Το 'χε μάθει το «Ντερνέτι» με το «ε-μέλι» του - όπως τα 'χε παραφράσει - ο μπάρμπα - Λιας.

Πέρυσι το καλοκαίρι, επισκέφτηκε το χωριό ο γιος της ανιψιάς του - Ου Γιάνν'ς τ'ς Αγγέλω, όπως έλεγε ο μπάρμπα - Λιας. Τη δεύτερη μέρα, ο Γιάννης εμφανίστηκε στο καφενείο με το φορητό κομπιούτερ - που θύμισε στο μπάρμπα - Λια το βαλιτσάκι του γιατρού. Το πρωί ο Γιάννης ήταν με το κινητό στο χέρι κι έλεγε «πούλησε» ή «αγόρασε» - έπαιζε, δηλαδή, στο Χρηματιστήριο - ενώ το απόγευμα άνοιγε το «βαλιτσάκι» και βυθιζόταν στην οθόνη.

Από κέρασμα σε κέρασμα με τσίπουρα ο μπάρμπα - Λιας και η παρέα του, κι από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα ο Γιάννης. Κι όταν τον ρώτησαν τι κάνει εκεί, ο Γιάννης απάντησε ότι σερφάρει στο Internet και επικοινωνεί με e-mail.

Αστραψε τότε ο μπάρμπα - Λιας.

-Αει κλείσ' το κουνιστό και τράβα σιαπάν' στο βουνό να σερφάρ'ς και να ξελαμπικάρει το μυαλό σ'. Επικοινωνία χωρίς κουβεντολόι δε γίνεται καλό μ', του είπε ο γέρος.

Δεν πτοήθηκε, όμως.

Πήρε μολύβι και χαρτί και έστειλε γραπτώς τις παρατηρήσεις του.

τα μεγάλα σέβη μου

Ακούω για εφτά άξονες και διακόσια μέτρα στην υγεία. Για να σου πω τη μαύρη αλήθεια, μπερδεύομαι πολύ. Θέλ'ς να το κάμ'ς Ντερνετικό το ΕΣΥ, κάντο. Ενα μοναχά να μην το κάμ'ς: Εμπορικό.

Εδώ στο χωριό δε θέμε και πολλά πράγματα. Ενα γιατρό ή μια γιάτρισσα χρειάζεται να περνάει να μας γράφει τα φάρμακα και να μας μετράει την πίεση. Τελευταίος γιατρός ήταν αυτός που εδώ και μήνες έκανε τ' αγροτικό.

Στο Κέντρο Υγείας χρειάστηκα καρδιογράφημα. Ανασήκωσε τα μανίκια ο γιατρός κι άρχισε να μ' κολλάει τα καλώδια.

Αγιος άνθρωπος ο γιατρός. Χρόνια εξυπηρετεί τον κοσμάκη. Ντράπηκα λιγάκι και τον ρώτ'σα: «Πού πήγαν οι νοσοκόμες;».

- Η μια αρρώστησε και η άλλη είναι μικρομάνα, απάντησε.

Και γιατρός και νοσοκόμα κι ούλα μαζί δε γίνουνται."`Η παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς", λέμε εδώ στο χωριό.

Να πεις ότι είναι καλύτερα παρακάτ' στο νοσοκομείο;

Γιατρούς π' χρειάζεσαι δεν υπάρχουν. Κι οι νοσοκόμες - λίγες κι αυτές - τρέχουν σαν άλογα. Αναγκάστηκε κι ήρθε η γριά μ' για να κάν' τ' νοσοκόμα. Γριά γ'ναίκα και να κάνει νυχτέρια, δεν πάει.

Στείλε, λοιπόν, κανένα γιατρό, γιατί λησμονήσαμε πώς είναι η άσπρη μπλούζα. Και δε θέμε ατομικό γιατρό, κατά πώς τα σχεδιάζεις. Εμείς θέμε γιατρό για ούλο τον κοσμάκη.

Χρειάζεται παράς γι' αυτά, δε λέω. Αλλά εσύ τα ξέρεις καλύτερα, από τότε που ήσουνα υπουργός Οικονομικών.

Με τιμή

απ' το χωριό».