Πέμπτη 25 Γενάρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΠΑΙΔΕΙΑ
Ερωτήματα & Απαντήσεις

Η «αξιολόγηση» δε θα βοηθήσει στη βελτίωση της ποιότητας των ιδρυμάτων και στην ενημέρωση του κόσμου γι' αυτά;

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να πείσουν ότι η αξιολόγηση πάει πακέτο με την «ποιότητα» και με μια σχετική διατύπωση έχουν συμφωνήσει να επιβάλουν την «αξιολόγηση» μέσω και του Συντάγματος, με την αναθεώρηση του άρθρου 16.

Μιλούν για διασφάλιση της ποιότητας, λες και η ποιότητα της Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι κάτι ορισμένο και ουδέτερο ή κοινώς αποδεκτό. Για παράδειγμα, ο εργαζόμενος θεωρεί «ποιότητα» στην Ανώτατη Εκπαίδευση τη δωρεάν παροχή της, την εξασφάλιση δωρεάν στέγασης και σίτισης των φοιτητών, την πλήρη και επαρκή υλικοτεχνική υποδομή κ.ά. Τα κείμενα της ΕΕ μιλώντας για «ποιότητα» εννοούν την αύξηση του αριθμού των φοιτητών στα Πανεπιστήμια, την ικανοποίηση των απαιτήσεων που έχουν οι επιχειρήσεις από τα Πανεπιστήμια κ.ο.κ. Γίνεται κατανοητό ότι η ποιότητα είναι ταξικά διαφοροποιημένη έννοια και, πολύ περισσότερο, είναι μια έννοια που δεν μπορεί εύκολα να ποσοστικοποιηθεί και να μετρηθεί, όπως ισχυρίζονται ότι θα κάνουν με την «αξιολόγηση της ποιότητας».

Στο σημείο αυτό θα μπορούσε κανείς να αντιτάξει ότι υπάρχουν κάποια στοιχεία που συνδέονται με την ποιότητα των σπουδών και στα οποία θα μπορούσαν να συμφωνήσουν οι πάντες. Για παράδειγμα, οι κατάλληλες κτιριακές υποδομές, ο πλήρης εξοπλισμός εργαστηρίων κι αιθουσών και άλλα τέτοια που σήμερα δεν καλύπτονται, παρουσιάζουν ελλείψεις και προβλήματα. Η απάντηση εδώ έρχεται αβίαστα: Χρειάζεται ένα διαφορετικό σύστημα «αξιολόγησης» για να εντοπιστούν και να διορθωθούν αυτά; Δεν ξέρει η εκάστοτε κυβέρνηση τι ελλείψεις και τι προβλήματα παρουσιάζουν τα ιδρύματα; Αφού η πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι που τα δημιουργεί και τα συντηρεί. Το ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, ίδρυσε το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου κι έστειλε φοιτητές να σπουδάσουν εκεί χωρίς να υπάρχουν κτίρια!! Ακόμα όμως κι αν δε γνώριζαν οι κυβερνήσεις τα προβλήματα, θα αρκούσε μια ερώτηση προς τα ιδρύματα να υποδείξουν τις ελλείψεις και τα προβλήματά τους. Δε χρειάζεται «αξιολόγηση» γι' αυτό.

Αντίστοιχα, η λογική της ενημέρωσης του κόσμου μέσω της «αξιολόγησης» είναι υποκριτική κι επικίνδυνη. Αν το κράτος εξασφαλίζει την πλήρη ανάπτυξη όλων των ιδρυμάτων εξίσου, τη χρηματοδότησή τους, το υψηλό επίπεδο σπουδών τους κλπ., τότε για την ενημέρωση του κόσμου αρκεί να γίνεται γνωστό το αντικείμενο σπουδών του κάθε Τμήματος. Αφού όλα τα ιδρύματα θα είναι ισότιμα και θα παρέχουν υψηλού επιπέδου σπουδές, δε θα τίθεται θέμα επιλογής ιδρύματος από τους υποψήφιους φοιτητές.

Στην πραγματικότητα η «αξιολόγηση», έχοντας ως βασικό στόχο τον έλεγχο την προώθησης των αναδιαρθρώσεων στα ιδρύματα, θα έχει το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα: Θα διαχωριστούν τα ιδρύματα σε λίγα «καλά» για την ελίτ και πολλά «κακά» για τη μάζα. Τα πρώτα θα χρηματοδοτούνται περισσότερο και οι απόφοιτοί τους θα προτιμούνται από τις επιχειρήσεις, ενώ τα υπόλοιπα θα βαλτώνουν κι οι απόφοιτοί τους θα μπαίνουν στην παραγωγή με πολύ χειρότερους όρους και χωρίς πολλές απαιτήσεις. Σ' αυτό το περιβάλλον, η ενημέρωση θα χρειάζεται στους επιχειρηματίες, προκειμένου να επιλέγουν σε ποια ιδρύματα θα επενδύουν, από ποια θα αγοράζουν έρευνα κ.ο.κ. Οσο για τους υποψήφιους φοιτητές, αυτοί θα στοιβάζονται στα ιδρύματα (ανεξαρτήτως ενημέρωσης) με βάση το πορτοφόλι τους.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ