Από την άλλη, το 61% των Αμερικανών πολιτών ακούσαμε ότι διαφωνεί με την αποστολή 20.000 και πλέον στρατιωτών στο Ιράκ. Επίσης, ότι το «Δημοκρατικό» Κογκρέσο θα μπλοκάρει την απόφαση Μπους. Η αμερικανική πολιτική, όμως, που ασκείται από τα δύο κόμματα και το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα έχει παράδοση στην υποκρισία και το ψέμα, προκειμένου να πραγματοποιεί κάθε φορά τα επεκτατικά σχέδιά τους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ο πρόεδρος των ΗΠΑ και η πλειοψηφία στα δύο Σώματα, Κογκρέσο και Γερουσία, ανήκαν στο Δημοκρατικό Κόμμα. Αμερικανικά στρατεύματα, όμως, εισέβαλαν στο Βιετνάμ για να καταπνίξουν το απελευθερωτικό κίνημα των Βιετκόγκ. Βρήκαν εκεί το «μάστορά τους», βέβαια, όπως είχαν πάθει, το 1954, οι Γάλλοι αποικιοκράτες κατά την ιστορική μάχη του Ντιεν Μπιεν Φου.

Την ίδια τύχη θα έχουν οι Αμερικανοί και στο Ιράκ. Τα πρώτα σημάδια άρχισαν ήδη να γίνονται ορατά στον ορίζοντα. Πάνω από 3.000 νεκροί τους μέχρι στιγμής και η αποχώρηση - ήττα δε θα αργήσει να φανεί. Επιχειρούν στο μεταξύ να προκαλέσουν διχασμό και εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις δύο θρησκευτικές ομάδες Σιιτών και Σουνιτών, προκειμένου με την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» να πετύχουν στα σχέδιά τους... Η λεγόμενη υπερδύναμη αποκαλύπτει τη γύμνια της συνήθως μπροστά στην αποφασιστικότητα των λαών για απόκτηση της ανεξαρτησίας τους. Αυτό θα γίνει και στο Ιράκ.