Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι ακριβώς αμφισβητεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απ' όσα πολιτικά τού καταλογίζει το ΚΚΕ; Μήπως αμφισβητεί ότι καλούσε μαζί με τους αυτοαποκαλούμενους «αντιεξουσιαστές» σε συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας την περασμένη Κυριακή, δίνοντας, αντικειμενικά, κάλυψη στα τυφλά τους χτυπήματα, που αξιοποιήθηκαν κατά κόρον από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ για να συκοφαντηθεί το κίνημα και οι αγώνες του; Και τι ακριβώς είναι για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οι αυτοαποκαλούμενοι «αντιεξουσιαστές»; Είναι οι συνοδοιπόροι της Κυριακής ή «κουκουλοφόροι με αντικοινωνική δράση», που «σπάνε και καίνε, παίζουν το παιχνίδι των δυνάμεων καταστολής, εξυπηρετούν τη μετατροπή του κράτους σε ακόμη πιο αυταρχικό και άδικο», όπως έλεγε την Τρίτη ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ; Αυτούς τους ίδιους «κουκουλοφόρους», η «Αυγή», εφημερίδα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στο φύλλο της Τρίτης, τους αναγορεύει ξανά σε «χιλιάδες νέους, περιθωριοποιημένους από το νεοφιλελεύθερο εκσυγχρονισμό», που «αιφνιδιάζουν την κοινωνία και ξεσπούν με πράξεις βίας» (!) Φροντίζει, μάλιστα, να «στολίσει» το πρωτοσέλιδό της με μια φωτογραφία της φλεγόμενης Αθήνας και με τον τίτλο «Αγριο ξέσπασμα», δείχνοντας, αν όχι επικρότηση, τουλάχιστον ευαρέσκεια για τους «εξεγερμένους» και τα κατορθώματά τους. Και το κερασάκι στην τούρτα έρχεται από το μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ Ρήγα Αξελό, ο οποίος, σε τηλεοπτική του εμφάνιση την ίδια μέρα, είπε επί λέξει: «Οι κουκουλοφόροι των Εξαρχείων δεν προβαίνουν σε τέτοιες φοβερές πράξεις. Δε βάζουν φωτιές, δεν καίνε βιβλιοθήκες. Ολο το 24ωρο βρίσκομαι στα Εξάρχεια. Ο χώρος των Εξαρχείων σέβεται πάρα πολλά πράγματα που αδυνατούμε να καταλάβουμε». Να και η αγιοποίηση του χώρου από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα παραπέρα: Αμφισβητεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τα όσα με λεπτομέρεια κατέγραψε το ρεπορτάζ του «Ρ» την περασμένη Τρίτη για τις κολεγιές του με τους αυτοαποκαλούμενους «αντιεξουσιαστές» στις συγκεντρώσεις που έγιναν τη Δευτέρα ανά τη χώρα; Διαψεύδει τη δημόσια καταγγελία της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ ότι «μέσα από το κοινό μπλοκ ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αριστεριστών και "αντιεξουσιαστών", αποσπάστηκε ομάδα και προσπάθησε να εισβάλει στο κτίριο της ΚΟΘ του ΚΚΕ χωρίς φυσικά να το καταφέρουν»; Απ' όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, καμιά διάψευση δεν υπήρξε. Προφανώς, επειδή η δημόσια αποστασιοποίηση από το χώρο θα δημιουργούσε εμπόδια στην προσπάθεια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να ψαρέψει εκλογικά ποσοστά στα θολά νερά των «εξεγερμένων αντιεξουσιαστών»...

Αλήθεια, με ποιον ακριβώς τρόπο επιχειρεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να βάλει στο προσκήνιο της πολιτικής τους εργαζόμενους και τη νεολαία; Βάζοντας τον πρόεδρο του ΣΥΝ και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να επαναλαμβάνουν μονότονα ότι «μόνη δημοκρατική λύση» και διέξοδος είναι οι εκλογές; Και βέβαια να γίνουν εκλογές. Και τώρα και κάθε άλλη στιγμή. Αλλά τι θέλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές; Η «Αυγή» της Τρίτης, από το κύριο άρθρο της, ζητούσε: «Διέξοδος για τη χώρα δεν μπορεί να είναι άλλη από την απόσυρση της κυβέρνησης. Μόνον η πολιτική διέξοδος, η προσφυγή στις κάλπες τώρα διασφαλίζει δημοκρατικές εξελίξεις». Είναι φανερό ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να δει άλλη διέξοδο. Και θέλει το κίνημα να εξαντλήσει τα όριά του στην ανάδειξη μιας άλλης κυβέρνησης που θα διαχειριστεί το σύστημα. Ο,τι, δηλαδή, θέλει και το ΠΑΣΟΚ. Η στρατηγική του, δεν του επιτρέπει να βλέπει κάτι περισσότερο από αυτό. Δεν μπορεί να δει τη διέξοδο στην ισχυροποίηση, στην πραγματική ριζοσπαστικοποίηση του λαϊκού κινήματος, στη μαζική οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα, στους άλλους φορείς, σε κάθε τόπο δουλειάς και συνοικία. Αντίθετα, τη φοβάται. Αυτό επιβεβαιώνει η στρατηγική και η τακτική του.

Πολιτική παράκρουση από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αν πράγματι αντιλαμβάνεται σαν «ριζικές αλλαγές» τα όσα περιέχονται στις ανερμάτιστες και αποσπασματικές σοσιαλδημοκρατικές προτάσεις του, οι οποίες σε πολλά σημεία ταυτίζονται στρατηγικά με τα όσα προτείνει το ΠΑΣΟΚ, τότε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα λόγο να απευθύνει εκκλήσεις περί «ενωμένης αριστεράς» προς το ΚΚΕ. Είναι φανερό πως σ' αυτήν την «αριστερά» που οραματίζεται έχει βρει το ταίρι του, που δεν είναι άλλο από το ΠΑΣΟΚ. Οσο για τις διασπαστικές λογικές, παλιά ξινά σταφύλια. Ενα πράγμα πάντως είναι καθαρό. Στην απεργιακή συγκέντρωση της Τετάρτης, η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που για 24 ώρες «έπαιζε τον παπά» για το πού θα κάνει συγκέντρωση, αν θα ακολουθήσει την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ή αν θα πάρει το ρίσκο να πορευτεί μόνη της, έστω και μέχρι το Σύνταγμα. Είναι αυτονόητο ότι με τις κατάλληλες κωλοτούμπες επέλεξε το δεύτερο. Ακόμα και σε τέτοιες σοβαρές στιγμές, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένος να παίζει με τις εντυπώσεις. Ακόμα παραπέρα: Με ποιον ακριβώς τρόπο «οι πολίτες παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους», όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως συμμετέχοντας στις εργατικές κινητοποιήσεις με το ΠΑΣΟΚ και τη συμβιβασμένη συνδικαλιστική πλειοψηφία, όπως τους καλεί να κάνουν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως ανακαλύπτοντας κάθε φορά και ένα διαφορετικό «επαναστατικό υποκείμενο», άλλοτε τους μπλόγκερς, άλλοτε τους νέους αγρότες που δεν αντιπαλεύουν την ΚΑΠ και την ΕΕ, θέλουν άτοκα δάνεια και ελεύθερη αγορά και όχι ικανοποιητικό εισόδημα, άλλοτε τα εναλλακτικά κινήματα τύπου Φόρουμ, παρδαλό και αταξικό συνονθύλευμα δηλαδή, και πάει λέγοντας; Θεωρεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι «οι πολίτες» (σ.σ. κάθε λέξη έχει τη σημασία της) «αποκτούν τον πρώτο λόγο» όταν μετατρέπονται σε ντεκόρ της ΠΑΣΟΚικής αντικυβερνητικής προπαγάνδας, όπως τους θέλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; `Η, μήπως, συνδράμοντας την «ενότητα» του συμβιβασμού στα συνδικάτα, στις Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα, άλλοτε με την ΠΑΣΚΕ, άλλοτε με τη ΔΑΚΕ και άλλοτε με τους δυο μαζί; `Η, μήπως, αντανακλά τα πραγματικά συμφέροντα των «πολιτών» η «ενότητα» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ σε 4 Νομαρχίες, σε 10 δήμους - πρωτεύουσες νομών, σε 10 δήμους της Β` Αθήνας και σε άλλους 2 με τη ΝΔ, για να σταθούμε σε ορισμένα μόνο παραδείγματα από τα ψηφοδέλτια στις τελευταίες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές;

Η στοιχειώδης πολιτική συνέπεια επιβάλλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει κάποια στιγμή όλη αυτή τη νεολαία την οποία ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί και συσπειρώνει. Γιατί μέχρι στιγμής, σε πραγματικά μεγέθη, εκλογικά ή «κινηματικά», κανείς δεν είχε τη δυνατότητα να τη διαπιστώσει. Υπάρχει, δηλαδή, μόνο στο μυαλό και στην προπαγάνδα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αντί επιλόγου για το θέμα, θα αρκεστούμε στην εξής υπενθύμιση: Στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές, η ΑΡΕΝ (ΣΥΝ, ΔΙΚΤΥΟ και λοιπά ανεξάρτητα σχήματα), σε 64 από 69 συλλόγους ΤΕΙ που έκαναν εκλογές με βάση τον κανονισμό της ΕΣΕΕ, κατέγραψε ποσοστό 2,09% (από 1,69%) λαμβάνοντας συνολικά 1.032 ψήφους (από 792) σε σύνολο 50.475 ψηφισάντων! Αντίστοιχα, σε 193 συλλόγους φοιτητών από τους 197 που έκαναν εκλογές σύμφωνα με τον κανονισμό της ΕΦΕΕ, η ΑΡΕΝ κατέγραψε ποσοστό 5,66% (από 4,05%) και έλαβε 5.693 ψήφους (από 3.951) σε σύνολο 103.279 ψηφισάντων! Αύξησε, δηλαδή, τα ποσοστά της κατά 0,4% στα ΤΕΙ και κατά 1,61% στα ΑΕΙ. Τέτοια είναι η (καταγεγραμμένη) επιτυχία που σημειώνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στη νεολαία...