Ο «πολιτισμός» της ελληνοαμερικανιάς θριάμβευσε. Το κιτς αποθεώθηκε. Η πολτώδης ομογενοποίηση, ο αχταρμάς του παγκοσμιοποιημένου οδοστρωτήρα σάρωσε στο πέρασμά του ακροαματικότητες και τηλεθεάσεις.

«Το 95% των Ελλήνων τηλεθεατών είδαν "Γιουροβίζιον"», πανηγυρίζει η κρατική τηλεόραση, αυτός ο στυλοβάτης της Τέχνης και του Πνεύματος. Ο μυστικός τους συνδυασμός - το «σίκρετ κομπινέισον» που έχουν στη διάθεσή τους και περιλαμβάνει τεράστιες ποσότητες τηλεκατευθυνόμενης βλακείας, χρυσοποίκιλτα στρας, απαστράπτοντα φλας, πλυντήρια εγκεφάλων και διοξινούχα καταναλωτικά πρότυπα - νίκησε.

Αλλά οι «νικητές» δεν πέτυχαν και κάτι το τόσο εξαιρετικό, όσο θέλουν να διαφημίζουν. Εξήντα χρόνια πριν, δηλαδή πολύ καιρό πριν το φιλοθεάμον κοινό πιάσει στασίδι για να δει Γάλλους, Ρώσους, Αρμένιους και Αζέρους να διαγωνίζονται στα... εγγλέζικα, ένας ολόκληρος λαός, ένα ολόκληρο έθνος, είχε πειστεί από μια ραδιοφωνική εκπομπή ότι στη Νέα Υόρκη και στο Σικάγο είχε γίνει απόβαση... Αρειανών.

Οι Αρειανοί, τελικά, δεν ήρθαν. Από «ούφο» πάντως, ποτέ δεν υπήρξε έλλειψη. Η επιβεβαίωση του φαινομένου, επομένως, ούτε πρωτοφανής είναι, ούτε κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία συνιστά.