Αλλα 315 αλιευτικά σκάφη επιδοτούνται από την ΕΕ και την κυβέρνηση για να σταματήσουν να ψαρεύουν και να καταστραφούν. Από αυτά τα 111 είναι βενζινότρατες που η ΕΕ τους απαγόρευσε να ψαρεύουν και 116 είναι σκάφη που ψαρεύουν σε κλειστούς κόλπους. Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας 2007 - 2013 θα χρηματοδοτήσει το σχετικό πρόγραμμα με 18.768.647,88 ευρώ, ώστε οι δικαιούχοι «να προχωρήσουν στην άμεση διάλυση των σκαφών τους». Γίνεται φανερό πως η ΕΕ δίνει μεγάλες επιδοτήσεις για να διαλυθούν όλο και περισσότερα αλιευτικά σκάφη. Είναι προφανές πως αυτές οι επιδοτήσεις - δολώματα δίνονται για να βγουν εκτός αλιευτικού επαγγέλματος οι μικροί ψαράδες και να μείνουν οι θάλασσες ελεύθερες προς εκμετάλλευση από τις μεγάλες αλιευτικές επιχειρήσεις. Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπηρετεί τις επιδιώξεις των μεγάλων αλιευτικών επιχειρήσεων που θα απομείνουν να λυμαίνονται το θαλάσσιο πλούτο, ενώ ενισχύει το μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας σε θαλάσσια πάρκα κ.ά. Η πολιτική αυτή, που μοναδικό κριτήριο έχει την κερδοφορία του κεφαλαίου, οδηγεί στην καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων. Φιλολαϊκή λύση που να εξασφαλίζει τη στήριξη των μικρομεσαίων ψαράδων, τη διατροφική επάρκεια σε αλιεύματα και την προστασία του περιβάλλοντος μπορεί να υπάρξει μόνο σε σύγκρουση με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, τη συνολική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του κεφαλαίου, σε ρήξη με την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση. Μόνον ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης, που θα καταργήσει το κέρδος σαν κίνητρο της αλιευτικής παραγωγής, θα κοινωνικοποιήσει τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής κάτω από εργατικό έλεγχο και κεντρικό σχεδιασμό, μπορεί να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, τη λαϊκή ευημερία.