Κυριακή 4 Νοέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ολη η εξουσία στα Σοβιέτ!

Αφίσες εμπνευσμένες από τη Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση
Αφίσες εμπνευσμένες από τη Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση
Η Οχτωβριανη Επανάσταση απέδειξε ότι η ιστορία είναι έργο των μαζών, ότι η επιτυχία της είναι αποτέλεσμα της επαναστατικής δράσης των μαζών με επικεφαλής την εργατική τάξη και καθοδηγητή το κόμμα της. Η ίδια η επανάσταση δεν είναι μια πράξη, αλλά αλλεπάλληλες συγκρούσεις ρήξεις πισωγυρίσματα και ανατροπές ως την οριστική κατάληψη της εξουσίας.

Μια σύντομη αναφορά στο δίμηνο που προηγήθηκε του Οχτώβρη αναδεικνύει σειρά παραγόντων καθοριστικών για την επιτυχία της Επανάστασης. Τα δεδομένα εκείνη την περίοδο ήταν: ο πόλεμος της Ρωσίας με την ΑΝΤΑΝΤ ενάντια στη Γερμανία, η απόγνωση των μαζών από τα δεινά του πολέμου. Η ανάγκη ανατροπής της προσωρινής κυβέρνησης του Κερένσκι που μετά την ανατροπή του τσάρου ήδη λειτουργούσε ως αντεπανάσταση.

Στις 12 Σεπτέμβρη ήταν ήδη καθαρό πως η εξουσία δεν μπορεί να κατακτηθεί ειρηνικά (μενσεβίκοι και εσέροι είχαν ήδη αποφασίσει να στηρίξουν την προσωρινή κυβέρνηση). Στην ιστορία έμεινε το γράμμα του Λένιν προς την ΚΕ του ΣΔΕΚΡ (μπ) με τίτλο: «Οι μπολσεβίκοι πρέπει να πάρουν την εξουσία»: «Η πλειοψηφία του λαού, έγραφε, είναι με το μέρος μας (...) η πλειοψηφία μέσα στα σοβιέτ στις δύο πρωτεύουσες είναι καρπός της στροφής του λαού προς το μέρος μας».

Στα μέσα του Σεπτέμβρη το σύνθημα «Ολη η εξουσία στα Σοβιέτ» κυριαρχούσε. Στην ημερήσια διάταξη πλέον έμπαινε το θέμα της κατάληψης της εξουσίας. Σ' όλη τη χώρα μεγάλωνε, βάθαινε η κρίση παίρνοντας πανεθνικά χαρακτηριστικά: Ξέσπασαν ταραχές εξαιτίας της πείνας. Στα Ουράλια έγινε μεγάλη πολιτική απεργία, όπου οι εργάτες απαιτούσαν αποφασιστικό αγώνα κατά της αντεπανάστασης και παράδοση της εξουσίας στα σοβιέτ. Συνολικά, το Σεπτέμβρη στις βιομηχανικές επιχειρήσεις καταγράφηκαν 169 εκδηλώσεις (απεργίες, ταραχές, εφαρμογή εργατικής αυτοδιοίκησης, απομακρύνσεις διευθύνσεων, καταλήψεις). Από τα μεγαλύτερα γεγονότα με πολιτική σημασία η απεργία των σιδηροδρομικών. Ενώ, παράλληλα, αυξανόταν η επέμβαση του ιμπεριαλισμού στο εσωτερικό της χώρας για τη στήριξη της προσωρινής κυβέρνησης: Από την Αμερική δόθηκε πίστωση 125 εκατομμυρίων δολαρίων. Από την Ιαπωνία δάνειο 104 εκατομμυρίων γιεν.


Μέσα σ' αυτό το κλίμα, από τη μια η κυβέρνηση εμφανίζεται παράλυτη και από την άλλη αυξάνεται η επιρροή των μπολσεβίκων. Στο Μινσκ γίνεται ανοιχτή σύσκεψη των μπολσεβίκων που την επιδοκιμάζουν πλατιά οι στρατιώτες του μετώπου. Οι βιομήχανοι προσπαθούν να ανακόψουν το διογκούμενο εργατικό κίνημα κλείνοντας τα εργοστάσια. Οι μπολσεβίκοι μπαίνουν επικεφαλής του αγώνα κατά του κλεισίματος των εργοστασίων, αποκαλύπτουν το λόγο που τα κλείνουν, οργανώνουν τον αγώνα καθαρά ενάντια στο κεφάλαιο. Παράλληλα, αναπτύσσεται και ο αγροτικός αγώνας με τους αγρότες να καταλαμβάνουν χωράφια και τσιφλίκια.

Η επαναστατική δράση αποκτά πανεθνικά χαρακτηριστικά, η κυβέρνηση γίνεται όλο και περισσότερο ανίκανη να ασκήσει την εξουσία. Στην καθοδήγηση του αγώνα βρίσκεται το κόμμα της εργατικής τάξης.

Σ' αυτή την κατάσταση, ο Λένιν αναφέρει «δε χωράει αμφιβολία πως το κυριότερο ζήτημα κάθε επανάστασης είναι το ζήτημα της κρατικής εξουσίας. Στα χέρια ποιας τάξης βρίσκεται η εξουσία, αυτό κρίνει το παν». Το εκδηλωμένο πλέον κέρδισμα της πλειοψηφίας της εργατικής τάξης κάνει τον Λένιν να σημειώνει: «Οι μπολσεβίκοι μπορούν και πρέπει να πάρουν την κρατική εξουσία στα χέρια τους».

Ετσι στις 10 Οκτώβρη η ΚΕ του ΣΔΕΚΡ (μπ) παίρνει την απόφαση για την εξέγερση και μέτρα για την προετοιμασία της. Στις 11 Οκτώβρη αρχίζει το συνέδριο των Σοβιέτ της βόρειας περιοχής στο Σμόλνι. Κάτω από την πίεση των μπολσεβίκων, το συνέδριο πήρε απόφαση που τόνισε ότι «μόνο το άμεσο πέρασμα όλης της εξουσίας στα χέρια των οργάνων της επανάστασης - στα σοβιέτ των εργατών, των στρατιωτών και αγροτών, βουλευτών στο κέντρο και κατά τόπους μπορεί να σώσει το λαό».

Τώρα!


Για τις 25 του Οχτώβρη είχε προγραμματιστεί το 2ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ. Το βράδυ στις 24 ο Λένιν στέλνει γράμμα προς τα μέλη της ΚΕ, όπου εξηγεί, γιατί πρέπει να γίνει τώρα η εξέγερση και πώς να οργανωθεί, ζητώντας ταυτόχρονα άδεια από την ΚΕ να πάει στο Σμόλνι, γιατί ήταν στην παρανομία. Εγραφε:

«Σύντροφοι!

Γράφω αυτές τις γραμμές στις 24 το βράδυ. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Είναι ολοκάθαρο ότι πραγματικά τώρα πια κάθε καθυστέρηση της εξέγερσης ισοδυναμεί με θάνατο.

Με όλες μου τις δυνάμεις, θέλω να πείσω τους συντρόφους ότι τώρα όλα κρέμονται από μια τρίχα, ότι στην ημερήσια διάταξη μπαίνουν ζητήματα που δε γίνονται με συσκέψεις, ούτε με συνέδρια (έστω και με συνέδρια των Σοβιέτ), αλλά αποκλειστικά από τους λαούς, από την πάλη των οπλισμένων μαζών.

Η πίεση των κορνιλοφικών προς το συμφέρον των αστών, η απομάκρυνση του Βερχόβσκι δείχνει πως δεν επιτρέπεται να περιμένουμε. Πρέπει με κάθε θυσία, σήμερα το βράδυ, απόψε τη νύχτα, να συλλάβουμε την κυβέρνηση, αφού οπλίσουμε (αφού νικήσουμε, αν προβάλουν αντίσταση) τους ευέλπιδες κλπ.

Δεν πρέπει να περιμένουμε!! Μπορεί να τα χάσουμε όλα!!!

Το κέρδος από την άμεση κατάληψη της εξουσίας είναι ότι υπερασπίζουμε το λαό (όχι το συνέδριο, μα το λαό, πρώτ' απ' όλα το στρατό και τους αγρότες) από την κορνιλοφική κυβέρνηση που έδιωξε τον Βερχόβσκι και οργάνωσε δεύτερη κορνιλοφική συνωμοσία. Ποιος πρέπει να πάρει την εξουσία;

Αυτό δεν έχει τώρα σημασία: Ας την πάρει η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή "ή ένα άλλο όργανο" που θα δηλώσει ότι θα παραδώσει την εξουσία μονάχα στους πραγματικούς εκπροσώπους των συμφερόντων του λαού, των συμφερόντων του στρατού (άμεση πρόταση ειρήνης), των συμφερόντων των αγροτών (η γη πρέπει να παρθεί αμέσως, να καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία), των συμφερόντων των πεινασμένων.


Πρέπει να κινητοποιηθούν τώρα αμέσως όλες οι συνοικίες, όλα τα συντάγματα, όλες οι δυνάμεις και να στείλουν αμέσως αντιπροσωπείες στη Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή, στην ΚΕ των μπολσεβίκων, ζητώντας επιτακτικά: Σε καμιά περίπτωση, οπωσδήποτε να μην αφήσουμε ως τις 25 του μήνα την εξουσία στα χέρια του Κερένσκι και συντροφιάς. Η υπόθεση πρέπει να κριθεί το δίχως άλλο σήμερα το βράδυ ή τη νύχτα.

Η ιστορία δε θα συγχωρήσει την καθυστέρηση στους επαναστάτες που θα μπορούσαν να νικήσουν σήμερα (και σίγουρα θα νικήσουν σήμερα), αλλά που θα κινδύνευαν να χάσουν πολλά αύριο, θα κινδύνευαν να τα χάσουν όλα.

Παίρνοντας την εξουσία σήμερα, την παίρνουμε όχι ενάντια στα Σοβιέτ, αλλά για τα Σοβιέτ.

Η κατάληψη της εξουσίας είναι έργο της εξέγερσης. Ο πολιτικός σκοπός της θα διευκρινιστεί ύστερα από την κατάληψη της εξουσίας.

Θα ήταν καταστροφή ή προσκόλληση στους τύπους να περιμένουμε την επισφαλή ψηφοφορία της 25 του Οκτώβρη, ο λαός έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να λύνει παρόμοια ζητήματα όχι με ψηφοφορίες, αλλά με τη βία, ο λαός έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση, στις κρίσιμες στιγμές της επανάστασης, να κατευθύνει τους εκπροσώπους του, ακόμη και τους καλύτερους εκπροσώπους του, κι όχι να τους περιμένει.

Αυτό το απέδειξε η ιστορία όλων των επαναστάσεων, και οι επαναστάτες θα έκαναν το μεγαλύτερο έγκλημα αν άφηναν να τους ξεφύγει η στιγμή, ενώ ξέρουν πως απ' αυτούς εξαρτάται η σωτηρία της επανάστασης, η πρόταση ειρήνης, η σωτηρία της Πετρούπολης, η σωτηρία από την πείνα, η μεταβίβαση της γης στους αγρότες.

Η κυβέρνηση κλονίζεται. Πρέπει να την αποτελειώσουμε με κάθε θυσία!

Η καθυστέρηση της δράσης ισοδυναμεί με το θάνατο».

Η εξουσία στα χέρια αυτών που τη διεκδίκησαν

Μπολσεβίκοι μιλούν σε συγκέντρωση εργατών και στρατιωτών. Αγ. Πετρούπολη, 1917
Μπολσεβίκοι μιλούν σε συγκέντρωση εργατών και στρατιωτών. Αγ. Πετρούπολη, 1917
Με το γράμμα, η ΚΕ αποφασίζει να μεταβεί ο Λένιν στο Σμόλνι αλλά ήδη είχε ξεκινήσει με δική του πρωτοβουλία. Ετσι παίρνει πλέον άμεσα μέρος στην καθοδήγηση της εξέγερσης.

Τη νύχτα στις 24 προς 25 Οχτώβρη τα γεγονότα εξελίσσονται ραγδαία. Συνεδριάζει η ΚΕ του ΣΔΕΚΡ, με θέμα τη σύνθεση της μελλοντικής εργατοαγροτικής κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, οι επαναστατημένες μάζες καταλαμβάνουν έναν - έναν τους στόχους που εξασφαλίζουν το πέρασμα της Πετρούπολης στα χέρια τους.

Το πρωί στις 25 Οχτώβρη η Πετρούπολη πέρασε στα χέρια των εξεγερμένων.

Στις 10.00 το πρωί ο Λένιν γράφει την έκκληση της ΣΕΕ «Προς τους πολίτες της Ρωσίας» και κάνει γνωστό το πέρασμα της κρατικής εξουσίας στο Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών της Πετρούπολης. Στις 14.35, στο Σμόλνι στη συνεδρίαση του Σοβιέτ της Πετρούπολης ο Λένιν διακήρυξε: «Η εργατοαγροτική επανάσταση, για την αναγκαιότητα της οποίας μιλούσαν συνεχώς οι μπολσεβίκοι, πραγματοποιήθηκε».

Το βράδυ στις 11 παρά είκοσι, άρχισε στο Σμόλνι τις εργασίες του το 2ο Πανρωσικό Συνέδριο των σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών. Οι μπολσεβίκοι έχουν την πλειοψηφία του συνεδρίου, 390 σε σύνολο 649. Την ίδια ώρα με έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα συλλαμβάνεται η προσωρινή κυβέρνηση. Στο συνέδριο διαβάζεται από τον Ανατόλι Λουνατσάρσκι διάγγελμα γραμμένο από τον Λένιν «Προς τους εργάτες, τους στρατιώτες και τους αγρότες», με το οποίο διακηρυσσόταν το πέρασμα όλης της εξουσίας στα σοβιέτ.


Στις 26 Οχτώβρη, 9 το βράδυ, άρχιζε η δεύτερη συνεδρίαση του Συνεδρίου των Σοβιέτ που συζήτησε και ψήφισε το «Διάταγμα για την ειρήνη» στις 11 το βράδυ και το «Διάταγμα για τη γη» στις 2 τη νύχτα, 26 προς 27, που καταργούσε την ατομική ιδιοκτησία στη γη, η οποία κηρυσσόταν παλλαϊκή ιδιοκτησία.

Το συνέδριο σχημάτισε εργατοαγροτική κυβέρνηση, το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτροπών. Οι αριστεροί εσέροι, που υποστήριζαν στο συνέδριο τους μπολσεβίκους, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη σοβιετική κυβέρνηση. Ετσι η πρώτη της σύνθεση ήταν καθαρά μπολσεβίκικη. Πρόεδρος του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτροπών έγινε ο Βλαντιμίρ Ουλιάνοφ - Λένιν. Στο συμβούλιο μπήκαν οι λαϊκοί επίτροποι: ο υπουργός Εσωτερικών Αλεξέι Ρίκοφ, Γεωργίας Βλαντίμιρ Μιλιούτιν, Εργασίας Αλεξάντρ Σλιάμπινοφ, Εμπορίου και Βιομηχανίας Βίκτορ Νογκίν, Λαϊκής Παιδείας Ανατόλ Λουνατσάρσκι, Εξωτερικών Λεφ Τρότσκι, Δικαιοσύνης Νικολάι Γκλέμποφ - Αβίλοφ, Εθνικοτήτων Ιωσήφ Στάλιν, Στρατιωτικο-ναυτικών υποθέσεων επιτροπή από τους Βλαντίμιρ Αντόνοφ - Οφσεγιένκο, Νικολάι Κριλένκο και Πάβελ Ντιμπένκο.

Μετά, έγινε η εκλογή της νέας Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής των Σοβιέτ, σύμφωνα με τον «Κανονισμό», που είχε ψηφιστεί στο 1ο Συνέδριο. Το 2ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ έκλεισε τις εργασίες του. Σε διάρκεια δύο ημερών, είχε εκπληρώσει ένα ιστορικά σπουδαίο έργο: Εδραίωσε τη νίκη της ένοπλης εξέγερσης, διακήρυξε την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου, βάζοντας την αρχή του μετασχηματισμού των σοβιέτ σε σύστημα οργάνων της κρατικής εξουσίας.


«Για να έχουμε περισσότερα, πρέπει να παράγουμε περισσότερα και για να παράγουμε περισσότερα, πρέπει να ξέρουμε περισσότερα»
«Για να έχουμε περισσότερα, πρέπει να παράγουμε περισσότερα και για να παράγουμε περισσότερα, πρέπει να ξέρουμε περισσότερα»

Μπολσεβίκοι καθ' οδόν προς τα χειμερινά ανάκτορα
Μπολσεβίκοι καθ' οδόν προς τα χειμερινά ανάκτορα

Ο Λένιν σε έργο του M. Poplavsky (1969)
Ο Λένιν σε έργο του M. Poplavsky (1969)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ