Η «DEBEVOISE AND PLIMPTON LLP»: «Συμβαίνουν απίστευτα πράγματα και προκύπτουν πλήθος ερωτήματα, για τον τρόπο με τον οποίο κινούνται οι Αμερικανοί δικηγόροι στην Ελλάδα, τους οποίους έχει ορίσει η Siemens να διενεργήσουν έρευνα για τις υποθέσεις της με το Ελληνικό Δημόσιο. Εμφανιζόμενοι ως "εσωτερικοί ελεγκτές της Siemens", οι Αμερικανοί δικηγόροι έφτασαν να ακουμπούν κατά την έρευνά τους κρατικά απόρρητα ελληνικών στρατιωτικών υπηρεσιών, οι οποίες έχουν προμηθευτεί εξοπλισμούς από τη γερμανική εταιρεία, αλλά και να επεξεργάζονται προσωπικά δεδομένα Ελλήνων υπηρεσιακών παραγόντων και εργαζομένων (...) Τίθεται, λοιπόν, το μείζον ερώτημα: Η ελληνική πλευρά πώς διασφαλίζει τα απόρρητα του κράτους; Επίσης, πώς προστατεύονται τα προσωπικά δεδομένα, όταν οι Αμερικανοί δικηγόροι θα έχουν πρόσβαση στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές των εργαζομένων που θα ελέγξει; (...) Δεν είναι θέμα πατριωτισμού, ή, εθνικής αξιοπρέπειας. Ο κίνδυνος από την επιλεκτική διοχέτευση στοιχείων και αποσιώπηση άλλων, με κριτήρια που εξυπηρετούν ξένα δίκαια, συμφέροντα ή ανάγκες, είναι ορατός. Είναι ο κίνδυνος δικαστικής αλλά και γενικευμένης πολιτικής πλάνης» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΧΟΡΗΓΟΙ: «Ισχυρίζονται πως σκοπός τους δεν είναι να αγοράσουν πρόσβαση στην επόμενη κυβέρνηση, αλλά να στηρίξουν τη δημοκρατία (γι' αυτό, κατά κανόνα, δεν χρηματοδοτούν μόνο ένα κόμμα, αλλά ακόμη και κόμματα αντίπαλα). Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είχε ισχυριστεί και ο αυτοκινητοβιομήχανος Χένρι Φορντ, που χρηματοδοτούσε ταυτόχρονα το αμερικανικό κράτος, αλλά και την πολεμική μηχανή του Χίτλερ (από τον οποίο τιμήθηκε με το παράσημο του μεγάλου γερμανικού σταυρού). Ο υπολογισμός του ήταν απλός: όποια πλευρά κι αν νικούσε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκείνος θα έβγαινε σίγουρα κερδισμένος. Μια πρόταση... Αφού οι προεκλογικές εκστρατείες έχουν γίνει τόσο πανάκριβες, τα πολιτικά κόμματα θα μπορούσαν να γλιτώσουν κάμποσα χρήματα αν έπαυαν πια να τυπώνουν και να μοιράζουν πριν από τις εκλογές εκείνα τα εκατομμύρια φυλλάδια με τις προγραμματικές θέσεις τους (που, έτσι κι αλλιώς, μας δυσκολεύουν να τις καταλάβουμε τόσο αόριστες που είναι). Θα αρκούσε ένας απλός κατάλογος με τα ονόματα των χορηγών τους. Εμείς θα καταλάβουμε» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).