Διακυβέρνηση «off shore» και «ανίκανη», πρωθυπουργός «αόρατος» και «κρυπτόμενος», υπουργοί «μεσίτες» και «ατζέντηδες»! Με τέτοιους εξυπνακισμούς η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει τη δυναμική αντιπολίτευση στη ΝΔ. Πίσω από τέτοια ευφυολογήματα οχυρώνεται, αδυνατώντας να αντιπαρατεθεί επί της ουσίας σ' ένα σύστημα, το οποίο θέλει και επιδιώκει να διαχειριστεί.

Η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα μιλά πολύ, χωρίς ωστόσο να λέει και πολλά επί της ουσίας. Κάθε φορά που η συζήτηση οδηγείται στο διά ταύτα, τα στελέχη του τη διακόπτουν, αντιτάσσοντας το επιχείρημα ότι η εναλλακτική τους πρόταση ακόμα βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας και διαμόρφωσης. Παρ' όλα αυτά, απ' τα συμφραζόμενα εύκολα καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα πως θα πρόκειται τελικά για μια πρόταση κομμένη σε σοσιαλδημοκρατικά καλούπια, μια πρόταση εξαπάτησης των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των οποίων τη δυσαρέσκεια, την αγανάκτηση ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να καθησυχάσει, ισχυριζόμενος πως όλα θα διορθωθούν, αρκεί να φύγει αυτή η κυβέρνηση και στη θέση της να αναδειχτεί μια κυβέρνηση των δυνάμεων της «ριζοσπαστικής αριστεράς». Εξάλλου, όπως δήλωσε την περασμένη Παρασκευή στο ραδιοφωνικό σταθμό «City» ο Δ. Παπαδημούλης, «επιθυμία μας είναι να υπάρχει μια εναλλακτική λύση καλύτερη από τη ΝΔ»!

Δεν είναι τυχαίο πως όπου βρεθεί κι όπου σταθεί οποιοδήποτε απ' τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απαγγέλλει το ποιηματάκι της δήθεν ανίκανης κυβέρνησης, που λόγω της ανικανότητάς της και όχι της συνειδητής ταξικής πολιτικής που εφαρμόζει πρέπει να απομακρυνθεί, και της δήθεν ικανής να δώσει λύσεις στα λαϊκά προβλήματα «ριζοσπαστικής αριστεράς».

Στη διάρκεια της καθιερωμένης, στο πλαίσιο της ΔΕΘ, συνέντευξης Τύπου ο Αλ. Τσίπρας αρκέστηκε να «πετροβολά» το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης, αφήνοντας την ίδια στο απυρόβλητο, σαν να μην υπάρχει, σαν να μην εκμεταλλεύεται στυγνά την εργατική τάξη, σαν να μην καρπώνεται τον παραγόμενο πλούτο και σαν να μην είναι αυτή που υπαγορεύει πολιτική τέτοια που να ανταποκρίνεται στα συμφέροντά της. Πολιτική, δηλαδή, που να ευνοεί την κερδοφορία της, να ενισχύει τη θέση της στον ανταγωνισμό για τη διανομή της πίτας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η επιδερμική κριτική του Αλ. Τσίπρα επικεντρώθηκε στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό, που κατά τη γνώμη του «έχει καταγραφεί ως ο καλύτερα κρυπτόμενος από τα προβλήματα», σαν να είναι αυτά ουρανοκατέβατα. Κατά τον ΣΥΝ είναι προσωπική «πολιτική επιλογή» του πρωθυπουργού η ενίσχυση των πλουσίων και το βάθεμα της φτώχειας και επιλογή των υπουργών να ξεπουλούν το δημόσιο πλούτο και όχι υλοποίηση μιας υπαγορευμένης απ' τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας στρατηγικής, σε ευρωενωσιακό επίπεδο. Εφτασε ο Αλ. Τσίπρας να αναρωτιέται: «Πώς μπορεί ο πρωθυπουργός να μαζεύει χθες το Υπουργικό Συμβούλιο και να κάθεται απέναντι από τον κ. Αλογοσκούφη και τον κ. Βουλγαράκη και να τους βλέπει;». Λες και κάθε υπουργός κάνει του κεφαλιού του.

Με τέτοιες θέσεις, που δεν αντέχουν σε καμιά σοβαρή κριτική, ο πρόεδρος του ΣΥΝ έφτασε μοιραία να δηλώνει ότι η χώρα πρέπει να οδηγηθεί στις κάλπες «προκειμένου να δοθεί λύση»! Η λύση που υπόσχεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αφορά σε ένα «νέο μοντέλο ανάπτυξης», που θα «ενισχύσει την κοινωνική συνοχή», την οποία έκλινε σε όλες τις πτώσεις! Μια πολιτική δηλαδή που θα τους ικανοποιεί όλους, θα ανταποκρίνεται σε εκ διαμέτρου αντίθετα ταξικά συμφέροντα! Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του Αλ. Τσίπρα σχετικά με τη «διεθνή οικονομική κρίση», η οποία «σηματοδοτεί την αποτυχία ενός μοντέλου δογματικά προσανατολισμένου στην κερδοφορία». Προφανώς, κατά την άποψή τους, υπάρχει και μπορεί σήμερα, σ' αυτές τις συνθήκες, να εφαρμοστεί ένα μοντέλο που θα εγγυάται την κερδοφορία χωρίς να είναι δογματικά προσανατολισμένο σ' αυτήν!

Απ' το χρονοντούλαπο ο Αλ. Τσίπρας ξέθαψε σοσιαλδημοκρατικές προτάσεις, απολύτως ξεπερασμένες και ανεφάρμοστες στις σύγχρονες συνθήκες μονοπωλιακής κυριαρχίας, όπως ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα, δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου, κράτος που θα παρεμβαίνει. Φυσικά το κράτος ποτέ δεν έπαψε να παρεμβαίνει υπέρ της τάξης που κυριαρχεί, η οποία όμως μοιάζει να μην υπάρχει για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ! «Οταν έχουμε ένα κράτος το οποίο παρεμβαίνει υπέρ των πλουσίων, γιατί το κράτος να μην μπορεί να παρέμβει υπέρ των φτωχών;», αναρωτήθηκε ο Αλ. Τσίπρας, εμφανίζοντας το κράτος σαν κάτι το αταξικό και υπερταξικό.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του αποκάλυψε τις διαθέσεις του κόμματός του απέναντι στο κεφάλαιο, λέγοντας πως «ορισμένα αγαθά εμείς λέμε ότι πρέπει να βγουν έξω από τη σφαίρα της αγοράς», αλλά σπεύδοντας να συμπληρώσει πως δεν πρόκειται για δογματική εμμονή αλλά για την άποψη πως «η ιδιωτική σφαίρα δεν μπορεί να τα καλύψει με επάρκεια»! Ενώ θέτοντας μόνος του το ερώτημα «πού θα βρεθούν οι οικονομικοί πόροι», διαμήνυσε στην ολιγαρχία του πλούτου πως ο θησαυρός της δεν κινδυνεύει καθώς, όπως είπε, «πλούτος υπάρχει, υπάρχει στους εξοπλισμούς»...!

Τέλος, βάζοντας μπροστά το κάρο και πίσω το άλογο θυμήθηκε και τη δύναμη του λαού, η οποία εκ των υστέρων και αφού έχει αναδειχτεί μια κυβέρνηση της «ριζοσπαστικής αριστεράς» θα πρέπει να υπερασπιστεί το έργο της, αυτό της διαχείρισης του καπιταλισμού.

Την Παρασκευή ο Αλ. Τσίπρας επανήλθε δηλώνοντας απ' τη Θεσσαλονίκη: «Η off shore διακυβέρνηση της ΝΔ με τον αόρατο πρωθυπουργό και τους ατζέντηδες υπουργούς ήρθε η ώρα να σταματήσει να λεηλατεί το δημόσιο πλούτο. Η χώρα χρειάζεται διέξοδο και η διέξοδος θα έρθει με λύση Αριστεράς πριν είναι πολύ αργά. Πριν ξεπουληθεί ολόκληρη η χώρα στα μεγάλα συμφέροντα».

Η διακυβέρνηση της ΝΔ βέβαια κάθε άλλο παρά χαμένη στις νήσους Καϊμάν, που πολλές off Shore επιλέγουν για έδρα τους, είναι. Η διακυβέρνηση της ΝΔ είναι εδώ, πανταχού παρούσα, να λαμβάνει το ένα μετά το άλλο τα αντιλαϊκά μέτρα. Μπορεί η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να ισχυρίζεται ότι ο δημόσιος πλούτος λεηλατείται, δεν ομολογεί όμως πως ο δημόσιος πλούτος αλώνεται απ' το μεγάλο κεφάλαιο, στο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, θεματοφύλακας των οποίων είναι η ΕΕ, που ο ίδιος προσκυνά με ευλάβεια. Μπορεί εκ του ασφαλούς να καταγγέλλει αλλά δεν απαντά ούτε σ' ένα ερώτημα, όπως στο τι θα κάνει μ' αυτόν τον ξεπουλημένο δημόσιο πλούτο μια κυβέρνηση της «ριζοσπαστικής αριστεράς»; Θα τον πάρει πίσω; Θα τον κοινωνικοποιήσει;

Κοροϊδεύει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απροκάλυπτα το λαό. Ξεθάβοντας από πολιτικά εγχειρίδια προτάσεις αραχνιασμένες του προηγούμενου αιώνα, που οι ίδιες οι συνθήκες, οι σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου τις έχουν βγάλει σε αχρηστία. Κανένα μέτρο υπέρ του λαού δεν μπορεί να παρθεί αν ο ίδιος ο λαός δε βγει αποφασιστικά μπροστά να το διεκδικήσει με την πάλη του, να το κατακτήσει, σε αντιπαράθεση και ρήξη με την εξουσία της άρχουσας τάξης, την οικονομική και πολιτική. Του προσφέρουν χείριστες υπηρεσίες όσοι του συστήνουν για πανάκεια την ...ψήφο και την επιστροφή στον καναπέ.