Σάββατο 7 Φλεβάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Αναμέτρηση με ευρύτερη σημασία

Καθώς η καπιταλιστική κρίση οξύνεται, το μεγάλο κεφάλαιο με την αμέριστη υπέρ του πολιτική της κυβέρνησης και άλλων δυνάμεων παίρνει τα μέτρα του. Μέτρα πολιτικά, οικονομικά, κατασταλτικά. Επιστρατεύονται όλες οι δυνάμεις και όλα τα μέσα. Από τις απολύσεις και τους εκβιασμούς μέχρι τις απροκάλυπτες απειλές. Ο στόχος ξεκάθαρος. Η κρίση να φορτωθεί στους εργαζόμενους. Και επειδή ξέρουν ότι αυτή η επίθεση προκαλεί αντιδράσεις σε πλατιά στρώματα εργαζομένων καταφεύγουν στην καταστολή. Η επιδίωξη φανερή: Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να σηκώσουν κεφάλι. Πρέπει να τους γονατίσουμε και να αποδεχτούν ως «μοιραίο» τις συνέπειες της κρίσης.

Αυτό ακριβώς εξυπηρετεί η στάση της εργοδοσίας στην αλυσίδα «Τζάμπο», αυτό μαρτυρά η απόφασή της να σύρει στα δικαστήρια τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Η απαίτηση της εργοδοσίας αλλά και οι παρεμβάσεις συνολικά του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδας να επιβάλουν «όρια στη δράση» του συνδικαλιστικού κινήματος, είναι επί της ουσίας απαίτηση για ποινικοποίηση των αγώνων, ποινικοποίηση της δράσης των συνδικάτων.

Ως εκ τούτου, τα γεγονότα που εξελίσσονται τις τελευταίες βδομάδες γύρω από την απόλυση του αγωνιστή εργαζομένου από τα «Τζάμπο», επειδή έκανε απεργία στις 10 του Δεκέμβρη και ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση, και οι κινητοποιήσεις που ακολούθησαν από τα ταξικά συνδικάτα, δεν αφορούν στενά σε ένα συγκεκριμένο χώρο, ούτε μόνο τη συγκεκριμένη εργοδοσία.

Η σύγκρουση στα «Τζάμπο» έχει ευρύτερη σημασία. Αφορά κάθε επιχείρηση και κάθε κλάδο δουλειάς, όπου η βαριά σκιά της εργοδοτικής εξουσίας θέλει να επιβάλει «άκρα του τάφου σιωπή». Η μάχη που δίνουν οι ταξικές δυνάμεις στη συγκεκριμένη επιχείρηση δεν έχει να κάνει απλά με μια απόλυση. Εχει ευρύτερη σημασία και αξία. Είναι μια μάχη για το δικαίωμα όλων των εργαζομένων στη δουλειά. Είναι μια μάχη για να μην επιβληθεί στην εργατική τάξη της χώρας μας η σιδερένια φτέρνα του κεφαλαίου. Από την έκβαση αυτής της αναμέτρησης κρίνονται πολλά. Είναι μια μάχη για το αν κάθε μέρα ο εργάτης θα πηγαίνει στη δουλειά του με ψηλά ή σκυμμένο το κεφάλι. Αν θα είναι εργάτης με δουλειά, με δικαιώματα ή απασχολήσιμος, έρμαιο στις ορέξεις της εργοδοσίας. Αν θα είναι άνθρωπος ή κλοτσοσκούφι του κάθε αφεντικού.

Αλλωστε, τη σημασία αυτής της αναμέτρησης την κατανόησε πολύ καλά η ίδια η εργοδοσία και συνολικά το κεφάλαιο. Γι' αυτό επιστράτευσαν λυτούς και δεμένους. Γι' αυτό έστησαν τη φάμπρικα των ποινικών διώξεων κατά του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Γι' αυτό οι επανειλημμένες παρεμβάσεις στον Αρειο Πάγο. Γι' αυτό και η νεκρική σιγή που έχει επιβληθεί γύρω από το θέμα στα λαλίστατα - κατά τ' άλλα - αστικά μέσα ενημέρωσης, από τους κεφαλαιοκράτες ιδιοκτήτες τους.

Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Οι εργάτες δεν πρόκειται να τα μαζέψουν. Τα ταξικά συνδικάτα στέκονται και θα σταθούν ακόμα πιο αποφασιστικά απέναντι στις επιβουλές της εργοδοσίας. Σε κάθε φάμπρικα, σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε χώρο δουλειάς, υψώνουν φράγμα στις αυθαιρεσίες των εργοδοτών. Η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης δε θα περάσει. Δε θα μας φορτώσουν την κρίση που προκάλεσαν τα κέρδη τους. Η μάχη θα δοθεί μέχρι το τέλος.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ