"Μηνυτής" η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, "κατηγορούμενη" η Ελλάδα και "κατηγορητήριο", ότι η Ελλάδα με μονομερή ενέργειά της - εν προκειμένω με την επιβολή εμπάργκο κατά των Σκοπίων στις 16.2.1994 - έβλαψε τα κοινοτικά συμφέροντα".

Φυσικά, από όσα γράφτηκαν ή ειπώθηκαν κανείς Ελληνας δεν έγινε σοφότερος. Οπως, κανείς δεν έγινε σοφότερος και από την "αισιοδοξία" που εξέφρασε η ελληνική πλευρά, αρκετές φορές μάλιστα, για την τελική έκβαση της προχτεσινής "Δίκης".

Η πρώτη παράμετρος είναι το "δυσμενές κλίμα" για την Ελλάδα, η οποία θεωρείται στις Βρυξέλλες ως η νοτιοανατολική προβληματική επαρχία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και για την οποία, η "Δίκη" παρέχει δυνατότητες πίεσης και πειθαρχίας...

Η δεύτερη παράμετρος είναι οι προθέσεις του Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου, - αναφορικά με κρίσιμα άρθρα της αναθεωρημένης Ευρωπαϊκής Συνθήκης (πρώην Συνθήκης ΕΟΚ).

Αν, λοιπόν, η Ελλάδα καταδικαστεί, αυτό θα γίνει με "στενή ερμηνεία" των τριών άρθρων και, άρα, με αποδυνάμωση του πνεύματός τους. Και αυτό θα αποτελέσει ένα πρώτης τάξεως "δεδικασμένο" για τους ισχυρούς της Ευρώπης.

Πρόκειται για τα άρθρα 223, 224 και 225 της Συνθήκης, με τα οποία διασφαλίζεται ένα μίνιμουμ κυριαρχίας στα κράτη - μέλη.

Αρθρο 223: "Οι διατάξεις της παρούσας Συνθήκης δεν αντιτίθενται προς τους εξής κανόνες: α) Κανένα κράτος - μέλος δεν υποχρεούται να παρέχει πληροφορίες, τη διάδοση των οποίων θεωρεί αντίθετη προς ουσιώδη συμφέροντα ασφαλείας του. Και β) Κάθε κράτος - μέλος δύναται να λαμβάνει τα μέτρα που θεωρεί αναγκαία για την προστασία ουσιωδών συμφερόντων της ασφαλείας του, που αφορούν την παραγωγή ή εμπορία όπλων, πυρομαχικών και πολεμικών υλικών. Τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να αλλοιώνουν τους όρους του ανταγωνισμού εντός της κοινής αγοράς σχετικά με τα προϊόντα που δεν προορίζονται για στρατιωτικούς ειδικά σκοπούς...".

Αρθρο 224: "Τα κράτη - μέλη συνεννοούνται μεταξύ τους, για να προβούν σε κοινή ενέργεια προς αποτροπή παρακώλυσης της λειτουργίας της κοινής αγοράς, εξ αιτίας των μέτρων που λαμβάνει κράτος - μέλος σε περίπτωση σοβαρής εσωτερικής διαταραχής της δημόσιας τάξης, σε περίπτωση πολέμου ή σοβαρής διεθνούς έντασης που αποτελεί απειλή πολέμου ή προς εκπλήρωση υποχρεώσεων που έχει αναλάβει, με σκοπό τη διατήρηση της ειρήνης και της διεθνούς ασφάλειας...".

Αρθρο 225: "1. Αν τα μέτρα που λαμβάνονται στις περιπτώσεις των άρθρων 223 και 224 έχουν ως αποτέλεσμα τη νόθευση των όρων του ανταγωνισμού στην κοινή αγορά, η Επιτροπή εξετάζει μαζί με το ενδιαφερόμενο κράτος, τους όρους υπό τους οποίους, τα μέτρα αυτά δύνανται να προσαρμοστούν στους κανόνες που θεσπίζει η παρούσα Συνθήκη.

"2. Κατά παρέκκλιση από τη διαδικασία των άρθρων 169 και 170, η Επιτροπή ή κάθε κράτος - μέλος δύναται να προσφύγει απ' ευθείας στο Δικαστήριο, αν θεωρεί ότι άλλο κράτος - μέλος ασκεί καταχρηστικώς τις εξουσίες που προβλέπονται στα άρθρα 223 και 224. Το Δικαστήριο αποφασίζει κεκλεισμένων των θυρών...".