1. Το κείμενο θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ είναι φιλολογικό, γενικό, αόριστο και σε κάποια σημεία του, ασαφές. Δείγμα ασάφειας: «Αποφασιστικός παράγοντας για τη μαζικότητα και τη μαχητικότητα του Μετώπου θα είναι η πορεία ενότητας της εργατικής τάξης, η κατάκτηση του ηγετικού καθοδηγητικού ρόλου της στο λαϊκό κίνημα και του Κόμματός της, του ΚΚΕ, μέσα στη ζωή και τη δράση». Κεφ. Γ, 18, παρ. 3/σελ.17.

2. Δεν ασχολείται καθόλου με τα σφάλματα των ΚΚ που οδήγησαν στον, προσωρινό βέβαια αλλά ολέθριο για την εργατική τάξη, θρίαμβο του κεφαλαίου στον κόσμο σήμερα.

3. Δεν ασχολείται καν με τη γνωστή «συγκυβέρνηση» του '89, η οποία προκάλεσε τη μαζική εγκατάλειψη του ΚΚΕ από χιλιάδες οπαδούς του.

4. Αναφέρεται στη δικτατορία του προλεταριάτου - έννοια χιλιοτραυματισμένη σήμερα - χωρίς να δίνει την καθαρή της εικόνα (νόμιμα - θεμιτά συμφέροντα των πολλών, έναντι των άνομων - αθέμιτων συμφερόντων των λίγων) και ούτε προτείνει μέτρα, μέσα και μεθόδους για την προστασία της από εύλογους εκφυλισμούς.

5. Το κείμενο των Θέσεων είναι γραμμένο σε γραφείο από ανθρώπους που μιλούσαν με τον εαυτό τους, γι' αυτό και είναι ακατανόητο σε μεγάλο βαθμό από τους απλούς ανθρώπους του λαού, ακόμη και από μορφωμένους.

6. Η αναγγελία της δημιουργίας του Α.Α.Δ.Μ. δε συνοδεύεται από συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις, ώστε να είναι σαφή και ξεκάθαρα όχι μόνο αυτά που δε θέλουμε (μονοπώλια, ιμπεριαλισμός κλπ), αλλά και εκείνα που επιδιώκουμε να φτιάξουμε (τα τελευταία δεν είναι ούτε μιας κατηγορίας πράγματα, ούτε αυτονόητα).

7. Δε γίνεται λόγος για δημιουργία Κομμουνιστικής Διεθνούς.

8. Η απότιση τιμής στο Δημοκρατικό Στρατό πρέπει να συνοδεύεται αρκετά συχνά και από αναφορές στα παιδιά του ελληνικού λαού, που είχαν εγκλωβιστεί στις τάξεις του λεγόμενου Εθνικού Στρατού, χωρίς να είναι όλοι τους μοναρχοφασίστες - κάθε άλλο μάλιστα.

9. Δεν προαναγγέλλεται πουθενά καμιά διαδικασία για τακτοποίηση εκκρεμοτήτων του παρελθόντος (πρόσωπα, πράξεις, ιδέες).

10. Δε χαράσσεται σαφής διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον αγώνα για τη λύση των καυτών προβλημάτων του παρόντος από τη μια και της επιδίωξης για τη δημιουργία της ιδανικής κομμουνιστικής κοινωνίας του απώτερου μέλλοντος, ώστε να ξέρουν οι άνθρωποι γιατί παλεύουν και πού πάνε.

11. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για κομμουνιστική παιδεία στα πλαίσια της πνευματικής δραστηριότητας του Κόμματος, ώστε να αποφεύγονται παρανοήσεις της και παραποιήσεις της ιστορίας και κυρίως της ουσίας του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού.

12. Δεν επισημαίνονται σφάλματα του Κόμματος που δεν είναι φυσικές ανθρώπινες πλάνες, αλλά προσωπικά καπρίτσια, εγωισμοί, συντεχνιακές αντιλήψεις για τους οπαδούς του, οπορτουνισμοί, αθέμιτες συνεργασίες, συγκαλύψεις, αποσιωπήσεις, παρασιωπήσεις και άλλα παρόμοια. Για παράδειγμα ο κόσμος πρέπει να μάθει πώς αναδείχτηκε ΓΓ του Κόμματος άνδρας που σήμερα καταλογίζει σε δημοσιεύματά του (βιβλία ή άρθρα) όλη σχεδόν την ευθύνη για την αιματοχυσία στην Ελλάδα (από το '41 μέχρι το '49) στο ΚΚΕ. Υπάρχουν και άλλα τρανταχτά πράγματα που πρέπει να μάθει ο κόσμος, για να κάνει τους λογαριασμούς του και να ενταχτεί εκεί που είναι ο φυσικός του χώρος, το ΚΚΕ.

13. Οι γενικές αναφορές πάνω στα προβλήματα του λαού (βλέπε εκπαιδευτικό) δεν είναι καθόλου αρκετές για να ενημερωθεί ο κόσμος ουσιαστικά για το πώς του σκάβουν το λάκκο οι Αρσενο-Σημίτηδες και η υπόλοιπη κομπανία. Χρειάζεται συγκεκριμένη και χειροπιαστή ανάλυση για καθένα απ' αυτά. Αλλο πράγμα, για παράδειγμα, ο αποκλεισμός λόγω απαιτήσεων του εκπαιδευτικού συστήματος και άλλο η ρητή απαγόρευση (οι εξετάσεις αυτές δεν επαναλαμβάνονται).

14. Δεν αναφέρεται πουθενά ως επιχείρημα για την ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος ότι η σημερινή αθλιότητα των λαών στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες δεν οφείλεται στα κομμουνιστικά καθεστώτα που είχαν αυτές μέχρι το 1990, αλλά στα αστικά - κεφαλαιοκρατικά που έχουν τώρα. Αλλο τα κατάλοιπα και άλλο η συνολική κατάσταση. (Βλ. Τσαρική Ρωσία το 1917 και Κομμουνιστική Ρωσία το 1927, ύστερα και από την εισβολή των Ευρωπαίων και τον εμφύλιο στο εσωτερικό).

15. Η αναφορά στη σημερινή κατάσταση της νεολαίας μας έπρεπε να συνοδεύεται και από την επισήμανση ενός φοβερού λάθους από την πλευρά του ΚΚΕ: Η εγκατάλειψη της νεολαίας στην τύχη της στα σχολεία, με το επιχείρημα «ας έρθει η κυβέρνηση να τα φτιάξει»: στάση μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, το 1981. Και φυσικά η κυβέρνηση τα «έφτιαξε» - ακριβώς «σαν τα μούτρα της», όπως λέει ο λαός.

16. Οι «εύκολες» απαντήσεις σε καίρια ζητήματα της ζωής, της πολιτικής, της παιδείας, της οικονομίας κλπ, δε χτίζουν σοσιαλισμό και προπαντός κομμουνισμό.

17. Η καταδίκη - απόρριψη της μεταφυσικής και συνακόλουθα της θρησκευτικής πλάνης και απάτης σε βάρος του απαίδευτου λαού, δεν είναι αρκετή να μας απαλλάξει από το μεταφυσικό τρόπο σκέψης. Για παράδειγμα: «Δε φταίει ποτέ ο λαός», «φταίει η κοινωνία» κλπ.

18. Η πίστη δεν είναι μόνο στην περίπτωση της θρησκείας τυφλή και αστήρικτη, αλλά και σε κάθε άλλη περίπτωση, όταν δε στηρίζεται στη γνώση, οδηγεί σε εκφυλισμούς και ναυάγια. Είναι καιρός, παράλληλα με το βαθμό της πίστης στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό, να μετριέται και ο βαθμός της γνώσης και της ηθικής αποδοχής του συστήματος σε κάθε περίπτωση.

19. Είναι σήμερα η κατάλληλη στιγμή η ΚΝΕ να γίνει το ασφαλές καταφύγιο της νεολαίας μας, ο θώρακάς της απέναντι στα ναρκωτικά, πηγή ψυχικής δύναμης και ασφαλής πυξίδα προσανατολισμού. Ας σπεύσουμε προτού προλάβουν οι «Χριστόδουλοι».

20. Το ΚΚΕ να ιδρύσει Κέντρο Φιλοσοφικών σπουδών στην Ελλάδα.

21. Να ανασυγκροτηθεί από τα βάθρα του ο «Ριζοσπάστης». Ενα πνευματικό συμπόσιο είναι απαραίτητο για το σκοπό αυτό.

22. Να παρθούν αποφάσεις (έστω και οδυνηρές) τώρα για την ενότητα των πραγματικών κομμουνιστικών δυνάμεων (άτομα, ομάδες, τύπος κλπ), με ταυτόχρονη και οριστική καταδίκη των αναθεωρητών, ώστε να καθαρίσει η «ήρα από το σιτάρι». Αυτό θα δώσει πνοή και προοπτική στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

23. Το ΚΚΕ πρέπει να έχει άποψη για όλα τα ζητήματα που κουβεντιάζει ή και πιστεύει η ανθρωπότητα, ακόμη και για τα πλέον αμφιλεγόμενα (βλ. και 9 του παρόντος). Για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται να μην έχει σήμερα το ΚΚΕ γνώμη για τον Στάλιν, ενώ είχε ο Τσόρτσιλ το 1959 γι' αυτόν.

24. Να προσεχτεί η Επαρχία.

25. Να αποβληθούν πάραυτα από κομματικές ή άλλες θέσεις (βλ. ΚΟΒ Αγ. Δημητρίου) πρόσωπα ανίκανα, ελαττωματικά ή ξεπεσμένα για οποιοδήποτε λόγο.

Υστερόγραφο: Μπορεί όλα τα παραπάνω να είναι πλάνες δικές μου, αυτό όμως πρέπει να φανεί σε ζωντανό διάλογο, με επιχειρήματα και ντοκουμέντα. Ελπίζω να υπάρξουν τέτοιες ευκαιρίες.