Αγία Τριάδα, Αγία Κυριακή, Νέος Βουτζάς, Νέος Πόντος, Καλλιτεχνούπολη. Η βορειοανατολική Αττική τον Ιούλη του 2005 έγινε παρανάλωμα. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, οι πρώτες βίλες, ένα χιλιόμετρο μακριά απ' τα καμένα, έχουν ήδη αρχίσει να οικοδομούνται. Οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο. Ρεύμα τους δόθηκε και το 2006, ενώ, την ίδια χρονιά, έχουν βγει και μια σειρά από νέες οικοδομικές άδειες.

Ο «Ρ» επισκέφτηκε την περιοχή που κάηκε πριν από δύο ακριβώς χρόνια, συνολικής έκτασης 10.000 στρεμμάτων, επί κυβέρνησης ΝΔ.

Από εκεί, πηγαίνουμε στην Αγία Τριάδα. Το σκηνικό, ίδιο. Καμένα δέντρα, σπίτια που ακόμη επισκευάζονται από την προπέρσινη καταστροφική πυρκαγιά. Ομως, φτάνουμε στην κορυφή του λόφου της Αγ. Τριάδας και συγκεκριμένα στην περιοχή Περιβολάκια. Εκεί, συναντάμε ένα υπό ανέγερση μεγαθήριο, περιφραγμένο με μαντρότοιχο, ο οποίος φτάνει το ένα μέτρο. Μια ταμπέλα μας ενημερώνει: «Πωλούνται μεζονέτες». Και ακριβώς από κάτω το σχετικό τηλέφωνο «6948...». Η περιοχή αυτή δεν είχε καεί το 2005. Η φωτιά είχε σταματήσει νωρίτερα το καταστροφικό της έργο. Αυτό, όμως, σε τίποτε δεν εμπόδισε τους κατασκευαστές, την Πολιτεία, για να οικοδομηθεί ένα ακόμη μεγαθήριο στην καρδιά του δάσους. Ακριβώς δίπλα από τη νεόδμητη κατασκευή, μια μάντρα με υλικά - απαραίτητα για την κατασκευή της... μεζονέτας. Εκεί, η υπόλοιπη περιοχή είναι δασική, ωστόσο, το συγκεκριμένο κομμάτι κρίθηκε... μη δασικό.

Στον ίδιο χώρο βλέπουμε περιφραγμένες εκτάσεις που περιέχουν ακόμη και πεύκα μέσα. Από τον ίδιο λόφο αντικρίζουμε το μέγεθος των καταστροφών που έχουν κάνει οι πυρκαγιές των τελευταίων 15 χρόνων. Εκεί όπου κάποτε υπήρχε δάσος, τώρα δεν υπάρχει τίποτε πέρα από μια χέρσα γη. Λες και έχει αποψιλωθεί.

Από εκεί περνάμε στο Νέο Βουτζά. Η καταστροφή είναι ολοκληρωτική. Για να αποτραπούν τα νερά της βροχής, έχουν φτιαχτεί φράγματα με κλαδιά δέντρων. Την ίδια στιγμή, η περιοχή συνεχώς μεγαλώνει και νέα μεγαθήρια χτίζονται. Με την είσοδο στο Ν. Βουτζά, συναντούμε νέες υπερπολυτελείς οικοδομές. Πηγαίνουμε προς Καλλιτεχνούπολη και από εκεί συνεχίζουμε προς Ντράφι. Συνοικισμοί οι οποίοι διαρκώς επεκτείνονται, συνενώνονται με άλλους, δημιουργούν μικρές πόλεις.

Ανάμεσα στους δύο συνοικισμούς βρίσκεται ένας ακόμη: Ο «Αγιος Σπυρίδων». Η ταμπέλα, στην είσοδο, μας ενημερώνει: «Οικοδομικός Συνεταιρισμός "ο Αγιος Σπυρίδων" ΣΠΕ. Κατασκευή έργων υποδομής οικισμού (ημιτελή). ΠΡΟΣΟΧΗ: Η είσοδος και κυκλοφορία πεζών και οχημάτων ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ των εισερχομένων». Μπαίνοντας στον οικισμό, βλέπουμε μια ολόκληρη «πολιτεία» υπό κατασκευή. Παντού οικοδομές. Ολες υπερπολυτελείς.

Στις κολόνες της ΔΕΗ, με μαύρες στάμπες, αναγράφεται η ημερομηνία τροφοδότησης του οικισμού με ρεύμα: «2006»! Πολλές από τις οικοδομικές άδειες δόθηκαν πέρσι. Ο οικοδομικός αυτός συνεταιρισμός έφτανε μέχρις ενός σημείου, όμως, μετά τις πυρκαγιές του 1995, εξαπλώθηκε, με το γνωστό «κόλπο» των εξαιρέσεων...