Η υποχρηματοδότηση των υπηρεσιών Υγείας που μεγαλώνει τις ανισότητες στην πρόσβαση των ασθενών με παράλληλη έκρηξη των κερδών στον επιχειρηματικό τομέα της Υγείας, είναι τα βασικά στοιχεία από την επεξεργασία που έκανε το Τμήμα Υγείας -Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η κυβέρνηση συνειδητά απαξιώνει το δημόσιο τομέα. Ετσι τείνει στο μηδενισμό της κρατικής χρηματοδότησης των λειτουργικών δαπανών των νοσοκομείων, ενώ οι κρατικές δαπάνες για δημόσιες επενδύσεις στο σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού κατέχουν πάρα πολύ μικρά ποσοστά. Το '88 το ποσοστό ήταν 3,6% και το '97 2,88%.

Σήμερα η ΠΦΥ του δημοσίου τομέα ασκείται από 300 πολυιατρεία του ΙΚΑ για τους ασφαλισμένους του, από τον Οίκο Ναύτου, τα πολυιατρεία ορισμένων ΔΕΚΟ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Τραπεζών, τα 170 Κέντρα Υγείας (ΚΥ) υπαίθρου, αγροτικά ιατρεία και τα Εξωτερικά Ιατρεία των νοσοκομείων. Ομως ποσοτικά και ποιοτικά δεν καλύπτει τις ανάγκες.

Μεγάλο μέρος των κρεβατιών στα δημόσια νοσοκομεία, παραμένει σαν νούμερο στους οργανισμούς τους.

Νοσοκομειακές μονάδες και δραστηριότητες του δημοσίου «έκλεισαν» μέσα από τη μεταφορά τους, π.χ. το νοσοκομείο «Αγ. Παύλος» στη Θεσ/νίκη.

Εκλεισε η «Ζωοδόχος Πηγή», κλινική του ΙΚΑ, που είχε ενσωματωθεί στο νοσοκομείο «Τσαγκάρη» μετονομαζόμενο «Αμαλία Φλέμιγκ».

Εκλεισε ο Σταθμός Πρώτων Βοηθειών στην Αθήνα.

- Μειώθηκαν κρεβάτια, μέσα από ανακαινίσεις των νοσοκομείων.

- Από τα 535 κρεβάτια σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) πανελλαδικά, λειτουργούν μόνο τα 298 από έλλειψη προσωπικού.

Τα δημόσια νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία πληρώνουν υπέρογκα ποσά για εξετάσεις στον ιδιωτικό τομέα λόγω έλλειψης τεχνολογικού εξοπλισμού ή ειδικευμένου προσωπικού. Ετσι, ουσιαστικά στηρίζουν τη λειτουργία των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων εις βάρος του δημοσίου και των ασφαλισμένων.

Ιδού και η διαρροή προς τον ιδιωτικό τομέα:

• Στο νοσοκομείο «Σωτηρία» δεν υπάρχει αξονικός και μαγνητικός τομογράφος. Κάθε μέρα παραπέμπονται 50 ασθενείς σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Τα δυο τελευταία χρόνια υπολογίζεται ότι έχουν δαπανηθεί περισσότερα από 300 εκατ. για αξονικές τομογραφίες (το μηχάνημα κοστίζει 150 εκατ. περίπου).
• Το «Ασκληπιείο Βούλας» δε διαθέτει μαγνητικό τομογράφο και έτσι δαπανά καθημερινώς 250.000 - 450.000 δραχμές.
• Στο «Γενικό Κρατικό Νίκαιας» διενεργούνται περίπου 400 μαγνητικές τομογραφίες κάθε μήνα. Ετσι κάθε μήνα δαπανώνται 24 - 60 εκατ. δρχ. σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα (ο μαγνητικός τομογράφος κοστίζει 180 εκατ.δρχ.).
• Το ΚΑΤ δε διαθέτει μαγνητικό τομογράφο. Χάνει κάθε χρόνο 16-30 εκατ.καθώς εκτελεί 200 μαγνητικές τομογραφίες. Επίσης δε λειτουργεί ο νέος υπερσύγχρονος αξονικός τομογράφος.
• Στον «Ευαγγελισμό» υπάρχει μόνο ένας αξονικός, που δεν επαρκεί. Το '99 έγιναν περίπου 13.200 αξονικές τομογραφίες και εγκρίθηκαν 10.000 μαγνητικές.

Οι ασθενείς παραπέμφθηκαν σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο αφού δεν υπάρχει μαγνητικός τομογράφος. Ετσι, περίπου 1 δισ. δρχ. δαπανήθηκε το '94, αφού μια μαγνητική τομογραφία κοστίζει 85.000 - 150.000 δρχ.

• Το «Λαϊκό» διαθέτει έναν αξονικό τομογράφο που λειτουργεί μόνο στις εφημερίες - δηλαδή μια φορά στις τέσσερις μέρες - γιατί δεν έχει προσωπικό. Ετσι κάθε μήνα παραπέμπονται σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο 300 ασθενείς για αξονικές και 150 για μαγνητικές τομογραφίες. Σύνολο κόστους 21-30 εκατ. δρχ. το μήνα.

Συνολικά, περίπου 5 δισ. κάθε χρόνο χάνουν έξι δημόσια νοσοκομεία στην Αττική από έλλειψη αξονικών και μαγνητικών τομογράφων.

Αντίθετα ο ιδιωτικός τομέας διαθέτει το 80% των μηχανημάτων.

Μαγνητικοί τομογράφοι λειτουργούν 6 στα δημόσια και 15 στους ιδιώτες (Ιατρικός Τύπος, Απρίλης 2000).

Μεγαλύτερη έλλειψη υπάρχει στους ψηφιακούς αγγειογράφους, όπου κυρίως επενδύει ο ιδιωτικός τομέας.

Οι δαπάνες νοσηλίων του Δημοσίου (πλην στρατιωτικών και λιμενικών) του 1999 για παρακλινικές εξετάσεις στον ιδιωτικό τομέα ήταν 32,2 δισ. δρχ. και για νοσοκομειακή περίθαλψη σε ιδιωτικές κλινικές έφτασε τα 8,7 δισ. δρχ. 20.

Το ΙΚΑ πλήρωσε για το 1998 σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα 122,2 δισ. δρχ. Επίσης την ίδια περίοδο για νοσηλεία και διενέργεια εξετάσεων σε ιδιωτικές κλινικές μόνο της Αττικής, πλήρωσε το ποσόν των 3,9 δισ. δρχ. 21.

Η πολιτική προμηθειών στα δημόσια νοσοκομεία, αποφέρει τεράστια κέρδη στα μονοπώλια. Το δημόσιο απορροφά το 70 - 80% των προμηθειών σε ιατρικό εξοπλισμό δημιουργώντας ταυτόχρονα και ένα στρώμα δημοσίων υπαλλήλων που ζει και συντηρείται από τις σχέσεις συναλλαγής με τους επιχειρηματίες.

Το ίδιο το κράτος ακόμα οφείλει στα δημόσια νοσοκομεία νοσήλια ύψους αρκετών δισ., από την περίθαλψη των αλλοδαπών και των ανασφάλιστων.

Μόνο ο «Ευαγγελισμός» δαπάνησε 3 δισ. από το '96 μέχρι σήμερα. Το '99 δαπάνησε 230 εκατ. δρχ. με μηδέν κρατική συμβολή.

Ο «Αγ. Δημήτριος» στην Πάτρα, το ' 99 δαπάνησε 250 εκατ. δρχ. Το υπουργείο χορήγησε 50 εκατ. δρχ.

Το «Πανεπιστημιακό» στο Ρίο δαπάνησε 650 εκατ. δρχ., από τα οποία τα 170 εκατ. δρχ. διατέθηκαν στους ανασφάλιστους.