Το Νοέμβρη του 1944, μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς τον Οκτώβρη, ο «Ριζοσπάστης» έγραφε για το πού το πήγαιναν οι πολιτικοστρατιωτικοί - θρησκευτικοί ταγοί του αστικού συστήματος! Μαζί με πλήθος παρακρατικών «μπουμπουκιών» ταγματασφαλιτών, δοσιλόγων, γερμανοτσολιάδων, μαζί με την αγγλική παρουσία είχαν δημιουργήσει αντικομμουνιστικές μηχανές: «Ξέρουμε ότι ετοιμάζετε μ' όλη τη φλόγα της μαύρης ψυχής σας, αυτόν τον εμφύλιο». Οι παρακρατικές οργανώσεις «Κόδρος» των ταγμάτων ασφαλείας, δρούσαν με τις ευλογίες της αστικής τάξης και του Γ. Παπανδρέου (Σεπτ. '44), που έστελνε τηλεγραφήματα στον σφαγέα Τσόρτσιλ: «Η τρομοκρατία του ΕΑΜ βαίνει αυξανόμενη» και καλούσε τους Βρετανούς να λάβουν τα «αναγκαία μέτρα»...

Το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ από το «Ριζοσπάστη» καλούσε το λαό σε συμφιλίωση. «Το ΚΚΕ που στάθηκε πρωτοπόρο στην πάλη κατά του φασισμού, καλεί όλους τους πατριώτες να εξασφαλίσουν την τάξη και την ομαλή πολιτική ζωή. Σε τέτοιες στιγμές είναι εθνικό χρέος. Οι εγκληματίες πολέμου, όπου κι αν είναι, θα τιμωρηθούν. Τούτο είναι έργο της κυβέρνησης. Αποφεύγετε την αυτοδικία και κάθε ενέργεια που κλονίζει το τόσο υψηλό έργο που δημιουργήσαμε όλοι μας. Κομμουνιστές - κομμουνίστριες, σταθήκατε ψυχή του εθνικού και λαοκρατικού ξεσηκωμού. Σταθείτε τώρα πρωτοπόροι στην επιβολή της τάξης και της δημοκρατικής λευτεριάς. Πατριώτες, όλοι ενωμένοι στην πάλη για να ολοκληρώσουμε την απελευθέρωση της Ελλάδας» (Οκτώβρης 1944). Από την άλλη πλευρά ο Τσόρτσιλ λίγο πριν το Δεκέμβρη, υποσχόταν στους αστούς «ξεκαθάρισμα»: «Περιμένω οπωσδήποτε μία σύγκρουση με το ΕΑΜ και δεν πρέπει να την αποφύγουμε» έλεγε...

Σ' αυτήν την ατμόσφαιρα το ΕΑΜ καλεί το λαό σε συλλαλητήριο στις 3 Δεκέμβρη, στην πλατεία Συντάγματος. Στις 4 Δεκέμβρη πολιτική απεργία, με κύρια αιτήματα την πλατιά Δημοκρατία: «Οταν ο Λαός βρίσκεται στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέχτε τις αλυσίδες και τα όπλα», έγραφε ένα πλακάτ διαδηλωτών του ΕΑΜ. Χωρίς προειδοποίηση οι δυνάμεις της βίας, Βρετανοί, άρχισαν το πιο άγριο, κτηνώδες «έργο τους»: 26 νεκροί - 170 τραυματίες ήταν τα θύματα του μακελειού. Οι Βρετανοί του Σκόμπι άρχιζαν τον εμφύλιο πόλεμο. Ο ηρωικός λαός της Αθήνας αντιστάθηκε μέσα απ' τις γραμμές του ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, του ΚΚΕ. Οι Εγγλέζοι αποικιοκράτες όπου πέρασαν άφησαν ερείπια, αίμα, τάφους. Ο ηρωικός Δεκέμβρης στις 33 μέρες ύψωσε το ανάστημά του. Ζει στις καρδιές του ελληνικού εργατικού κινήματος. Οι ντόπιοι και ξένοι αφεντάδες αιματοκύλησαν την Ελλάδα.

Επαληθεύτηκε ο Δ. Γληνός που έγραφε: «Περισσότερο απ' όλα φοβούνται τον ίδιον τον Λαό, το ξύπνημά του... Φοβούνται μήπως σαν πάρει ο Λαός στα χέρια του τις ελευθερίες του, δε θα είναι εκείνοι που θα τον οδηγήσουν στην παραπέρα πολιτική ζωή. Και τους τρομάζει κάθε λαϊκό κίνημα. Κάθε αληθινό ξύπνημα του λαού, κάθε μαζική πάλη» («Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ»).