Παρασκευή 27 Ιούλη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μύθος...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μια άλλη πραγματικότητα προσπαθεί να διαμορφώσει ο Π. Κουκουλόπουλος, δήμαρχος Κοζάνης και πρώην πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, σε πρόσφατο άρθρο του στην εφημερίδα το «Βήμα». Στις 6 Ιούλη έγραφε: «Το 1997 η ΚΕΔΚΕ, με πρόεδρο τον κ. Αβραμόπουλο, πήρε μια γενναία απόφαση. Δέχτηκε την περικοπή 30 εκατ. ευρώ ετησίως στους πόρους της Αυτοδιοίκησης ως συμβολή στην προσπάθεια της χώρας για την ΟΝΕ».

Πρόσθετε, δε, πως «αυτή η κίνηση διαστρεβλώθηκε απ' την κυβέρνηση και έτσι την περίοδο 1997-2002 παρακρατήθηκαν 1,7 δισ. ευρώ από τους θεσμοθετημένους της Αυτοδιοίκησης. Η πρακτική αυτή δημιούργησε οξύτατα προβλήματα σε όλους τους δήμους, ανεξαιρέτως». Υποστηρίζει μάλιστα πως «το 2003, και έπειτα από κινητοποιήσεις της ΚΕΔΚΕ, αποδόθηκαν και πάλι όλοι οι θεσμοθετημένοι πόροι στην Αυτοδιοίκηση, με προσωπική παρέμβαση του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη».

Πριν δούμε ποια είναι η αλήθεια να σημειώσουμε πως είναι φυσικό να θεωρεί «γενναία απόφαση» τη θυσία πόρων της ΤΑ στο βωμό της ΟΝΕ. Είναι φυσικό αφού τη θέση αυτή στήριξαν μαζί οι δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ σε συνέδριο της ΚΕΔΚΕ. Οι μόνοι που αντέδρασαν ήταν οι αιρετοί που στηρίχτηκαν από το ΚΚΕ.

... και πραγματικότητα

Εκτός αυτού, ο κ. Κουκουλόπουλος κρύβει την ουσία όταν μιλάει για «κρίση ενός δημοκρατικού θεσμού», αφού δε λέει ότι τα χρήματα αυτά αφαιρέθηκαν από τους εργαζόμενους και λείπουν από έργα και υπηρεσίες που έπρεπε να δοθούν προς αυτούς. Κρύβει και κάτι άλλο: Εκείνη η αντιλαϊκή απόφαση αφορούσε την εφάπαξ καταβολή των 30 εκατ. ευρώ και όχι επαναλαμβανόμενη. Επιπλέον, δεν είναι καλός και στους υπολογισμούς, όταν ισχυρίζεται ότι το 2003 αποδόθηκαν οι θεσμοθετημένοι πόροι της ΤΑ, αφού και τότε υπήρξε και μάλιστα μεγάλη παρακράτηση.

«Ξεχνά» ότι τις δύο τετραετίες που ήταν πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ μόνιμο σημείο αναφοράς του ήταν η δημιουργία κοινής επιτροπής με το ΥΠΕΣΔΑ, για την καταγραφή και τον υπολογισμό παρακρατηθέντων, που ποτέ δεν έγινε. «Ξεχνά» ότι η ΚΕΔΚΕ, όσον αφορά το θέμα των παρακρατηθέντων, ποτέ δεν πάλεψε για την πλήρη εφαρμογή του Ν. 1828. Και υπάρχει λόγος: Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν αντιπάλεψαν τους νόμους 2008 και 2065 του 1992 της ΝΔ, με τους οποίους αφαιρέθηκαν τεράστιοι πόροι από την ΤΑ παρόλο που το ΠΑΣΟΚ τους είχε καταγγείλει και είχε υποσχεθεί να τους καταργήσει. Αποδέχτηκαν την εφαρμογή τους και τη μεταφορά αρμοδιοτήτων, ακόμη και αυτών που βρίσκονται έξω από το πλαίσιο δράσης της ΤΑ, σ' αυτήν χωρίς τους αντίστοιχους πόρους. Αλλωστε, ξέρουν όλοι τους από διαχείριση. Η ανταποδοτικότητα, δηλαδή η πληρωμή από τους εργαζόμενους για τις παρεχόμενες υπηρεσίες και η επιβολή τελών, δηλαδή και άλλη - η τοπική - φορολογία στους εργαζόμενους είναι προσοδοφόρα λύση.

Πρόσθετες αμοιβές στην Επιτροπή Ανταγωνισμού...

Πολλή δουλιά «έπεσε» στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, σκέφτηκε ο υπουργός Ανάπτυξης και με τροπολογία σε υπό συζήτηση νομοσχέδιο στη Βουλή αποφάσισε να κάνει κάτι γι' αυτό. Ετσι, με τη ρύθμιση «απελευθερώνονται» τα ανώτατα όρια των πρόσθετων αμοιβών των μελών της Επιτροπής, κατ' εξαίρεση των περιορισμών του ν.1256/82. Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ότι η αναπροσαρμογή επιβάλλεται καθώς αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των ερευνώμενων και εκδικαζόμενων υποθέσεων.

Είναι μια ρύθμιση σαφώς προσαρμοσμένη σε μια γενικότερη πρακτική. Εδώ έρχεται το κράτος και για μια βελτίωση σε υπηρεσία του δημόσιου τομέα χρεώνει εξτρά τον εξυπηρετούμενο πολίτη.

Η εξέλιξη δε θεωρείται κάτι αυτονόητο. Ερχεται ο πλοιοκτήτης και σου λέει θέλω περισσότερα χρήματα για τα γρηγορότερα πλοία, λες και το νέο πλοίο στον 21ο αιώνα είναι κάτι εξαιρετικό και το «κανονικό» είναι οι ταχύτητες και το περιβάλλον του 1950.

Οπότε και στην περίπτωση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ισχύει το περισσότερα λεφτά για περισσότερη δουλιά. Αυτό που λένε και οι εργαζόμενοι, μόνο που κανείς δεν τους ακούει...

... για πιο ελεύθερο ανταγωνισμό

Το περιεχόμενο της εν λόγω τροπολογίας είναι προσαρμοσμένο στις επιλογές των κυβερνώντων - πράσινων ή γαλάζιων - που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την ακρίβεια στην αγορά με μέτρα όπως η πλήρης απελευθέρωση των αγορών, γιατί αυτό επιτάσσει ο ...ελεύθερος ανταγωνισμός. Καθώς, όμως, γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά τα μέτρα όχι μόνο δε λύνουν, αλλά αναπαράγουν και οξύνουν το πρόβλημα, οι κυβερνώντες προσπαθούν να μας πείσουν πως η αντιμετώπιση της ακρίβειας είναι δυνατή με την ενίσχυση του ...ανταγωνισμού και όσων απασχολούνται στην αρμόδια Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Στην ουσία, η κυβέρνηση της ΝΔ - όπως έκαναν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - κινήθηκε στον αστερισμό της λογικής που λέει το εξής: «Αν δε θέλεις να λύσεις κάποιο πρόβλημα, φτιάξει μια ...επιτροπή που θα προτείνει λύσεις»! Με την τακτική αυτή, προσπαθεί να μας πείσει πως με την απόφαση για αυξήσεις στις αποδοχές (υπερωρίες κλπ.) των μελών της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η ακρίβεια θα αντιμετωπιστεί ...καλύτερα.

Στα όριά της η αντιλαϊκή πολιτική

Τις δύσκολες αυτές ώρες για χιλιάδες ανθρώπους, που χάνονται ζωές, περιουσίες και ελπίδες, η κυβέρνηση περιορίζεται σε μία, κυρίως, δραστηριότητα: Να μετατρέψει το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα. Συμμορφώνεται πρόθυμα στις επιταγές της ανάγκης για πολιτικό εντυπωσιασμό και ανατροπή της δυσμενούς κρίσης, επιδιώκει να αντικρούσει επιχειρήματα σε βάρος της και να εμφανιστεί ισχυρή, αδιαφορεί για την έκταση και τη σοβαρότητα των καταστροφών, για τους κινδύνους. Στην περίπτωση του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας, που λειτουργεί στην «κόψη του ξυραφιού», με μόνιμη την απειλή του μπλακ άουτ, με εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα εκ περιτροπής, με το δίκτυο μέσης και χαμηλής τάσης να «ξεβράζει» τη λογική της συντήρησης και ανάπτυξής του με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, προσπαθεί να εμφανίσει μία ακόμη «νίκη».

Το ενδεχόμενο να καταρρεύσει το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας είναι επιμέρους ζήτημα για την κυβέρνηση, η οποία φροντίζει να κρατήσει «πισινή», επαναλαμβάνοντας ότι οι καιρικές συνθήκες είναι ακραίες. Εάν καταρρεύσει, θα φταίει ο καιρός. Εάν επιβιώσει, το καρπώνεται η κυβέρνηση που έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα. Αλλά μέσα σε όλα αυτά υπάρχει ένα σημαντικό και επίμονο «γιατί;», που αγγίζει πολλές πλευρές της υπόθεσης «ηλεκτροδότηση της χώρας». Γιατί δεν έχει η ΔΕΗ το παραγωγικό δυναμικό και την αναγκαία εφεδρεία, προκειμένου να μην εκβιάζεται από το φόβο ενός ενδεχόμενου μπλακ άουτ; Γιατί πριν από λίγες μέρες, με το πρώτο κύμα καύσωνα, το δίκτυο διανομής υπέστη χιλιάδες βλάβες; Γιατί εξαρτώμαστε από τις εισαγωγές και πόσο τις πληρώνει ο λαός, άμεσα ή έμμεσα; Γιατί θέλουμε τους ιδιώτες στην ηλεκτροπαραγωγή;

Οι απαντήσεις έχουν να κάνουν με την ταυτόσημη - για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - πολιτική ιδιωτικοποίησης του τομέα της Ενέργειας. Η παραγωγική ανάπτυξη της δημόσιας ΔΕΗ, τα τελευταία 15 χρόνια, θα είχε ένα άμεσο και ξεκάθαρο αποτέλεσμα: Η παρουσία ιδιωτών θα ήταν κάτι παραπάνω από περιττή. Η χρηματοδότησή τους ακόμη πιο σκανδαλώδης. Η κερδοσκοπία τους αδύνατη. Γι' αυτό και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ελαχιστοποίησαν τις παραγωγικές επενδύσεις της ΔΕΗ. Ακόμη περισσότερο, την ιδιωτικοποίησαν και έθεσαν σημαντικές βάσεις για την ιδιωτικοποίηση του ενεργειακού τομέα. Η «πολυμετοχική» ΔΕΗ ΑΕ επιδιώκει κέρδος, χειροπιαστό και υπολογίσιμο. Η κυβέρνηση της ΝΔ ολοκλήρωσε το αντιλαϊκό έργο και επιχαίρει γι' αυτό, πάνω από τις καμένες ασφάλειες των μετασχηματιστών και τα χαλασμένα προϊόντα των ψυγείων. Το μόνο που έχει να επικαλεστεί είναι ότι δεν έγινε ακόμη μπλακ άουτ, όπως στην ΠΓΔΜ ή στη ρημαγμένη Αλβανία. Και ευτυχώς δροσίζει.

Ολα αυτά, και άλλα που δε χωρούν σ' αυτές τις γραμμές, «βροντοφωνάζουν» ένα πράγμα: Η χώρα και ο λαός χρειάζονται, απαιτούν, θα έπρεπε να ελπίζουν, σε ένα ενιαίο, δημόσιο φορέα Ενέργειας - λαϊκή περιουσία με πολύ σαφείς στόχους: Την επάρκεια ενέργειας. Φτηνή και ποιοτική ενέργεια για το λαό. Ενεργειακή στρατηγική, που θα παίρνει υπόψη τις λαϊκές ανάγκες μακροπρόθεσμα. Την ορθολογική διαχείριση των ενεργειακών πόρων, την αποτελεσματική αξιοποίησή τους, χωρίς σπατάλες και κατακερματισμούς. Είναι ο πυρήνας της πρότασης του ΚΚΕ, η μόνη προϋπόθεση για να αποφευχθούν τα χειρότερα.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Περί ανεργίας...

ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ποσοστού ανεργίας κόμπαζε πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει, λοιπόν, ο ΟΑΕΔ, παρά να την ...επιβεβαιώσει. Ετσι, μας ανακοίνωσε ότι από 400 χιλιάδες ανέργους που είχε καταγράψει ξαφνικά έγιναν 320 χιλιάδες.

Ετσι όπως πάνε, δε θα μας κάνει καμία εντύπωση, αν μηδενιστεί εντελώς το νούμερο, δηλαδή δεν υπάρχει (ξαφνικά και μέσω θαύματος) ούτε ένας Ελληνας που να ψάχνει για δουλιά.

Φυσικά, ένα τέτοιο στοιχείο δε θα είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα, όμως ούτε κι αυτά που δημοσιοποιούνται έχουν.

Αλλωστε, τα στοιχεία των οργανισμών, ως γνωστόν, δε χρησιμεύουν στο να καταδεικνύουν τι συμβαίνει, αλλά στο να αποδεικνύουν ότι η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική είναι επιτυχημένη.

ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΑΘΟΣ η επιλογή του χρόνου από τον υπουργό Μεταφορών, Μιχάλη Λιάπη, για να κάνει μια δήλωση, σύμφωνα με την οποία είναι «απόλυτα ικανοποιημένος» από τις υπηρεσίες και την εξυπηρέτηση που παρέχουν στο επιβατικό κοινό τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Τέτοιες δηλώσεις δεν κάνουν ούτε την καλύτερη μέρα της άνοιξης. Πόσο, δε, μάλλον τον Ιούλη, με τη θερμοκρασία στην Αθήνα να κυμαίνεται μεταξύ 45 και 50 βαθμών Κελσίου.

Αν δεν το ξέρει ο υπουργός, να του θυμίσουμε ότι είναι μια πολύ κακή συγκυρία για κάποιον που αναγκάζεται να περιμένει στη στάση τουλάχιστον μισή ώρα και στη συνέχεια να στοιβάζεται σε ασφυκτικά γεμάτα λεωφορεία και τρόλεϊ.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ας μην κάνει το λάθος να πάει να πει τέτοια πράγματα στους επιβάτες (ιδίως το μεσημέρι), γιατί θα γίνουν ...πολύ ζόρικα τα πράγματα, φοβόμαστε.

Παρεμπιπτόντως, θαυμάσιος ο κλιματισμός του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου. Τόσο αθόρυβος, που είναι σαν να μην υπάρχει. Ακριβώς γιατί ...δεν υπάρχει.

Ομολογούν τις προθέσεις τους

«Η αξία του δάσους για τον πολίτη μιας μεγάλης πόλης δε βρίσκεται στους ορεινούς όγκους και τους ωραίους δρυμούς, βρίσκεται στα επισκέψιμα και ανθρωποκεντρικά δασικά συστήματα, τα οποία περιβάλλουν την πόλη του»!

Τη ...βαθυστόχαστη αυτή θεωρία αναπτύσσει, σε άρθρο του στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία», ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Ανωμερίτης, που είχε χρηματίσει, μάλιστα, και υπουργός Γεωργίας, θεματοφύλακας - υποτίθεται - των δασών της χώρας μας...

Αυτά που λέει είναι ασφαλώς αρκούντως αποκαλυπτικά για το τι επιφυλάσσει - όχι, βέβαια, ότι δεν ήταν φανερή η πρόθεσή τους και από την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 ή το νόμο του 1987 για τα «βοσκοτόπια» - η πολιτική του ΠΑΣΟΚ για τα δημόσια δάση: Μετατροπή τους σε πεδίο μιας απέραντης επιχειρηματικής «μπίζνας» για το μεγάλο κεφάλαιο, «φυτεύοντας» σ' αυτά ποικίλες δραστηριότητες, όπως αγροτοτουριστικές, αθλητικές, εμπορικές και - γιατί όχι; - οικιστικές!

Το ίδιο, άλλωστε, επιδιώκει να κάνει και η ΝΔ, με τη δική της δασοκτόνα αναθεώρηση του Συντάγματος, με τα ειδικά χωροταξικά σχέδια για τον τουρισμό και τη βιομηχανία ή ακόμη και με τα Προεδρικά Διατάγματα για την Πάρνηθα, όπου προβλέπονται πλήθος εμπορικών και επιχειρηματικών χρήσεων (του καζίνου, της Εκκλησίας, της «Τεχνόπολης», των οικοδομικών συνεταιρισμών κ.ά.).

Να, λοιπόν, πού επικεντρώνεται η πολιτική και των δυο για τα δάση: Στην άκρατη εμπορευματοποίησή τους. Μόνο που λίγοι από τους εκπροσώπους τους το ομολογούν ανοιχτά. Οι περισσότεροι - μέρες που είναι - επιμελώς προσπαθούν να το κρύψουν.

Ας βγάλει ο λαός τα συμπεράσματά του...

Σταθερές «αξίες» του συστήματος

Αλιεύσαμε την παρακάτω είδηση από τη «Ναυτεμπορική» και την παραθέτουμε, προς επίρρωση του σύγχρονου αποφθέγματος πως «οι αξίες δε χάνονται». Ιδού:

«Εισήλθε και τυπικά στο διοικητικό συμβούλιο της Minoan Lines ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Δρυς μετά την παραίτηση που υπέβαλε το μέλος του διοικητικού συμβουλίου ο κ. Γεώργιος - Προκόπιος Καρυστινός. Ο κ. Καρυστινός είχε εκλεγεί στο διοικητικό συμβούλιο ως εκπρόσωπος του Ομίλου Attica και η παραίτησή του θεωρούνταν βεβαία μετά την αποχώρηση του ομίλου από τη Minoan».

Δίχως άλλα περιττά σχόλια...

Εργοδοτικοί και στον καύσωνα

Λεπτομέρεια θα πει κάποιος... Είναι, όμως, χαρακτηριστική του ρόλου του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Πριν από ένα μήνα περίπου, στις 20 Ιούνη, το Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ ΟΤΑ είχε βγάλει ανακοίνωση για τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων από τον καύσωνα. Σε εκείνη την ανακοίνωση τονιζόταν καθαρά: «Οσο διαρκούν τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα, οι εργαζόμενοι να σχολάσουν από την εργασία τους στις 11 το πρωί, χωρίς καμία περικοπή στις αποδοχές τους».

Το μέτρο αφορούσε τις υπαίθριες εργασίες και, γενικότερα, χώρους επιβαρυμένους. Ουσιαστικά, είχαν υιοθετηθεί οι προτάσεις των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων της ΔΑΣ ΟΤΑ. Εκείνες τις μέρες βρισκόταν ακόμα σε εξέλιξη το πραξικόπημα και οι μεθοδεύσεις της πλειοψηφίας - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΣΚ(ΣΥΝ)- που είχε τελικά ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό των εκπροσώπων των ταξικών δυνάμεων από το προεδρείο της Εκτελεστικής Επιτροπής. Στις 18 Ιούλη, το «καθαρόαιμο» πλέον προεδρείο της Εκτελεστικής Επιτροπής βγάζει νέα ανακοίνωση για τον καύσωνα. Δείτε τι λέει: «Μείωση της απασχόλησης σε υπαίθριες εργασίες από τις 12 έως τις 3 το μεσημέρι. Μείωση της απασχόλησης σε ιδιαίτερα επιβαρυμένους χώρους από τις 12 έως τις 3 το μεσημέρι. Μείωση των ιδιαίτερα βαριών εργασιών». Μείωση και όχι σταμάτημα των εργασιών λέει η υποταγμένη πλειοψηφία, που δεν τολμά - ούτε στα χαρτιά - να πάει κόντρα στις επιταγές της κυβέρνησης και των δημάρχων ούτε για τον καύσωνα, ούτε για την προστασία της υγείας των εργαζομένων. Λεπτομέρειες..! Αλλά αποκαλυπτικές.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ανάπτυξη «εφιάλτης»

Το σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία μιας ακόμη αγοράς... Της τουριστικής, η οποία - όπως και κάθε άλλη αγορά - επιδιώκει την αξιοποίηση του επενδυμένου σε αυτήν κεφαλαίου. Η ίδια η αξιοποίηση του «τουριστικού» κεφαλαίου, η επίτευξη δηλαδή κέρδους, θέτει και καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις της ίδιας της ανάπτυξης... Από την άλλη, αυτός καθ' εαυτός, ο όρος «αγορά» προϋποθέτει τη λειτουργία και δράση του επιχειρηματία. Και η λεγόμενη απελευθέρωση του ιδιώτη επιχειρηματία. Αρα θέμα πρώτο: Το πέρασμα των δημοσίων τουριστικών υποδομών στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Και όταν μιλάμε για τουριστικές υποδομές, εννοούμε τα πάντα. Πρώην ξενοδοχεία του ΕΟΤ, καζίνο, μαρίνες, πλαζ και άλλες ακτές, ορεινούς όγκους, δάση και περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, αρχαιολογικά σπήλαια, ιαματικές πηγές, παραδοσιακοί ξενώνες κ.λπ. Ολα όσα στο παρελθόν ανήκαν στο Δημόσιο περνάνε πλέον στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Βλέπετε, η φιλοσοφία των κυβερνώντων - πράσινων και γαλάζιων - είναι πως η ανάπτυξη της τουριστικής αγοράς, προϋποθέτει γενναία προικοδότηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Γι' αυτό και το διαχρονικό έγκλημα εκποίησης της δημόσιας - τουριστικής - περιουσίας, φέρει τη σφραγίδα του δικομματισμού. Των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Πρόκειται για έγκλημα, με πολλές, πάρα πολλές παρενέργειες. Δες μόνο την καταστροφή των δασών, ως αναγκαίο στοιχείο της μετέπειτα αξιοποίησής τους... Το έχουμε επισημάνει και σε άλλες περιπτώσεις. Ο δικομματισμός, μέσω των εφαρμοζόμενων πολιτικών, δολοφονεί... Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα έχει αποκτήσει δολοφονικά ένστικτα.

Το μοντέλο της τουριστικής αγοράς, που έχουν επιλέξει και προωθούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, φιλοδοξεί να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, να ενισχύσει τη συγκεντροποίησή του, και όχι να εξασφαλίσει το δικαίωμα των εργαζομένων για φτηνές διακοπές μέσω του κοινωνικού τουρισμού και άλλες παροχές. Η τουριστική αγορά πρέπει να προσελκύσει τουρίστες που διαθέτουν «γερό κομπόδεμα». Τουρίστες των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Για να δει το τουριστικό κεφάλαιο το χρώμα του χρήματος αυτών των τουριστών, πρέπει πρώτα να ικανοποιήσει τα πολύ ακριβά γούστα τους. Θα πρέπει να υπάρχουν οι ανάλογες μαρίνες για να προσαράξουν τα πολυτελή γιοτ. Για να βγουν το πρωί να κολυμπήσουν, δεν επιθυμούν να ανακατευτούν με τον κάθε παρία, θέλουν την ησυχία τους... Αρα το ξενοδοχείο θα πρέπει να περιφράζει τις ακτές από τους ενοχλητικούς «κοινούς θνητούς». Το απόγευμα, οι υψηλοί προσκεκλημένοι θέλουν να ασχοληθούν με το άθλημα των πλουσίων, να παίξουν γκολφ. Αρα το ξενοδοχείο θα πρέπει να απαλλοτριώσει μερικές δεκάδες στρέμματα, έστω και αν είναι και δάσος, για τη δημιουργία γηπέδου γκολφ, τένις και άλλων ακριβών σπορ των πλουσίων...

Είναι οι επιλογές μιας ιδιαίτερα βάρβαρης και βαθιά ταξικής πολιτικής, η οποία, στο όνομα της ανάπτυξης, απαλλοτριώνει από τον ελληνικό λαό, το φυσικό του περιβάλλον. Για να αξιοποιηθεί το τουριστικό κεφάλαιο, απαλλοτριώνουν τον αέρα, τα δάση, τις παραλίες, δηλαδή τους απαραίτητους υλικούς όρους για να αναπτυχθεί η ζωή. Δολοφονούν αργά και βασανιστικά τη ζωή. Της αποστερούν τις υλικές προϋποθέσεις ύπαρξής της. Είναι ένας επιπλέον λόγος, ένα ακόμα κριτήριο, στις επόμενες εκλογές να καταδικαστεί ο δικομματισμός. Να ενισχυθεί το ΚΚΕ, η βασική πολιτική αντίθεση στο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ