Χτες εκπρόσωποι των ταξικών Συνδικάτων Μετάλλου Πειραιά και Αμμοβολιστών - Καθαριστών μαζί με φοιτητή από το Πανεπιστήμιο Πειραιά, μίλησαν σε μαζική συγκέντρωση εργατών έξω από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Τη Δευτέρα έχει προγραμματιστεί στις 6 το πρωί συγκέντρωση στη ναυπηγοεπισκευαστική βάση του Μόλου της ΔΕΗ στο Κερατσίνι και στις 7 το πρωί οι ταξικές ναυτεργατικές Ενώσεις ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ θα περιοδεύσουν στο λιμάνι του Πειραιά, στα πλοία της ακτοπλοΐας. Περιοδείες εκπροσώπων του ΠΑΜΕ έχουν προγραμματιστεί για την ίδια μέρα στους ΗΣΑΠ και στο «Κρατικό» Νοσοκομείο Νίκαιας.

Εξι το πρωί και το καφενείο απέναντι από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είναι γεμάτο ασφυκτικά για τον καθιερωμένο καφέ πριν τη δουλιά, από αμμοβολιστές, καθαριστές και καζαντζήδες, όλοι μέλη συνεργείων. Η αναγγελία από την ντουντούκα ότι οι συνδικαλιστές τους, μαζί με έναν φοιτητή από το Πανεπιστήμιο Πειραιά, θα τους μιλήσουν για τη Συλλογική Σύμβαση και την εκπαίδευση έκανε ορισμένους να απορήσουν: «Τι σχέση έχουν τώρα αυτά τα δύο;». Η συζήτηση όμως ξεκινά και χωρίς πολλές αναλύσεις, απλά, καθαρά, όπως ξέρουν οι εργάτες να μιλάνε μεταξύ τους, μπήκαν τα πράγματα στη θέση τους...

Η ντουντούκα πάει πρώτα στα χέρια του προέδρου της Ενωσης Αμμοβολιστών, Γιάννη Δεληγιάννη: «Ο αγώνας μας για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης έφερε θετικά αποτελέσματα. Κατακτήσαμε καλά μεροκάματα και ικανοποιήθηκαν θεσμικά αιτήματα. Ομως η υπογραφή της Σύμβασης φτάνει για να πούμε ότι τα προβλήματά μας λύθηκαν; Πώς θα φτάσει το μεροκάματο όταν τα πάντα ακριβαίνουν, χρυσοπληρώνουμε όταν αρρωστήσουμε ή για να μάθουν τα παιδιά μας πέντε γράμματα; Μην ξεχνάμε ότι η Σύμβαση είναι μια γραμμή άμυνας. Εχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με το σύνολο της πολιτικής που εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και τώρα που στο στόχαστρο είναι τα παιδιά μας, που αγωνίζονται γι' αυτό που απαιτούμε κι εμείς, για δημόσια δωρεάν Παιδεία, η θέση μας είναι δίπλα τους στους αγώνες».

Ακολουθεί ο φοιτητής Αντώνης Κεραμίδης: «Ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση προωθούνται σε βάρος των Πανεπιστημίων. Θα πληρώνουμε για τα πάντα για να λαμβάνουμε γνώσεις υποβαθμισμένες και αποσπασματικές στα μέτρα του κεφαλαίου. Ο πατέρας μου είναι οικοδόμος και δουλεύει σκληρά για να τα καταφέρουμε. Εσείς είστε οι φυσικοί μας σύμμαχοι. Μαζί πρέπει να δώσουμε τον αγώνα για δημόσια δωρεάν παιδεία, για ουσιαστική μόρφωση, για να βγαίνουμε από τις σχολές και να έχουμε σταθερή εργασία με δικαιώματα».

Η ώρα περνάει. Κανείς από τους εργάτες δεν «κάνει» να φύγει, παραμένουν εκεί όρθιοι και ακούν. Η ντουντούκα περνάει στα χέρια του προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, Σωτήρη Πουλικόγιαννη. «Υπογράψαμε, συνάδελφοι, τη Σύμβαση που είναι πολύ θετική, όμως τα προβλήματά μας λύθηκαν; Τώρα έχουν βάλει στο στόχαστρό τους την Παιδεία, γιατί θέλουν εμείς να σκύψουμε ακόμα περισσότερο το κεφάλι στον εργοδότη για να σπουδάσουμε τα παιδιά μας. Ομως δεν τους φτάνει αυτό, θέλουν και τα δικά μας τα παιδιά να είναι πειθήνια απέναντι στον εργοδότη, θέλουν να τα μάθουν να υποκλίνονται μπροστά στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, θέλουν να τα μάθουν στο πανεπιστήμιο να δουλεύουν και να ερευνούν ως επιστήμονες όχι για την ευημερία της τάξης τους, της εργατικής τάξης και του λαού, αλλά, για την ευημερία των βιομηχάνων και των εφοπλιστών. Η επιλογή μας είναι μία: Ολοι τους δρόμους μαζί με τα παιδιά μας»!