"Απούλητα λάδια κάθονται στην αποθήκη γιατί η τιμή που έχουν δε μας συμφέρει", ακούμε και στα Μυστεγνά, αυτή τη φορά από έναν νέο αγρότη, τον Φώτη Ζεϊμπέκη."Αν κρατήσει αυτή η τιμή μέχρι το Σεπτέμβρη - Οκτώβρη θα αναγκαστούμε να πουλήσουμε, γιατί δε θα έχουμε πού να τα βάλουμε. Η τιμή αυτή δεν καλύπτει ούτε το κόστος παραγωγής. Θέλεις μεροκάματα, οργώματα. Ενα τσουβάλι λίπασμα έχει 5.000 δραχμές, τα δίχτυα πήγαν 27.000 δραχμές το ρολό, από πού θα βγεις; Θέλεις και μεταφορικά και ελαιοτριβείο, πολλά πράγματα. Οι παππούδες μάς λέγαν "ένα κιλό λάδι, ένα κιλό κρέας". Τώρα για να πάρεις ένα κιλό σαρδέλες πρέπει να πουλήσεις δυο κιλά λάδι. Αναγκαστικά κάνω κι άλλη δουλιά. Με τις ελιές δεν μπορείς να ζήσεις. Ασχολείσαι 40 - 50 μέρες τα δυο χρόνια. Ας είναι δυο μήνες, 100 μεροκάματα στα δυο χρόνια. Με 100 μεροκάματα ζεις δυο χρόνια την οικογένεια; Εγώ έχω άλλη δουλιά να κάνω. Ο άλλος που δεν έχει έρχεται σε σένα και παίρνει δανεικά κι αγύριστα, πηγαίνει στην τράπεζα, πουλάει το χωράφι του όσο όσο για να ζήσει. Αλλιώς θα σηκωθεί να φύγει από δω για να πάει να βρει δουλιά".

Σε όλα τα παραπάνω προστίθενται και οι κυβερνητικές "πονηριές" περί "μεγάλων" και "μικρών" παραγωγών. "Με τους "μικρούς" και "μεγάλους" παραγωγούς πάλι κάποιοι τρώνε από αυτή την ιστορία" συνεχίζει ο Φώτης. "Τη μια χρονιά έχεις 700 δέντρα, φαίνεσαι μεγάλος, την άλλη χρονιά με τα ίδια δέντρα φαίνεσαι μικρός. Εχουνε βρει το κόλπο. Σου λέει "αυτός φέτος θα βγάλει εφτά τόνους λάδι, θα πληρωθεί με το δέντρο και θα πάρει 700 χιλιάρικα. Του χρόνου που είναι να πάρει 2 - 3 εκατομμύρια τα ρίχνουν στους "μικρούς" και πάλι δεν παίρνει φράγκο. Το λάδι φτηναίνει, η επιδότηση φτηναίνει, στο σούπερ μάρκετ έχει ενάμιση χιλιάρικο, τι γίνεται; Αποφάσισαν να μας σβήσουν. Με αυτά τα δεδομένα θα ρημάξει το νησί. Αν φύγουν οι πατεράδες και οι παππούδες μας που δουλεύουν στα χωράφια γιατί τα πονούν, θα μεγαλώσουν τα πουρνάρια και δε θα μπορεί να ανέβει άνθρωπος".

Υπάρχουν όμως και τα "αφανή" έξοδα. Αυτά που δεν ξέρεις από πού σου 'ρχονται. "Πριν ένα μήνα, για να στείλεις ένα δοχείο λάδι με το πλοίο στον Πειραιά ήθελες 250 δραχμές. Την περασμένη βδομάδα πήγα και είχε ένα χιλιάρικο"! "Δηλαδή και η Ναυτιλιακή Εταιρία Λέσβου πολεμάει το κόσμο. Συν ένα πεντακοσάρικο που κάνει ο τενεκές, ενάμιση χιλιάρικο"!

Στην κουβέντα παρεμβαίνει και ο Αντώνης Διμπαμπής."Το επάγγελμά μου είναι μαραγκός. Συγχρόνως μαζεύω ελιές, έχω κι εκατό πρόβατα και πάλι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα. Ολοι οι επαγγελματίες από τις ελιές περιμένουν. Δεν έχει ελιές, δεν έχει εισόδημα. Για να πάρεις ένα σακί λίπασμα θες δέκα κιλά λάδι. Για να οργώσεις ένα κτήμα θες 200 - 300 χιλιάδες".

"Το '91", συνεχίζει ο Φώτης, "πήγα λάδια στην Καβάλα με 15.000 δραχμές το δοχείο. Πήρε όλος ο κόσμος. Ξέρεις γιατί; Πούλαγαν 200 δραχμές το κιλό τα σταφύλια. Πήγα φέτος λάδια στην Καβάλα. Θέλαν να πάρουν άλλα δεν τους έδωσα. Ξέρεις γιατί; Γιατί μου έλεγαν άστα και θα στα πληρώσουμε του χρόνου, αν έχουν τιμή τα σταφύλια. Το '97 πούλαγαν τα σταφύλια 38 δραχμές! Σε όλα τα προϊόντα οι τιμές είναι κάτω".

Ρωτάμε αν με τόσα προβλήματα υπάρχει κάτι άλλο που εμποδίζει το κόσμο να βγει στο δρόμο. Ο Φώτης μας λέει πως στην περίοδο των κινητοποιήσεων οι τοπικοί βουλευτές του νομού, του κυβερνώντος κόμματος, έπαιρναν τηλέφωνα στα χωριά και απέτρεπαν τους παραγωγούς από το να συμμετάσχουν στα συλλαλητήρια...

Ο Αντρέας Γιατζιτζόγλου και ο Στρατής Ζεϊμπέκης γέρασαν στις ελιές. "Είμαστε πολύ στριμωγμένοι. Μέσα στα χωράφια μάς έκανε η μάνα μας, αλλά τώρα έχουμε αγανακτήσει". Οταν πήγαν να αγοράσουν ένα κιλό λάδι μηχανής για το αγροτικό φορτηγάκι που θα μάζευε τις ελιές τους ζήτησαν 1.250 δραχμές. Δηλαδή, τρία κιλά ελαιόλαδο για να αγοράσεις ένα κιλό ορυκτέλαιο για να κάνεις τη δουλιά σου. Ενα κιλό ελαιόλαδο για ένα πακέτο τσιγάρα ή για έναν καφέ. Αναλογίες που δεν υπάρχουν στις επίσημες στατιστικές, αλλά που τις μετρούν καθημερινά στην τσέπη και τα ροζιασμένα χέρια τους οι αγρότες. Ο κυρ Αντρέας μετράει όμως κι αλλιώς τις απώλειες μιας ολόκληρης ζωής. Από τα έξι παιδιά του μόνο ένα έμεινε στο χωριό και τ' άλλα αναγκάστηκαν να φύγουν και στο εξωτερικό για καλύτερη τύχη. Κατά τ' άλλα, στις επόμενες εκλογές, όλος αυτός ο κόσμος θα ακούει για "εκσυγχρονισμό", "ανάπτυξη" και αόρατες "επιδοτήσεις". Και γι' αυτό το λόγο θα πρέπει να κρατήσουμε τα λόγια του Στρατή Ζεϊμπέκη: "Ολοι μαζί να αγωνιστούμε. Φωνή λαού, οργή Θεού"!