Κυριολεχτικά με το... σταγονόμετρο, που σε ορισμένες ομιλίες και αυτό... στόμωνε, ήταν η κριτική για το έργο του Κ. Καραμανλή που ακούστηκε χτες από τα στόματα των υπόλοιπων πολιτικών αρχηγών κομμάτων και προέδρου της Βουλής - που πήραν το λόγο κατά το χτεσινό πολιτικό μνημόσυνο για τον αποθανόντα τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που έγινε χτες στη Βουλή.

Χωρίς καμία κριτική αναφορά στην πολιτική διαδρομή του Κ. Καραμανλή, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης,στην ομιλία του έπλεξε ουσιαστικά το εγκώμιο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο Κ. Σημίτης αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο "κορυφαίο γεγονός" της πορείας του Κ. Καραμανλή που ήταν και "κορυφαίο γεγονός" στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας, δηλαδή στην ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ. Τόνισε μεν ότι η χώρα δεν ήταν έτοιμη οικονομικά και κοινωνικά για αυτό το εγχείρημα αλλά είπε: "Ο Καραμανλής προέταξε το πολιτικό κριτήριο. Διείδε ότι η ένταξη θα απέκλειε νέες περιπέτειες όπως εκείνη της δικτατορίας και θα εξανάγκαζε τη χώρα σε μία προσαρμογή προς αναπτυγμένες οικονομίες. Διείδε ότι με νωπή την τραυματική εμπειρία της δικτατορίας ήταν η κατάλληλη στιγμή για να επιτύχει την ένταξη. Εσπασε τη διεθνή απομόνωση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα μας λόγω της επτάχρονης δικτατορίας".

"Εναν πολιτικό του οποίου οι επιλογές δικαιώθηκαν", χαρακτήρισε τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ιδρυτή της ΝΔ ο πρόεδρος του κόμματος Κωνσταντίνος Καραμανλής,στη δική του ομιλία, η οποία όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, είχε έντονο το προσωπικό στοιχείο.

Οπως χαρακτηριστικά είπε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ήταν "υπόδειγμα πολιτικής συμπεριφοράς μακριά από κομματισμούς και ακρότητες" καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας. Παράλληλα, πρόσθεσε, πως ιδιαίτερα την περίοδο της μεταπολίτευσης "έθεσε τις βάσεις της εθνικής συμφιλίωσης" αφού "αποκατέστησε τις ελευθερίες, και νομιμοποίησε το Κομμουνιστικό Κόμμα".

Κατέληξε τονίζοντας ότι "το σημαντικότερο και διαρκέστερο έργο του ήταν η ένταξη στην ΕΕ. Ηταν η μεγαλύτερη επιτυχία της σύγχρονης Ελλάδας" σημειώνοντας ότι "δικαιώθηκε σε αυτή την κορυφαία επιλογή, βλέποντας μας να υποστηρίζουμε στην πλειοψηφία αυτή την επιλογή".

Στην υιοθέτηση της θεωρίας των δύο περιόδων της θητείας του Κ. Καραμανλή προχώρησε στην ομιλία του ο πρόεδρος της ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος.Είπε ότι στην προ της Χούντας περίοδο η ιστορία θα είναι αυστηρή μαζί του κάνοντας λόγο για αστυνομικό και κομματικό κράτος ενώ για την περίοδο μετά τη μεταπολίτευση είπε ότι προχώρησε σε επιλογές με στρατηγική σημασία για τη συμφιλίωση και τη συμμετοχή στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Σαν τέτοιες επιλογές ανέφερε τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ, την ομαλή μετάβαση στη μεταπολίτευση, την επίλυση του πολιτειακού και την ένταξη στην τότε ΕΟΚ.

Με την επισήμανση ότι τον Α. Παπανδρέου η Ελληνική Βουλή δεν τον έχει τιμήσει ακόμα παρότι κυβερνάει η παράταξή του, άρχισε την ομιλία του ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δ. Τσοβόλας.Υπογράμμισε δε ότι λείπει η ιστορική απόσταση για την αποτίμηση της συνολικής προσφοράς του Κ. Καραμανλή και τόνισε ότι μένει να κριθούν οι δύο κορυφαίες επιλογές του, δηλαδή η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το Κυπριακό αν και για την ΕΕ είπε, άρχισαν να φαίνονται η εξαθλίωση και η φτώχεια. Ο Δ. Τσοβόλας είπε επίσης ότι ο Κ. Καραμανλής ταύτισε τα εθνικά συμφέροντα με το δόγμα "ανήκομεν εις την Δύσιν".

Παίρνοντας πρώτος τον λόγο, ως πρόεδρος της Βουλής, ο Απόστολος Κακλαμάνης,χαρακτήρισε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή "μεγάλο πολιτικό ηγέτη", "αληθινά μεγάλο πολιτικό άντρα". Οπως ανέφερε, "έβαλε τη σφραγίδα του στα πιο σημαντικά γεγονότα της πατρίδας μας" αφού "πήρε ιστορικές αποφάσεις".

Ειδικά για την περίοδο της μεταπολίτευσης, ο Απόστολος Κακλαμάνης τόνισε την "τεράστια συμβολή του στη θεσμοποίηση της μεταπολίτευσης. Εκλεισε το ρήγμα του διχασμού", προσθέτοντας, ότι επί της δικής του διακυβέρνησης "συγκροτήθηκε θεσμικά μια ισχυρή δημοκρατία".

Τέλος αναφερόμενος στις θητείες του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Απόστολος Κακλαμάνης τόνισε πως "υπήρξε άψογος και υπερκομματικός, και στις δύο θητείες του, αποδείχνοντας έτσι ότι η συγκατοίκηση των πολιτικών δυνάμεων είναι μια δύσκολη αλλά δυνατή υπόθεση χωρίς αθέμιτες ή κρυφές συναλλαγές, χωρίς εκπτώσεις ιδεολογικές. Και αυτή τη συνεισφορά του θεωρώ κορυφαία για την εδραίωση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας".