"Επί τα ίχνη" ονομάζεται η σειρά των οκτώ ημίωρων επεισοδίων που συνεισφέρει στην ευρύτερη συνειδητοποίηση και κατανόηση της σημασίας του πολιτισμού, καθώς και της εξελισσόμενης παράδοσης, που παρά τις αντίξοες συγκυρίες, πολλές πτυχές τους διατηρούνται ζωντανές μέχρι τις μέρες μας, δημιουργώντας επάλληλους κρίκους συνέχειας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Οι εκπομπές που παρουσιάζονται Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη στις 17.00 από τη ΝΕΤ θα έχουν τη μορφή διαχρονικού οδοιπορικού. Συγκεκριμένα έχουν περιληφθεί οι περιοχές της Βιθυνίας, της Μυσίας, της Λυδίας, της Καρίας, της Πισίδιας, της Παμφυλίας, της Κιλικίας, με ιδιαίτερη έμφαση στις πόλεις των παραλίων μέχρι την Αλεξανδρέττα και τις νοτιοανατολικές ακτές της σημερινής Τουρκίας. Ειδικότερα, το οδοιπορικό ακολούθησε αυτή τη διαδρομή: Ιλιον, Αδραμύττιον, Κυδωνίες, Μίλητος, Τερμησός, Μάκρη, Εφεσος, Κουσάντασι, Πριήνη, Αλικαρνασσός, Κνίδος, Ξάνθος, Πατάρα, Μύρα, Φασηλίς, Αττάλεια, Πέργη, Ασπενδος, Σίδη, Μερσίνα, Νίγδη, Αδανα και τα ερείπια Αντιοχείας. Γίνεται επίσης και παρουσίαση της Ιμβρου, που υπήρξε γενέτειρα πολλών πατέρων και τόπος αναφοράς για την ιεροσύνη σε αντιδιαστολή με τη σημερινή πραγματικότητα, η οποία εμφανίζει το νησί ως μία ερειπωμένη και συστηματικά αλλοιωνόμενη περιοχή. Τα κείμενα είναι της Ισμήνης Καπάνταη και η σκηνοθεσία του Νίκου Γκίνη.

Στην 6η εκπομπή που θα προβληθεί τη Δευτέρα στις 17.00 από τη ΝΕΤ θα δούμε την "Αττάλεια".Την πόλη, που κατά το Μεσαίωνα ήταν γνωστή ως Στατάλια η Σατέλια (σήμερα οι Τούρκοι την αποκαλούν Αντάλια). Στην παλιά πόλη, εκεί που βρίσκεται η ελληνική συνοικία, μπαίνουμε από την Πύλη του Αδριανού. Η παλιά ελληνική συνοικία είναι κατοικημένη, βλέπει ωστόσο κανείς και εδώ κτίρια κλειστά που ρημάζουν. Σοβάδες φουσκωμένοι και τοίχοι που οι βροχές τους έχουν ξεπλύνει τα διαδοχικά βαψίματα.

Σίδη.Κάτω από τις θεόρατες κολόνες του Ναού του Απόλλωνος αισθανόμαστε το ίδιο δέος και θαυμασμό όταν επισκεπτόμαστε αρχαιολογικούς χώρους στη Μικρασία. Εδώ η κλίμακα είναι διαφορετική. Ολα είναι πιο πλούσια, πιο πολυτελή. Ο Ναός του Απόλλωνος, όπως σχεδόν πανομοιότυπος ο ναός της Αθηνάς, χτίστηκαν την ίδια εποχή ο ένας δίπλα στον άλλο κοντά στην ακρογιαλιά. Από την τεράστια Αγορά το μόνο που έχει απομένει είναι τα θεμέλια των καταστημάτων που ήταν χτισμένα γύρω από μια κεντρική αυλή και υπολείμματα από τις κιονοστοιχίες.

Μερσίνα.Η Μερσίνα ιδρύθηκε το 1823 και λέγεται πως πήρε το όνομά της από τις Μυρτιές που φύτρωναν εκεί εν αφθονία. Είναι μια πόλη χωρίς ιστορία. Ωστόσο, όταν χτιζόταν, οι οικιστές μεταχειρίστηκαν υλικά από τα ερείπια των αρχαίων. Εκεί τίποτε δε μιλά για το παρελθόν, τίποτε δε θυμίζει καιρούς περασμένους.

Αλεξανδρέττα.Είναι το δεύτερο μετά τη Σμύρνη σημαντικό λιμάνι της Τουρκίας στη Μεσόγειο. Η πόλη δεν έχει κανένα ενδιαφέρον και το καλοκαίρι το κλίμα της είναι βαρύ, υγρό και πολύ θερμό, ενώ ο αέρας που έρχεται από τη θάλασσα μυρίζει έντονα αρμύρα και πετρέλαιο.