Παρακολουθώντας τις εξελίξεις σε επίπεδο νομού και με αιχμή στους χιλιάδες εποχιακούς ξενοδοχοϋπάλληλους, στους εργατοϋπάλληλους, στους ναυτεργάτες και χωρίς να αγνοούμε τις κατηγορίες εργαζομένων και επαγγελματιών που υποφέρουν από το καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης του νησιού, σχεδιάσαμε την παρέμβασή μας μέσα από μια έντονη αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό ρεφορμιστικό συνδικαλισμό, με τη γραμμή ρήξης και σύγκρουσης με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.

Μια σύγκρουση που δεν περιορίστηκε μόνο στα πλαίσια αιτημάτων αλλά πήρε σάρκα και οστά, στα ξενοδοχεία, πάνω στους καταπέλτες των πλοίων για την υπεράσπιση του δικαιώματος της απεργίας των ναυτεργατών, έξω από εμπορικά καταστήματα και τα σούπερ μάρκετ για την υπεράσπιση του ωραρίου και της κυριακάτικης αργίας, μέσα στο λιμάνι ενάντια στην ιδιωτικοποίησή του και τελευταία στους ΧΥΤΑ για την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

Μ' αυτή τη γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου και των κομμάτων που το υπηρετούν, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης διευκολύνεται η εργατική τάξη, η νεολαία, τα λαϊκά στρώματα να συνειδητοποιεί ότι χρειάζεται γενικότερος αγώνας που θα έχει ως στόχο την αλλαγή της εξουσίας. Οτιδήποτε άλλο υποτάσσεται στις δυσκολίες του αρνητικού συσχετισμού δύναμης είναι ενσωμάτωση.

Οι θετικές διεργασίες που έχουμε πετύχει για να σταθεροποιηθούν, να βαθύνουν και να αποκρυσταλλωθούν σε ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος απαιτείται να αντιμετωπίσουμε άμεσα την υστέρηση που έχουμε και να προχωρήσουμε με βάση τις αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου σε ιδεολογική αντεπίθεση που θα αποτελεί συστατικό στοιχείο της καθοδηγητικής δουλειάς.