Κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίσει το βάρος των οκτώ περισσότερο αναπτυγμένων χωρών του κόσμου, γνωστών πλέον και ως "ομάδα των 8" ή G8, στις παγκόσμιες εξελίξεις. Αλλωστε, ούτε παλιότερα και πριν αλλάξει δραματικά ο παγκόσμιος συσχετισμός δυνάμεων, παραγνωριζόταν το βάρος της τότε "ομάδας των 7" ή της τότε Σοβιετικής Ενωσης και των χωρών του σοσιαλισμού γενικότερα. Το γεγονός αυτό, όμως, είναι διαφορετικό, από την εξελισσόμενη και εντεινόμενη μετατροπή της "ομάδας των 8" σ' ένα παγκόσμιο διευθυντήριο, σε μια "υπερκυβέρνηση" του πλανήτη, με πρόεδρο τις ΗΠΑ ή, το λιγότερο, σ' έναν υπερΟΗΕ.

Σημειώσαμε το φαινόμενο αυτό στην περίπτωση του βρώμικου ΝΑΤΟικού πολέμου στο Κοσσυφοπεδίου. Το ξαναβλέπουμε και πάλι τώρα και, μάλιστα, ακόμη πιο έντονο στην προχτεσινή σύνοδο των "8", σχετικά με το πρόβλημα του Κυπριακού και άλλα διεθνή ζητήματα.

Οχι, δεν έχουμε αυταπάτες, για το ρόλο του σύγχρονου ΟΗΕ. Αλλωστε, ο διεθνής συσχετισμός δύναμης σφραγίζει, σε τελευταία ανάλυση και τη δική του δράση. Δεν είναι, όμως και το ίδιο ακριβώς πράγμα, το Συμβούλιο Ασφαλείας και ο ΟΗΕ γενικότερα, με τις καθορισμένες διαδικασίες του και - πάνω απ' όλα - τη συμμετοχή όλων των χωρών του κόσμου από τη μια και το κλειστό κλαμπ της "ομάδας των 8" από την άλλη.