(Του ανταποκριτή μας στη Ν. ΥΟΡΚΗ,ΧΡ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).-

Διογκώνεται συνεχώς η στρατιά των Αμερικανών αστέγων. Το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, έπειτα από έρευνά του, υπολογίζει ότι πάνω από 13,5 εκατομμύρια άτομα ή το 7,4% του πληθυσμού της χώρας ήταν άστεγοι σε κάποια περίοδο της ζωής τους. Προστίθεται, όμως, ότι ο υπολογισμός αυτός είναι συντηρητικός γιατί ήταν αδύνατο να εντοπιστούν όλοι αυτοί οι άτυχοι άνθρωποι, που "ζουν" σε δημόσια καταλύματα, σε σταθμούς τρένων ή λεωφορείων, στους δρόμους, σε εγκαταλειμμένα κτίρια και άλλα προσωρινά κρησφύγετα.

Σε αντίθεση, η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει το 1993 ότι οι άστεγοι δεν ξεπερνούσαν τις 600.000 σε μία οποιαδήποτε μέρα. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την έρευνα του ίδιου πανεπιστημίου, άλλα 12,5 εκατομμύρια δεν κατέληξαν στους δρόμους γιατί συστεγάστηκαν στα σπίτια φίλων ή συγγενών τους.

Τονίζεται, επίσης, ότι το κύριο αίτιο του κοινωνικού αυτού προβλήματος είναι η φτώχεια, μέσα στην οποία ζουν σήμερα, σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις, 37.000.000 Αμερικανοί.

Πιο οξυμένο αυτό το πρόβλημα είναι στα μεγάλα αστικά κέντρα. Εκπρόσωποι οργανώσεων για τους αστέγους υπολογίζουν ότι μόνο στη Νέα Υόρκη μπορεί να υπάρχουν 1.000.000 άστεγοι, στο Λος Αντζελες 200.000 και στη Φιλαδέλφεια 15.000 έως 20.000.

Ανάμεσα σ' αυτά τα θύματα, περιλαμβάνονται και 250.000 απόμαχοι πολέμων σε όλη τη χώρα, πολλοί από τους οποίους υποφέρουν από ψυχικές ασθένειες. Από αυτούς, 12.000 βρίσκονται στη Νέα Υόρκη.

Τα πρώτα χρόνια στο ύπαιθρο

Τραγικότερη, ωστόσο, είναι η κατάσταση των αστέγων παιδιών. Τον περασμένο μήνα, έγινε ταυτόχρονα σε οκτώ πόλεις των ΗΠΑ (Ν. Υόρκη, Λ. Αντζελες, Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνας, Χιούστον του Τέξας κλπ) διαδήλωση - αγρυπνία με αναμμένα κεριά, για τη σωτηρία τους, υπό την αιγίδα θρησκευτικών οργανώσεων, οι οποίες, με αγγελία τους στον Τύπο, έλεγαν, μεταξύ άλλων: "Πάνω από ένα εκατομμύριο Αμερικανόπουλα είναι άστεγα κάθε χρόνο. Είναι πεινασμένα και τρομοκρατημένα. Πρέπει να μην ξεπεράσουμε αυτά τα νεαρά παιδιά. Δεν είναι μία χαμένη γενιά".

Και όχι μόνον αυτό. Στη Νέα Υόρκη, όπου τα άστεγα παιδιά φτάνουν τις 10.000, έγινε πρόσφατα επισταμένη ιατρική εξέταση στα δημόσια καταλύματα όπου ζουν με τις οικογένειές τους, από την οποία διαπιστώθηκε ότι υποφέρουν από έλλειψη σιδήρου και άλλα συμπτώματα υποσιτισμού, που θα επηρεάσουν επικίνδυνα την υπόλοιπη ζωή τους. Πολλά από αυτά είναι ηλικίας μόλις 1-3 ετών.

Η έρευνα αυτή έγινε με πρωτοβουλία οργάνωσης που ενδιαφέρεται για τους αστέγους. Εκπρόσωποί της, αλλά και οι γιατροί που έκαμαν την εξέταση, δήλωσαν ότι τα πορίσματα αυτά δείχνουν καθαρά πως η υγεία αυτών των παιδιών, που ήδη υποσκάπτεται σοβαρά λόγω της οικονομικής και κοινωνικής αστάθειας των οικογενειών τους, διατρέχει κίνδυνο από το εντελώς περιορισμένο διαιτολόγιό τους.

Φροντίδα και αδιαφορία...

Θα πρέπει να αναφερθεί εδώ ότι το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, που έκαμε την αρχικά αναφερόμενη έρευνα, ζήτησε με δημοσκόπησή του και τις απόψεις του κοινού για το θέμα των άστεγων. Οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες βεβαίωσαν ότι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν πρόσθετους φόρους για μία αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Τόνισαν, όμως, ότι η κυβέρνηση οφείλει να βοηθήσει περισσότερο.

Αλλά αυτή, ουσιαστικά, κωφεύει. Στην προεκλογική εκστρατεία του, ο Μπιλ Κλίντον είχε υποσχεθεί ότι θα έστρεφε την προσοχή της κυβέρνησης από το διεθνή στον εσωτερικό τομέα. Δεν το έπραξε. Ετσι, δύο χρόνια αφότου ανέλαβε την προεδρία, όχι μόνο δε μειώθηκε στο ελάχιστο αυτό το πρόβλημα, αλλά παίρνει ολοένα ευρύτερες διαστάσεις. Και ενώ, όπως έγραψαν σε σχετικό άρθρο τους οι "Νιου Γιορκ Τάιμς", "έληξε ο ψυχρός πόλεμος, άφησε στο πέρασμά του έναν νέο εσωτερικό ψυχρό πόλεμο, όπου γυναίκες πεθαίνουν από ψύξη στα παγκάκια των σταθμών λεωφορείων και σφυρίζουν οι σφαίρες κατά των επιβατών από τα προάστια". Και υπογράμμιζε το άρθρο: "Η έλλειψη στέγης και η βιαιότητα αποτελούν σημάδια ότι τα πάντα δε βαίνουν καλώς στη γη της ελεύθερης επιχείρησης".

Την ίδια στιγμή, ο Πρόεδρος, προφανώς για να κατευνάσει τους Ρεπουμπλικανούς, μετά τη συντριπτική ήττα του κόμματός του στις εκλογές του Νοέμβρη, επιδιώκει αύξηση των στρατιωτικών δαπανών κατά άλλα 25 δισ. δολάρια μέσα στα επόμενα έξι χρόνια.

Απαντώντας σ' αυτό το σχέδιο, η Αννα Μπράουν, στέλεχος οργάνωσης για τους άστεγους, έγραψε σε επιστολή της που δημοσιεύτηκε στην ίδια εφημερίδα:

"Το αιτιολογικό γι' αυτήν την αύξηση είναι ότι ο στρατός πρέπει να είναι έτοιμος για να υπερασπιστεί τα "εθνικά συμφέροντα" της Αμερικής. Η επαναλαμβανόμενη αυτή φράση, που χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογηθεί η στρατιωτική δαπάνη ενός και πλέον τρισεκατομμυρίου δολαρίων μέσα στην τελευταία δεκαετία, αντηχεί ψεύτικα".

"Ποιο είναι το εθνικό μας συμφέρον;" ρωτούσε η επιστολογράφος. "Σίγουρα, αν η φράση αυτή έχει κάποιο νόημα, η ποιότητα της εκπαίδευσης για τα παιδιά μας, η τροφή για τους πεινασμένους, σπίτια για τους αστέγους, δουλιά για τους ανέργους και προσιτή ιατρική περίθαλψη για τον άρρωστο, πρέπει να είναι τα απαραίτητα συστατικά του εθνικού συμφέροντος και της συλλογικής μας ασφάλειας".

...και επικίνδυνη φροντίδα

Δεν είναι, όμως, μόνον η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση που αδιαφορεί γι' αυτό το τόσο καίριο θέμα. Το ίδιο ισχύει και για τις τοπικές αρχές. Αυτές, μάλιστα, έχουν κηρύξει και άγριο διωγμό κατά των άτυχων αυτών ανθρώπων.

Μία νέα έρευνα, που έγινε σε 49 πόλεις από το "Εθνικό Νομικό Κέντρο για τους Αστεγους και τους Φτωχούς", αποκάλυψε ότι η πλειοψηφία αυτών των πόλεων έχουν εγκρίνει ή επιβάλει ήδη μέτρα, που απαγορεύουν την επαιτεία, ενώ άλλες απαγορεύουν ή περιορίζουν την κίνηση των αστέγων στους δρόμους, στα πάρκα και άλλους δημόσιους χώρους και έχουν μειώσει την παροχή υπηρεσιών σ' αυτούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, έγιναν και επιδρομές αστυνομικών εναντίον τους. Μία από τις πόλεις αυτές είναι και το Σαν Φρανσίσκο (οι άστεγοι εκεί υπολογίζονται σε 8.000 - 12.000), όπου η Αστυνομία επέδωσε πέρσι 14.000 εντάλματα σε άστεγους. Ο δήμαρχος, Φρανκ Τζόρνταν, δήλωσε ότι όλα αυτά τα μέτρα σκοπό έχουν να μπει ένα τέλος "στην εικόνα ότι το Σαν Φρασνίσκο αποτελεί μαγνήτη για τους αστέγους". Στην ίδια πόλη, ιδιωτικές οργανώσεις, όπως η "Τροφή, όχι Βόμβες", έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους για βοήθεια στους αστέγους.

Τα στοιχεία της έρευνας αυτής ανακοινώθηκαν στην Ουάσιγκτον από την ομογενή Μαρία Φοσκαρίνη, διευθύντρια του πιο πάνω νομικού κέντρου, η οποία δήλωσε ότι όλα αυτά "δείχνουν σαφώς μία εθνική τάση αρνητικών ενεργειών κατά των αστέγων, που κάνει πιο δύσκολη την απαλλαγή τους από το πρόβλημα".Αλλά το άκρον άωτον της εχθρικής συμπεριφοράς κατά των αστέγων αποτέλεσε μία εκπομπή του ραδιοσταθμού "KFI - AM" του Λος Αντζελες από τον εκφωνητή του Εμίλιο Λιμόν, που είπε θρασύτατα: "Αν οι άστεγοι δεν μπορούν να επιβιώσουν από μόνοι τους, γιατί να μην τους κάνουμε να κοιμηθούν;". Δηλαδή, να εξοντωθούν. Σε άλλη περίπτωση, ο ίδιος δήλωσε ότι αντί να εκτελεστούν, καλύτερα να κλειστούν οι άστεγοι σε στρατόπεδα στην έρημο...

Ολη αυτή η αναίσχυντη έφοδος εναντίον βασανισμένων ανθρώπων έχει προκαλέσει αγανάκτηση σε πλατιά στρώματα. Σαν απάντηση, πολυάριθμες οργανώσεις και κοινωνικοί παράγοντες, με κοινή ολοσέλιδη αγγελία στον Τύπο, υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας και καλούν την κυβέρνηση να πάρει αποφασιστικά μέτρα, ώστε να εξασφαλιστεί μόνιμη κατοικία και δουλιά στα εκατομμύρια των αγνοημένων αυτών ανθρώπων.