Φέτος η "Ανάσταση" δεν ήρθε και φαίνεται ότι αργεί πολύ ακόμα. Οι αφέντες της νέας τάξης φρόντισαν να κρατήσουν "επί ξύλου κρεμάμενο" τον γιουγκοσλαβικό λαό και να υποχρεώσουν τους λαούς των Βαλκανίων να βαδίζουν στο Γολγοθά του βρώμικου πολέμου τους. Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε φέτος να γιορτάσει το Πάσχα του, το πέρασμα στη ζωή, το πέρασμα στην άνοιξη. Δεν τον άφησαν η φρίκη του πολέμου και οι εφιαλτικές "εικόνες" που έρχονταν χωρίς σταματημό κάθε στιγμή από το μαρτύριο που υποβάλλουν τον γιουγκοσλαβικό λαό. Δεν τον άφησε η αγωνία για την επέκταση της φωτιάς που έχουν σχεδιάσει και υποδαυλίζουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια.

Κυρίως όμως δεν τον άφησε να γιορτάσει η οργή που αισθάνεται από την απύθμενη υποκρισία και τη θρασύδειλη επίδειξη δύναμης των 19 "ηγετών" της ΝΑΤΟικής Νέας Τάξης. Οι "θεοφοβούμενοι" και διαρκώς "προσευχόμενοι" για την ειρήνη στην ανθρωπότητα, ξεπέρασαν κάθε όριο βαρβαρότητας συνεχίζοντας χωρίς έλεος και σταματημό τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία. Μάλιστα τους "επέκτειναν" και στο φως της ημέρας, ενώ δε δίστασαν καθόλου να βάλουν στο στόχαστρο αμάχους και τρένα, προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων. Απέδειξαν έτσι περίτρανα ότι αυτό που τους νοιάζει δεν είναι βέβαια τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά η άνευ όρων υποταγή και υποδούλωση της Γιουγκοσλαβίας και η επιβολή, διά της βίας και των όπλων, της Νέας Τάξης στα Βαλκάνια. Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα του κοινού ανακοινωθέντος των 19 κρατών -μελών του ΝΑΤΟ. Οι "όροι" που έθεσαν είναι ουσιαστικά όροι κατάλυσης της κυριαρχίας της Νέας Γιουγκοσλαβίας.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη ότι προκειμένου να εξέλθουν "νικητές" από αυτόν τον πόλεμο που συνειδητά και βάσει σχεδίου οι ίδιοι προκάλεσαν, θα εξαντλήσουν τις "δυνατότητες" της πολεμικής μηχανής που έχουν στη διάθεσή τους.

Το συμπέρασμα είναι ένα: Πιο μαχητικά, πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά να συνεχιστούν οι διαδηλώσεις και η αντίσταση του ελληνικού λαού στους πολεμοκάπηλους. Ακόμα περισσότεροι, μέρα και νύχτα, χρειάζεται να ορθώσουν το ανάστημά τους, ώστε η χώρα μας να πάψει να είναι προγεφύρωμα των ταγμάτων κατοχής και θανάτου του ΝΑΤΟ ενάντια στο γιουγκοσλαβικό λαό. Οι συζητήσεις που έγιναν γύρω από το πασχαλινό τραπέζι απέδειξαν ότι είναι πολλοί εκείνοι που θέλουν έμπρακτα να δείξουν ότι ο ελληνικός λαός είναι περήφανος, δεν υποκύπτει και δεν πάει με το μέρος των "ισχυρών" όπως η κυβέρνηση Σημίτη, αλλά με το δίκιο και τον αγώνα για ειρήνη στα Βαλκάνια μέχρι την τελική ανατροπή της Νέας Τάξης. Χρειάζεται να υπάρξουν πολλές ευκαιρίες στη συνέχεια, κάθε μέρα, κάθε ώρα, για να το εκφράσει με κάθε τρόπο και με όλη την ένταση της φωνής του και της υψωμένης γροθιάς του.