Σάββατο 7 Φλεβάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ
Μαχητικά για τη λαϊκή αντεπίθεση

Στιγμιότυπο από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στον «Καρυπίδη», που πρωτοστάτησαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές
Στιγμιότυπο από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στον «Καρυπίδη», που πρωτοστάτησαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές
Με την κεντρική εκτίμηση ότι το επίπεδο που έχει κατακτήσει το Κόμμα και η Οργάνωση στην περιοχή της Βορειοδυτικής Ελλάδας, μέσα από μια σκληρή και βασανιστική πορεία, αποτελεί γερή βάση ώστε να περάσει σε μια νέα περίοδο αντεπίθεσης σε όλα τα επίπεδα, πραγματοποιήθηκε η Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης Περιοχής της Βορειοδυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.

Οπως σημειώνεται και στην εισήγηση της Επιτροπής Περιοχής, που παρουσίασε η γραμματέας, που επανεκλέχτηκε από τη Συνδιάσκεψη, Λουίζα Ράζου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, η «αυτοκριτική εξέταση της δράσης δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται ούτε από απολυτοποίηση των δυσκολιών, ούτε από ανυπομονησία για γρήγορα αποτελέσματα. Χρειάζεται να βαθύνουμε στις αιτίες των δυσκολιών μας, στην αποφασιστική αντιμετώπιση των αδυναμιών για τη βελτίωση της δικής μας δουλειάς, στον υπολογισμό και των αντικειμενικών προϋποθέσεων που θα δώσουν ώθηση στις εξελίξεις».

Ανάπτυξη σημαντικών αγώνων

Στη συγκεκριμένη περιοχή το προηγούμενο δίχρονο που εξετάζεται η δράση του Κόμματος, με την παρέμβαση και τη συμβολή της Οργάνωσης αναπτύχθηκαν σημαντικοί αγώνες, προωθήθηκε η συσπείρωση δυνάμεων σε αντιιμπεριαλιστικούς αντιμονοπωλιακούς στόχους.

Οπως εκτιμά η εισήγηση, «βελτιώθηκε η δράση με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, η παρέμβαση σε χώρους και κλάδους στη Βιομηχανική Περιοχή Ιωαννίνων, στους ξενοδοχοϋπάλληλους Κέρκυρας, στους συμβασιούχους όλης της περιοχής, στους εμποροϋπάλληλους, στους οικοδόμους. Αντιμετωπίσαμε και οργανώσαμε δράση ενάντια τις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία, την απλήρωτη εργασία σε χώρους όπως στο εργοστάσιο επεξεργασίας ελαστικών ανταλλακτικών ακριβείας "Καρυπίδης" στα Γιάννενα (οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν πολυήμερη επίσχεση εργασίας), την κεραμοποιία "Κατσίκης", τη ΦΑΓΕ, τους εργαζόμενους στα διάφορα "κοινωνικά προγράμματα" της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Περισσότεροι εργαζόμενοι απευθύνονται στο ΠΑΜΕ, στα ταξικά συνδικάτα για εργασιακά τους προβλήματα, αναγνωρίζουν τον ταξικό πόλο για τη συνέπεια και αγωνιστικότητά του».

Και συνεχίζει: «Το βασικό ζήτημα είναι να κατανοηθεί ο ρόλος των συνδικάτων ως εργαλείων της ταξικής πάλης, σαν τα "πόδια" του ΠΑΜΕ που θα αποτελέσει το εργατικό βάθρο του ΑΑΔΜ. Χρειάζεται να επικεντρωθεί η δουλειά στους κλάδους: Οικοδόμοι, ξενοδοχοϋπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, εμπόριο, μεταποίηση σε Γιάννενα, Αρτα, Αγρίνιο.

Επίσης στους συμβασιούχους ΟΤΑ, συνεταιριστικούς υπαλλήλους, εκπαιδευτικούς, υγεία. Με πιο συστηματικό τρόπο χρειάζεται να ενισχυθεί η δουλειά στους μετανάστες στην οικοδομή (Αλβανοί), στα εργοστάσια στα Γιάννενα (Ινδοί, Πακιστανοί), εργάτες γης σε Αιτωλοακαρνανία, Αρτα, Πρέβεζα. Στους εργαζόμενους με ελαστικές μορφές απασχόλησης που είναι χιλιάδες σε όλη την περιοχή σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Πρόκειται κυρίως για γυναίκες και νέους σε ηλικία, στις νέες εργαζόμενες».

Για το κέρδισμα νέων δυνάμεων στην αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή γραμμή

Αναφορικά με τις εξελίξεις στην περιοχή, σημειώνεται: «Η γενική κοινωνικοοικονομική κατάσταση εκφράζεται φυσικά μέσα στα πλαίσια της ανισομετρίας, με αύξηση της ανεργίας, της μερικής απασχόλησης, των απολύσεων, ένταση του χτυπήματος της φτωχής αγροτιάς με την υλοποίηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, δυναμώνει η πίεση στους ΕΒΕ. Ο σχεδιασμός της αστικής τάξης περιλαμβάνει τη Βορειοδυτική Ελλάδα στα πλαίσια της ανάδειξης της χώρας ως σημαντικού δίαυλου στα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων, με τους οδικούς άξονες (Εγνατία, Δυτικός άξονας), την απόληξη του αγωγού στην Πέρδικα Θεσπρωτίας και το λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Επίσης το ιδιωτικοποιημένο λιμάνι στον Αστακό, με ιδιαίτερο ρόλο στα γεωστρατηγικά συμφέροντα των Αμερικανών και το ΝΑΤΟ, όπως στο στήσιμο απεργοσπαστικού μηχανισμού.

Επίσης η αξιοποίηση των ορεινών όγκων της περιοχής από το μεγάλο κεφάλαιο ως νέο πεδίο κερδοφορίας μαζί με τις επενδύσεις στον τουρισμό είναι το μοντέλο ανάπτυξης που προβάλλει η άρχουσα τάξη και υλοποιεί μέσω των Περιφερειών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

Στην εισήγηση σημειώνεται με έμφαση σχετικά με τους στόχους της Οργάνωσης: «Θα γινόμαστε πιο ικανοί στο καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος για την κοινωνική συμμαχία στην προοπτική της αντεπίθεσης, της ρήξης και της ανατροπής, όσο θα αντιμετωπίζουμε τα εξής ζητήματα:

1. Να βαθαίνει η συμφωνία γύρω από τη στρατηγική μας, να δένεται καλύτερα με τη γνώση των επεξεργασιών μας και την αξιοποίησή τους. Η δράση που οργανώνεται με βασικά μέτωπα - προβλήματα και που χαρακτηρίζεται από σωστά αιτήματα και στόχους πρέπει να καλλιεργεί την αντίληψη ότι η πάλη είναι αναγκαίο να αναπτύσσεται σε πάλη κατά της εξουσίας των μονοπωλίων. Αυτό το κύριο στοιχείο θα ενισχύσει την αποτελεσματικότητά της, θα δώσει δύναμη στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Θα καταδεικνύει την ταξικότητα των αντιλαϊκών αντεργατικών πολιτικών και το μέτωπο πρέπει να είναι ενιαίο απέναντι στην αστική τάξη και τα κόμματά της που εναλλάσσονται στην εξουσία.

2. Στις δυσκολίες που έχουμε να στηρίξουμε ιδεολογικοπολιτικά και πρακτικά ολοκληρωμένα τη γραμμή συσπείρωσης που προωθούμε συνυπάρχουν ζητήματα απειρίας, συγχύσεων. Θα ξεπερνιούνται στο βαθμό που ενιαία θα σχεδιάζουμε και θα δούμε με άξονα τα σύγχρονα ζητήματα της διαπάλης, με στόχο εργαζόμενοι -νεολαία - αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματοβιοτέχνες και μικρομεσαίοι αγρότες να κατανοούν τη γραμμή του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, της λαϊκής εξουσίας - λαϊκής οικονομίας, να ωθούνται να τη στηρίξουν ανοιχτά. Ετσι θα σφυρηλατείται η ενιαία αντίληψη στις γραμμές μας.

3. Χρειάζεται αποφασιστική βελτίωση στα εργαλεία συσπείρωσης. Στην ενίσχυση των Γραμματειών του ΠΑΜΕ και ειδική δουλειά σε πρωτοβάθμια σωματεία, πρωτοπόρους συνδικαλιστές - εργαζόμενους στα ψηφοδέλτια και στις παρατάξεις μας, στη συγκρότηση επιτροπών αγώνα ρίχνοντας βάρος στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς, δημιουργία κλαδικών σωματείων που αναπτύσσουν πολύμορφη δράση και αγώνες για το σύνολο των εργατικών λαϊκών αναγκών».

Στην αγροτιά χρειάζεται, σημειώνει η εισήγηση, «πιο συστηματικά να ασχοληθούμε με το θέμα της οργανωμένης προσπάθειας των Ομοσπονδιών να ανοίξουν ισχυρότερο μέτωπο στην αντιαγροτική πολιτική, να αναπτύξουν διεκδικητικούς αγώνες σε συνδυασμό με την προσπάθεια ανασυγκρότησης του αγροτικού κινήματος, ώστε η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση να πάρει σάρκα και οστά. Χρειάζεται να συνδεθεί αυτή η δράση με την προβολή της πολιτικής πρότασης του Κόμματος για την αγροτική οικονομία σαν συστατικό στοιχείο που αφορά το πρόβλημα εξουσίας, την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, τον παραγωγικό συνεταιρισμό».

Αντίστοιχη παρέμβαση σημειώνεται ότι απαιτείται να γίνει στους επαγγελματοβιοτέχνες αυτοαπασχολούμενους, όπως και στο κίνημα της νεολαίας, με την ενίσχυση της ΚΝΕ, με έμφαση στην εργαζόμενη και τη σπουδάζουσα νεολαία, ώστε τα θετικά βήματα που έχουν σημειωθεί από την Οργάνωση σε αυτούς τους τομείς να διευρυνθούν.

Και όπως σημείωσαν πολλοί αντιπρόσωποι της Συνδιάσκεψης, η εμπειρία αποδεικνύει ότι όπου οι κομμουνιστές ολοκληρωμένα βάζουν τη συνολική πολιτική πρόταση του Κόμματος, ξεπερνιούνται καθυστερήσεις και αδυναμίες, κερδίζονται νέες δυνάμεις στον αγώνα.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ