Πέμπτη 26 Ιούλη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Κρατικές προτεραιότητες

Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ
Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ
«Πίσω από τον καιρό» τρέχουν πάντα... Πίσω από τον καύσωνα, τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, τους σεισμούς...«Αιφνιδιάζονται» διαρκώς από την οργή της φύσης που εκδικείται... Προσποιούνται εκ των υστέρων ότι κάνουν «ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν», μόνο και μόνο για να μην τους πάρουν με τα γιαούρτια.

Εντελώς προβλέψιμη, καθότι αιωνίως επαναλαμβανόμενη η αντίδρασή τους. Ακριβώς γιατί άλλες είναι οι κρατικές προτεραιότητες. Σίγουρα δεν περιλαμβάνονται σε αυτές η προστασία των δασών, η διατήρηση και επέκταση των χώρων πρασίνου στις απάνθρωπες μεγαλουπόλεις, οι «επενδύσεις» στις κοινωνικές ανάγκες.

Προτεραιότητα δεν είναι οι επενδύσεις σε ένα δημόσιο φορέα ενέργειας και ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε να εξασφαλίσει φτηνό ρεύμα για το λαό, αφού εφαρμόζουν πολιτική απελευθέρωσής του, παραδίδοντας την ενέργεια στους μονοπωλιακούς ομίλους. Η ΔΕΗ έχει γίνει ανώνυμη εταιρεία και ιδιωτικοποιείται, για να λειτουργήσει ως μια ακόμη επιχείρηση στην απελευθερωμένη αγορά. Οι άλλοτε λιλιπούτειοι προμηθευτές της είναι έτοιμοι να γονατίσουν τον «Γκιούλιβερ». Ειδεχθές έγκλημα σε βάρος του λαού, με ηθικούς αυτουργούς και εκτελεστές τις γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις. Θα μείνει και ατιμώρητο;

Προτεραιότητα δεν είναι ο καθαρός αέρας. Αντίθετα, αφήνουν ανενόχλητα τα εργοστάσια, τις αυτοκινητοβιομηχανίες να δηλητηριάζουν την ανάσα των παιδιών, δίνουν πράσινο φως στους μεγαλοεργολάβους να τσιμεντοποιούν το σύμπαν. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους για την αντιμετώπιση της «ασυδοσίας της αγοράς» όλως τυχαίως έχουν ατροφήσει...

Τους έμειναν οι κωμικές εκκλήσεις προς τα λαϊκά νοικοκυριά για μη χρήση ενεργοβόρων συσκευών τις μεσημβρινές ώρες, τη στιγμή που θεωρούν αδιανόητο να ισχύσει για τους ίδιους και τα αφεντικά τους. Παρενθετικά. Κανένα μέτρο για τους εργαζόμενους που δουλεύουν έξω στον καύσωνα. Μόνο περίθαλψη των θυμάτων προβλέπεται...

Το ζήτημα του περιβάλλοντος δεν είναι πρόβλημα δημοκρατίας. Εχει βαθιά ταξικές αιτίες, είναι «παράγωγο» της βασικής αντίθεσης κεφάλαιο - εργασίας. Η λύση του δεν μπορεί παρά να προέλθει «από τα κάτω». Είναι στην προμετωπίδα της λαϊκής εξουσίας.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ