ΑΝΕΣΙ (Του απεσταλμένου μας ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ).-

Αν κάποιος κάτοικος της πόλης Ανεσί της Γαλλίας έμπαινε στην αίθουσα «Αλεμπρός» των δημοτικών εγκαταστάσεων, το τριήμερο Παρασκευή - Κυριακή που μας πέρασε, θα έμενε έκπληκτος. Τι δουλιά άραγε να έχουν όλοι αυτοί οι συγκεντρωμένοι, από νωρίς το πρωί μέχρι αργά τη νύχτα, δυο εκατοντάδες και πλέον άνθρωποι, να μιλούν από το βήμα ή να ακούνε τους ομιλητές; Αλλοτε χωρισμένοι κατά ομάδες, να συζητούν έντονα, να χειρονομούν, αλλά και να αγκαλιάζονται και να τραγουδούν «επαναστατικούς ύμνους»;

Τι να λένε όλοι τούτοι δω, πότε στα γαλλικά, πότε στα γερμανικά, άλλοτε στα ελληνικά, στα τουρκικά και στ' αγγλικά; Τι τους μάζεψε όλους αυτούς εδώ, κάτω από τη σκιά των Αλπεων; Τι να έφερε σ' αυτή την πόλη της Ανω Σαβοΐας, το σιδηροδρομικό από την Κωνσταντινούπολη, τον κλωστοϋφαντουργό από την Αθήνα, τον τραπεζικό από τη Γερμανία, τη μηχανικό κατασκευής τουρμπινών του Λένινγκραντ, το Σενεγαλέζο μετανάστη από το Παρίσι, τον άνεργο Αυστριακό, τον εργάτη της Γκρενόμπλ, αλλά και τον αγωνιστή του Εκουαδόρ, και τον πολιτικό πρόσφυγα από την Κολομβία; Τι άραγε να ένωσε τους 206 αντιπροσώπους συνδικάτων και συνδικαλιστές από διάφορες χώρες του κόσμου που στις 29, 30 Σεπτέμβρη και 1 Οκτώβρη πήραν μέρος στη δεύτερη Διεθνή Συνδιάσκεψη;

Σε όλα τούτα τα ερωτήματα υπάρχει απάντηση: Τούς ενώνει η θέλησή τους να αγωνιστούν ενάντια στο κεφάλαιο. Η ξεκάθαρη αντίληψή τους για την ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση. Η διαπίστωσή τους, ότι πρέπει ν' ανοιχτεί μέτωπο στο συνδικαλισμό της συναίνεσης και της υποταγής στα κελεύσματα του κεφαλαίου. Αλλά και η απόφασή τους όλες αυτές οι ταξικές δυνάμεις που βρέθηκαν στο Ανεσί αλλά και άλλες, που δεν μπόρεσαν για αντικειμενικούς λόγους να παραβρεθούν, να προχωρήσουν στο συντονισμό και στην κοινή δράση, ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου, κόντρα στις αναδιαρθρώσεις που προωθούν οι παγκόσμιοι οικονομικοί οργανισμοί και ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και στις παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ στην ήπειρό μας.

Οχι τυχαία λοιπόν η εφημερίδα «Λαντοφίν Λιμπέρ» καταχώρησε το ρεπορτάζ της, από τις εργασίες της δεύτερης Συνδικαλιστικής Συνδιάσκεψης, με τον τίτλο «Μια σημαία κατακόκκινη» συμπυκνώνοντας με αυτόν, την ταξική προσήλωση αυτών των δυνάμεων και την απόφασή τους να υπερασπίσουν στην πράξη τα δικαιώματα της εργατικής τάξης.

Αλλά για να γίνει αυτό, όπως καταγράφτηκε στις ομιλίες των συνδικαλιστών, χρειάζεται και ένα ενωτικό αγωνιστικό πλαίσιο και ένα καλύτερο επίπεδο συντονισμού. Σ' αυτό ήρθε ν' απαντήσει το κείμενο της απόφασης που ψηφίστηκε την Κυριακή, ενώ στην αίθουσα αντηχούσε σε δεκάδες γλώσσες ο ύμνος της Διεθνούς. Κοινή ήταν η διαπίστωση όλων των αντιπροσωπειών, ο αγώνας των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων είναι δύσκολος, ο δρόμος για να βγούμε από το τούνελ της παγκοσμιοποίησης, γνωρίζοντας και τη στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, είναι μακρύς, αλλά στο Ανεσί έγιναν τα πρώτα βήματα.

Αρχίζει να διαμορφώνεται ένας διακριτός πόλος των ταξικών δυνάμεων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες που συντονίζουν τα βήματά τους, οργανώνουν την αντίσταση και την αλληλεγγύη τους. Η συγκρότηση 7μελούς Συντονιστικής Επιτροπής την οποία θ' απαρτίζουν συνδικαλιστές από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Τουρκία, τη Ρωσία, το Βέλγιο και τη Βρετανία, είναι ένα ακόμα απτό αποτέλεσμα. Στα καθήκοντα αυτής της Συντονιστικής Επιτροπής - όπως τόνισε ο Γ. Μαυρίκος- είναι η εφαρμογή των αποφάσεων της Συνδιάσκεψης, η προετοιμασία της επόμενης και η πρακτική βοήθεια που θα δίνει στο συντονισμό των συνδικάτων.

Η πρώτη μεγάλη ανοιχτή συγκέντρωση θα γίνει τον Ιούνη του 2001 στη Γενεύη με την ευκαιρία της συνεδρίασης του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας. Στη Συνδιάσκεψη μηνύματα συμπαράστασης έστειλαν τα Συνδικάτα της Κορέας, το Γενικό Συνδικάτο Μεταφορών της Μ. Βρετανίας ενώ χαιρετισμό εκ μέρους της ΠΣΟ απηύθυνε ο Πολύβιος Τσίρκας.

Είναι χαρακτηριστικό - όπως ενημέρωσε τους συμμετέχοντες στο κλείσιμο των εργασιών, ο Ροζέ Ναντό, στέλεχος της τάσης εκείνης της Σε-Ζε-Τε, που συνεχίζει τις αγωνιστικές παραδόσεις της οργάνωσης - ότι αρκετές αντιπροσωπείες δεν μπόρεσαν να πάρουν μέρος γιατί δεν είχαν τα οικονομικά μέσα, ή γιατί δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν βίζα. Γεγονός που δείχνει τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες εργάζονται σήμερα πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Παρουσιάζοντας τα προβλήματα των Γάλλων εργαζομένων, ο Ροζέ Ναντό υπογράμμισε τη σημασία της πάλης κατά των ρεφορμιστικών ηγεσιών και δίνοντας το στίγμα των δυνάμεων που εκπροσωπεί, δήλωσε την απόφασή τους να παλέψουν κατά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, τάχθηκε υπέρ της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής στην προοπτική μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας.