"Πάση θυσία" και ενάντια στον "εχθρό - λαό" θα συνεχίσει η κυβέρνηση την αντιλαϊκή πολιτική του "εθνικού στόχου" της ΟΝΕ, διαβεβαίωσε προχτές τη Βουλή ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης.Μάλιστα ήταν αποκαλυπτικός όσον αφορά την επιλογή της κυβέρνησής του να αντιπαρατεθεί ανοιχτά με το λαϊκό κίνημα, τονίζοντας ουσιαστικά ότι ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή για να κλιμακώσει αυτή την αντιπαράθεση.

Ο πρωθυπουργός στην αρχή κιόλας της ομιλίας του τόνισε: "Οσες κοινωνικές ομάδες αντιμάχονται την πολιτική μας, από συντεχνιακές ομάδες έως και κατεστημένα συμφέροντα σε διάφορους τομείς της οικονομικής ζωής, ελπίζουν ότι θα μπορούν να ανακόψουν την πορεία μας. Ζήσαμε στην περίπτωση της Ιονικής ή των αναπληρωτών καθηγητών τη σφοδρότητα της αντίδρασης. Ζήσαμε πώς καλλιεργούν μία φθοροποιό αμφισβήτηση σε κάθε ενέργειά μας, πολλές φορές μέσω τρίτων. Προβάλλουν και θα προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι δεν έχουμε την απαραίτητη νομιμοποίηση. Απέναντι σε όλους αυτούς χρειάζεται ένα ηχηρό μήνυμα. Η πλειοψηφία της Βουλής στηρίζει και προωθεί την πολιτική μας. Αυτό είναι το δυνατό μήνυμα προς όλους που ελπίζουν ότι θα ματαιώσουν την πορεία μας. Η προσπάθειά τους δε θα έχει αποτέλεσμα".

Στην ομιλία του - η οποία παρ' όλες τις προσπάθειές του δε χειροκροτήθηκε ούτε μία φορά από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ - επιχείρησε να τσουβαλιάσει όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κάνοντας λόγο για ένα "κοινό μέτωπο των ηγεσιών της αντιπολίτευσης χωρίς θέσεις και αρχές, ένα αντικυβερνητικό μέτωπο με αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις".

Εμφανίστηκε σίγουρος για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και παραθέτοντας μία σειρά από νούμερα, ισχυρίστηκε ότι η πορεία προς την ΟΝΕ σε καμία περίπτωση δεν είναι σε βάρος του λαού, το αντίθετο μάλιστα. Βέβαια αξιοποιώντας τη συμφωνία όλων των άλλων - πλην ΚΚΕ - κομμάτων στο στόχο της ΟΝΕ, υπογράμμισε: "Πολλοί πολιτικοί και κόμματα ισχυρίζονται ότι υπάρχει άλλος δρόμος για την ΟΝΕ από εκείνον που ακολουθούμε. Τους προκαλώ επιτέλους να τον υποδείξουν. Διαφορετικά τους λέω ότι είτε ψεύδονται, είτε αγνοούν την πραγματικότητα".

Ενάντια στην πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά όλοι οι εργαζόμενοι ισχυρίστηκε ότι τα δύο τελευταία χρόνια (1997 - 1998) "οι πραγματικές αυξήσεις που δώσαμε στους εργαζόμενους είναι 6,5% δηλαδή υπερτριπλάσιες από αυτές που δόθηκαν το ίδιο διάστημα στην ΕΕ". Κατά τον πρωθυπουργό, η κυβέρνησή του αύξησε τις κοινωνικές δαπάνες, αναβάθμισε την υγεία, την παιδεία, αύξησε τα επιδόματα ανεργίας, φρόντισε τους συνταξιούχους και περιόρισε τον ρυθμό ανόδου της ανεργίας. Μετά τα παραπάνω, φυσικό ήταν να ισχυριστεί ο πρωθυπουργός ότι "ποτέ άλλοτε μία κυβέρνηση δε δικαιώθηκε τόσο πολύ για το έργο της στην πράξη".