Την ηθική διάσταση στην επίλυση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων ανέδειξε ο Καρ. Παπούλιας, δίχως να αποφύγει μια διόγκωση και μεγαλοποίηση του ρόλου της ηθικής στο όνομα ότι «εμπεριέχει πολιτική δυναμική».

Μιλώντας χτες σε τελετή για την ανάδειξή του σε επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για τη σχέση της πολιτικής με την ηθική, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαπίστωσε ότι «η ηθική και η πολιτική δεν είναι ασύμβατες μεταξύ τους», καθώς και ότι «η επίκληση της ηθικής δεν είναι πάντοτε ένας τρόπος συγκάλυψης των αξιώσεων ισχύος εκείνου που την επιχειρεί». Στη συνέχεια εμφάνισε ως ηθική επιταγή την ενίσχυση των οικονομικών ασθενέστερων: «Αποτελεί όχι μόνον παραδεκτή, αλλά και αναγκαία "ηθικοποίηση της πολιτικής" η θέσπιση, για παράδειγμα, νόμων για την αποτελεσματικότερη προστασία των κοινωνικά και οικονομικά αδυνάτων, των γυναικών, των παιδιών, των μεταναστών κλπ.», είπε χαρακτηριστικά. Αναφερόμενος στην ηθική στις διεθνείς σχέσεις, εκτίμησε πως «το κρίσιμο θέμα είναι ότι από την οργάνωση της διεθνούς κοινότητας απουσιάζει το στοιχείο της εκτελεστότητας», του διεθνούς δικαίου, ενώ «η έννοια της ηθικής και το περιεχόμενο του εφαρμοστέου δικαίου διαμορφώνονται κυρίως μέσα από το πρίσμα των συμφερόντων των ισχυρών». Στις ηθικές προκλήσεις της παγκόσμιας πολιτικής περιέλαβε επίσης τον «κίνδυνο ολοκληρωτικής καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος», καθώς και το ζήτημα της ασφάλειας και της ταυτόχρονης προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για το τελευταίο αποδοκίμασε τους βασανισμούς και τους εξευτελισμούς ανθρώπων, λέγοντας ότι «καλό είναι όμως να θυμόμαστε πως η Ιστορία έχει αποδείξει ότι έσφαλαν όσοι πίστεψαν πως με βασανισμούς ή εξευτελισμούς ανθρώπων επιτυγχάνεται η ασφάλεια».