Συναινετικές διαδικασίες δρομολογούν από κοινού κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ για το κουκούλωμα της υπόθεσης με τις μίζες της «Ζήμενς», επιχειρώντας ταυτόχρονα να «ξεπλύνουν» τις πολιτικές ευθύνες τους. Πίσω από τις φραστικές κόντρες και κοκορομαχίες, οι δύο μονομάχοι έχουν επί της ουσίας συμφωνήσει να συγκαλύψουν το σκάνδαλο και να υπερασπιστούν τη «σταθερότητα» του δικομματικού συστήματος. Θολώνοντας τα νερά, κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ εξαντλούν κάθε πυροτέχνημα και διαδικαστική πρωτοβουλία ...θεσμικού χαρακτήρα, προκειμένου να εμφανιστούν ως «αρχάγγελοι της κάθαρσης»... Ιδιαίτερα προκλητική από την άποψη αυτή είναι η άποψη που εκφράζει στην επιστολή που απέστειλε χτες ο Γ. Παπανδρέου στον πρωθυπουργό, υποστηρίζοντας ότι τάχα «ο λαός περιμένει από τα δυο μας κόμματα, της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης» να επιδείξουν την πολιτική βούληση για «να εμποδίσουμε και να ανατρέψουμε πρακτικές και λειτουργίες που υπονομεύουν κάθε έννοια διαφάνειας, αξιοκρατίας, δικαιοσύνης στη διακυβέρνηση της χώρας». Μάλιστα, θέτει το δίλημμα «είτε θα συμφωνήσουμε να ξεκαθαρίσουμε αυτή και άλλες μεγάλες υποθέσεις που ταλανίζουν την πολιτική ζωή του τόπου (...) είτε θα παραιτηθούμε από τις ευθύνες που μας αναλογούν».

Ηδη το ΠΑΣΟΚ συμφώνησε να συμμετάσχει στη Διακομματική Επιτροπή για τα οικονομικά των κομμάτων που πρότεινε ο Κ. Καραμανλής, ενώ την ίδια στιγμή συνεχίζει, εκ του ασφαλούς, να προκαλεί θόρυβο με τις προτάσεις του για έκτακτη σύγκληση της Ολομέλειας της Βουλής, σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, κ.ο.κ. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση «καλωσόρισε» την ανταπόκριση του ΠΑΣΟΚ στην πρωτοβουλία της και κινείται στην κατεύθυνση του πλήρους ελέγχου της υπόθεσης και των «παρενεργειών» που προκάλεσε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ.

Στην επιστολή που απέστειλε στον Κ. Καραμανλή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκφράζει την ικανοποίησή του, γιατί ο πρωθυπουργός αποδέχεται «τη σημασία της διακομματικής συνεργασίας για το ζήτημα της διαφθοράς», αλλά εκφράζει τις γνωστές επιφυλάξεις του για την πρόταση για τη σύσταση Διακομματικής Επιτροπής, επειδή «εξουδετερώνει για τουλάχιστον τρεις μήνες τη Βουλή ως θεσμικό χώρο διερεύνησης και αντιμετώπισης» της υπόθεσης «Ζήμενς». «Δεν μπορεί η υπόθεση "Ζήμενς" να είναι ανοιχτή, αλλά η Βουλή κλειστή», αποφαίνεται, επαναλαμβάνοντας τις γνωστές προτάσεις του κόμματός του.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση εμφανίζεται σίγουρη ότι ελέγχει την κατάσταση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά την ίδια στιγμή εντείνονται οι πιέσεις στον «διαφωνούντα» Π. Τατούλη να παραιτηθεί και να μην πάρει την κρίσιμη έδρα, προχωρώντας σε ανεξαρτητοποίηση. «Δεν πιστεύω ότι η κυβέρνηση απειλείται με πτώση. Πιστεύω, αντιθέτως, ότι η πλειοψηφία του 151 συνήθως είναι πολύ ισχυρότερη από εκείνη του 160», είπε χαρακτηριστικά ο Γ. Βουλγαράκης. Παράλληλα, έστειλε ένα αφ' υψηλού μήνυμα στον Π. Τατούλη λέγοντας (στον Αλφα 9,89) ότι «εγώ ξέρω ότι το να ρίξει κανείς την κυβέρνηση δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο. Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο». Μετά τον Β. Μεϊμαράκη υπέδειξε και αυτός την οδό της παραίτησης, λέγοντας με νόημα «ο λαός έδωσε μια εντολή στον Κ. Καραμανλή να κυβερνήσει και όλοι εμείς βγήκαμε βουλευτές με τη ΝΔ και αρχηγό τον Κ. Καραμανλή».