Τις δραματικές επιπτώσεις της εμπορευματοποιημένης αποασυλοποίησης των ψυχιατρείων βιώνουν πρώτα οι ίδιοι οι ασθενείς και στη συνέχεια μεταφέρονται και μετατρέπονται σε αδιέξοδα για τα ίδια τα δημόσια ψυχιατρεία, ενώ την ίδια ώρα διάφοροι ιδιοκτήτες ξενώνων αποασυλοποίησης αμείβονται πλουσιοπάροχα για προγράμματα με αμφίβολα θεραπευτικά αποτελέσματα.

Αυτές τις οδυνηρές διαπιστώσεις κάνει το σωματείο των εργαζομένων στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρείο που δέχεται το βάρος των ασθενών που ζητούν βοήθεια.

Η κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής: Η κυβέρνηση δε διαθέτει εδώ και εφτά μήνες τα απαραίτητα κονδύλια, για να πληρωθούν εκατό αποασυλοποιημένοι που μετέχουν σε προγράμματα. Το επίδομα ανέρχεται στο εξευτελιστικό ποσό των 117,37 ευρώ (θεραπευτικό κίνητρο) και 176,09 ευρώ (κίνητρο επανένταξης). «Ετσι, οι ασθενείς παρά τη φιλότιμη προσπάθεια των θεραπευτών εγκαταλείπουν τα προγράμματα και καταλήγουν στην ασυλική αδράνεια», υπογραμμίζει το σωματείο και καταγγέλλει ότι το υπουργείο Υγείας ζητάει «από το ελλιπέστατο προσωπικό του ψυχιατρείου να προσφέρει υπηρεσίες σε ιδιωτικούς ξενώνες, που φιλοξενούν ασθενείς και οι ιδιοκτήτες των ξενώνων αμείβονται πλουσιοπάροχα με αμφίβολα θεραπευτικά αποτελέσματα».

Οι ασθενείς στις ιδιωτικές δομές μετά και την πρώτη υποτροπή μεταφέρονται για νοσηλεία στο Δρομοκαΐτειο, ενώ, όπως καταγγέλλει το Σωματείο, το υπουργείο Υγείας αρνείται να χρηματοδοτήσει και να στελεχώσει με προσωπικό για να λειτουργήσουν εξωνοσοκομειακές ψυχιατρικές δομές που θα ανήκουν οργανικά στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και θα προσφέρουν υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.