Πέμπτη 25 Γενάρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Υπουλο χτύπημα

Εδώ και έναν περίπου χρόνο, που η υπόθεση της Παιδείας και ιδιαίτερα οι αναδιαρθρώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων διαλέγουν τη στάση της σιωπηρής ή μεγαλόφωνης υποστήριξης στην κυβερνητική πολιτική. Ετσι, και με την προχτεσινή τους παρέμβαση, οι πρυτάνεις τεσσάρων μεγάλων ιδρυμάτων (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Μετσόβιου Πολυτεχνείου) δίνουν ένα ύπουλο χτύπημα στις κινητοποιήσεις του πανεπιστημιακού κινήματος, οι οποίες βρίσκονται σε ανοδική πορεία, και ζητούν την εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων στις αρχές του καλοκαιριού.

Την ώρα που τα δημόσια ιδρύματα μετατρέπονται σε παραμάγαζα των επιχειρήσεων, την ώρα που η δυνατότητα για σπουδές κατανέμεται ανάλογα με το πορτοφόλι του καθενός, την ώρα που το επίπεδο της ανώτατης εκπαίδευσης όλο και υποβαθμίζεται, καθώς η ανάπτυξη της επιστήμης υποτάσσεται αποκλειστικά σε ό,τι συμφέρει το κεφάλαιο..., το κύριο που βρήκαν να πουν οι πρυτάνεις είναι να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις! Και αφού σταματήσουν οι κινητοποιήσεις, λένε, να γίνει ένας ωραίος ωραίος διάλογος (σαν αυτόν που έγινε μέχρι τώρα) και κατά τον Ιούνη να νομοθετηθούν τελικά οι αναδιαρθρώσεις, που θα λαμβάνουν υπόψη το πνεύμα της Συνόδου των Πρυτάνεων. Θυμίζουμε, βέβαια, ότι οι προτάσεις που έχει δώσει στη δημοσιότητα η Σύνοδος των Πρυτάνεων είναι ...πανομοιότυπες με τα βασικά σημεία του νόμου - πλαίσιο τον οποίο προτείνει η κυβέρνηση και στηρίζει το ΠΑΣΟΚ.

Οι πρυτάνεις είναι υπέρμαχοι της «αξιολόγησης» και της «αυτοτέλειας» για τα ιδρύματά τους, των όρων, δηλαδή, που έχουν κάνει σημαία τους η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ και στους οποίους εμπεριέχεται το σύνολο των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούνται. «Αυτοτέλεια» δε σημαίνει τίποτε άλλο παρά λειτουργία των πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, και «αξιολόγηση» είναι ο έλεγχος μην τυχόν και ξεφύγουν από αυτή τη λειτουργία. Οσο για το άσυλο, αν και σημειώνουν ότι δεν πρέπει να συνδυάζεται με τα πρόσφατα φαινόμενα βίας, συνδέουν τον ορισμό του με την εύρυθμη λειτουργία των εκπαιδευτικών, ερευνητικών και διοικητικών υπηρεσιών, δηλαδή στη ρότα που θέλουν τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, φωτογραφίζοντας έτσι ότι το άσυλο απειλείται από «εσωτερικό εχθρό», από τις κινητοποιήσεις των ίδιων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Ουσιαστικά, στην κρίσιμη φάση που βρίσκονται τα πράγματα στην Παιδεία και μόλις οι κινητοποιήσεις δείχνουν ότι έχουν προοπτική να διογκωθούν, οι πρυτάνεις σπεύδουν να δώσουν μια κλοτσιά στο κίνημα για να «ξανακαθίσει». Αυτή η υπονόμευση του αγώνα για την Παιδεία, που προέρχεται μέσα από τον ίδιο το χώρο της εκπαίδευσης, είναι η πιο ύπουλη και επικίνδυνη. Πόσο μάλλον όταν επενδύεται και από το κύρος που περιβάλλει το θεσμό των πρυτάνεων... Γι' αυτό και η απάντηση του κινήματος σ' αυτού του τύπου τις προτάσεις (που φαίνεται να τις καλοβλέπουν και κάποιοι δήθεν αγωνιστές πανεπιστημιακοί) πρέπει να είναι άμεση και αποφασιστική: Οποιος δε στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις σ' αυτή τη φάση τον αγώνα για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, δουλεύει για τις επιχειρήσεις, για τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ