Με τη συνήθη ρητορική περί «σπατάλης», «αδιαφάνειας» και «κακοδιαχείρισης», έβγαλε το ΠΑΣΟΚ την «υποχρέωση» της «κριτικής» προς την κυβέρνηση, με αφορμή τον κρατικό προϋπολογισμό για τον πολιτισμό
Ετσι το ΠΑΣΟΚ παρουσίασε - ανερυθρίαστα - στοιχεία για την άθλια οικονομική κατάσταση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, αποκρύπτοντας πως πρόκειται για εύλογη διολίσθηση - αποτέλεσμα της απαξίωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς και της δρομολόγησης της εμπορευματοποίησής της επί των κυβερνήσεών του.
Το ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε ιδιαιτέρως στο γεγονός ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο πολιτιστικό σκέλος στην κοινοτική χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ (Δ' ΚΠΣ), κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι θα «περάσει» ανολοκλήρωτα έργα του Γ' ΚΠΣ για τον πολιτισμό στη νέα προγραμματική περίοδο, «κόβοντας» κονδύλια από το νέο «πακέτο». Μπορεί αυτό να ακούγεται «εντυπωσιακό», αλλά στην πραγματικότητα, δεν αλλάζει την ουσία της αντιδραστικής πολιτικής στον πολιτισμό, αλλά, αντίθετα, η κοινοτική χρηματοδότηση στον πολιτισμό μέσω των περιφερειών, προσανατολισμένη στην ανάπτυξη της «επιχειρηματικότητας», δημιουργεί νέες βάσεις για την επέλαση του κεφαλαίου στον πολιτισμό.
Ευλόγως, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ αποφεύγει να μιλήσει, συγκεκριμένα, για τον προσανατολισμό και της κοινοτικής χρηματοδότησης, μένοντας μόνο στα «διαδικαστικά». Κι αυτό γιατί το επόμενο ερώτημα στο οποίο θα καλούνταν να απαντήσει είναι: σε ποια κατεύθυνση κινήθηκε η πολιτιστική χρηματοδότηση μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Πολιτισμός» του Γ' ΚΠΣ;. Πρόγραμμα, με το οποίο «ανδρώθηκαν» τα «Μέγαρα», η πολιτιστική «αγορά», η εργασιακή ομηρία των συμβασιούχων κλπ...