Απαντώντας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, με στοιχεία στην κυβερνητική διαφήμιση που ξεδιπλώνεται εν όψει ευρωεκλογών, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε πως:

"Η πραγματική ανεργία είναι 13%, στους νέους και στις γυναίκες ξεπερνάει το 35% και με παρατεταμένη χρονική διάρκεια. Είναι η μεγαλύτερη της τελευταίας 20ετίας. Η υποαπασχόληση είναι 25%.

Το 25% του λαού μας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Οι δαπάνες υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι 2,9%, οι δαπάνες εκπαίδευσης 3,5%, οι κοινωνικές 23,3%.

Η απόλυτη αύξηση των καθαρών κερδών στη βιομηχανία το 1997 ήταν 414 δισ. δρχ.

Τα επίσημα κέρδη τους οι βιομήχανοι τα αύξησαν κατά 3,314% σε σύγκριση με το 1991"!

Αναφερόμενη στην αμοιβή εργασίας, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

"Η μέση αμοιβή στο σύνολο της οικονομίας είναι στα επίπεδα των ετών 1985 και 1989.

Το ωρομίσθιο στη Μεταποίηση είναι κατάτι λιγότερο εκείνου του 1984.

Ο μέσος μισθός στη Μεταποίηση είναι ο μεγαλύτερος της 20ετίας. Ομως ο δείκτης ανεβαίνει, γιατί μαγειρεύονται στο ίδιο τσουκάλι οι μισθοί των υπαλλήλων με τους μισθούς των διευθυντικών στελεχών και μιας σύγχρονης ελίτ, που διαμορφώνεται στο χώρο αυτό και για λόγους πολιτικούς, αλλά και γιατί έτσι απαιτεί η οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας.

Η πορεία των αμοιβών είναι ακόμα πιο αρνητική, αν υπολογίσουμε ότι έχει ανέβει η παραγωγικότητα της εργασίας, χωρίς βεβαίως να ανεβαίνει και η περίφημη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Η θέση των εργαζομένων επιδεινώθηκε παρά τη μικρή ανάπτυξη που συντελέστηκε στον ελληνικό καπιταλισμό κατά τα τελευταία 3 χρόνια. Η επιδείνωση είναι εμφανέστερη το 1998, δηλαδή μια χρονιά που σημειώνεται η μεγαλύτερη ανάπτυξη με βάση τα κριτήρια της κυβέρνησης. Το 1998 προχώρησε σε βάθος και έκταση η πολιτική μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης".

Σχετικά με το εμπόριο και τις εξαγωγές, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, παρατήρησε:"Μπορεί να μεγαλώνουν και οι δύο δείκτες, εισαγωγές και εξαγωγές, λόγω της υποδεέστερης θέσης της Ελλάδας οι εισαγωγές είναι μεγαλύτερες και σαφώς επιβαρύνουν τους δείκτες του εμπορικού ελλείμματος. Μπορεί να βελτιώνεται η εξαγωγική επίδοση της Ελλάδας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σ' αυτούς ζουν καλύτερα, το θέμα όμως είναι ότι μεγαλώνει η εισαγωγική διείσδυση.

Οι εξαγωγές δεν αφορούν βεβαίως τους μικρομεσαίους παραγωγούς της πόλης και του χωριού, αφορούν τους ισχυρούς επιχειρηματίες.

Οι περισσότερες εξαγωγές γίνονται στην ΕΕ ιδιαίτερα στη Γερμανία και στην Ιταλία, αν και με φθίνουσα πρόοδο. Ακολουθεί η υπόλοιπη Ευρώπη, η Κεντροανατολική.

Την ίδια ώρα, όμως, μεγαλύτερη εισαγωγική αγορά της Ελλάδας είναι η ΕΕ, της οποίας οι εισαγωγές έχουν ανοδική πορεία. Δεύτερη είναι η Ασία, και ακολουθούν οι κεντρικές και ανατολικές χώρες της Ευρώπης.

Το συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάδα είναι εκτεθειμένη σε μεγαλύτερο μονοπωλιακό ανταγωνισμό. Αν κάποιοι επιχειρηματίες αισθάνονται ικανοί να κολυμπήσουν στα βαθιά νερά, ο ελληνικός λαός θα βρεθεί σε πολύ χειρότερη θέση".

Για την πορεία της αγροτικής οικονομίας και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τόνισε:

"Δε νομίζω να υπάρχει κανείς σ' αυτήν την αίθουσα που θα αρνηθεί ότι η αγροτική οικονομία ως προς την παραγωγή και τη ζωή της μικρομεσαίας αγροτιάς πάει από το κακό στο χειρότερο.

Το ίδιο ισχύει και για τις συνθήκες ζωής και δουλιάς της μεγάλης πλειοψηφίας των μικρών επιχειρήσεων, ιδιαίτερα των αυτοαπασχολουμένων".