Η σημαία της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας κυμάτισε για τελευταία φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1988, στη Σεούλ. Επί μια εικοσαετία, η χώρα, που από το 1991 εντάχτηκε στην ενιαία Γερμανία, έγραψε τη δική της ξεχωριστή ιστορία. Ξεκίνησε από χαμηλά και πέτυχε να μπει σφήνα ανάμεσα στις δύο αθλητικές υπερδυνάμεις, την ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ. Μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα παρουσίαζε στη Ρώμη κοινή ομάδα με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, έγινε το 1958. Οι "αθάνατοι" χρειάστηκε να περάσουν ακόμα επτά χρόνια για να δεχτούν ότι η ΓΛΔ αποτελούσε ανεξάρτητο κράτος. Το 1965 την ενέταξαν στη δύναμη της ΔΟΕ και πάλι όμως με τον περιοριστικό όρο ότι θα χρησιμοποιήσει τον ύμνο και τη σημαία της μετά το 1968.

Παρά τα εμπόδια, η ΓΛΔ πέτυχε σε χρόνο - ρεκόρ να φτάσει στην κορυφή του παγκόσμιου αθλητισμού. Το 1972 ανέβηκε στην τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Τέσσερα χρόνια αργότερα ξεπέρασε ακόμα και τις ΗΠΑ, τη χώρα με την πλουσιότερη παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στην εικοσάχρονη ιστορία της και σε πέντε Ολυμπιάδες, κατέκτησε 153 χρυσά, 129 ασημένια και 127 χάλκινα μετάλλια. Η υπεροχή της εκφράστηκε ιδιαίτερα στο χώρο του γυναικείου αθλητισμού, όπου δημιούργησε τη δική της σχολή. Ειδικά στην κολύμβηση και το στίβο, τα κορίτσια της ΓΛΔ ήταν ασυναγώνιστα.

Στην κολύμβηση κατέκτησε 78 μετάλλια, εκ των οποίων 32 χρυσά. Κορυφαίες φιγούρες ο Μάτες, χρυσός Ολυμπιονίκης στα 200 ύπτιο το 1968 και 1972. Η Εντερ, δύο χρυσά το 1976, η Ρίχτερ 3 χρυσά στην ίδια Ολυμπιάδα, οι Κράουζε και Σνάιντερ από δύο χρυσά το 1980, με αποκορύφωση τα 6 χρυσά μετάλλια της Οτο το 1988 στη Σεούλ.

Στο στίβο κατέκτησε 74 μετάλλια, εκ των οποίων τα 25 χρυσά. Η ανδρική δύναμη της ΓΛΔ βρισκόταν στις ρίψεις, με τους Μπέγερ και Τίμερμαν να κυριαρχούν στη σφαίρα το 1976 και 1988, αντίστοιχα, και τον Σουλτ στο δίσκο το 1988. Κατά διαστήματα παρουσίασαν κι ορισμένους αξιόλογους αθλητές σε άλλα αγωνίσματα, με κορυφαίο τον μαραθωνοδρόμο Τσιερπίνσκι, που κατάκτησε χρυσό μετάλλιο σε δύο συνεχόμενες Ολυμπιάδες, το 1976 και 1980. Ξεχώρισαν επίσης ο Βέσινγκ με 2.36 στο ύψος το 1980, ο Ντομπρόφσκι με 8.54 στο μήκος στην ίδια Ολυμπιάδα, ο Νόρτβινγκ με 5.50 στο επί κοντώ το 1972, ο δεκαθλητής Σενκ το 1988 και οι βαδιστές Χεν και Γκάουντερ το 1968 και 1980.Στις γυναίκες παρουσίασε μια ισορροπία σε όλα τα αγωνίσματα. Τη δεκαετία του '70 κυριάρχησε στις ταχύτητες, με τις Στέκερ και Ρίχτερ να καταχτούν το 1972 και 1976 το χρυσό στα 100μ., την Ερχαρντ και Σάλερ στα 100 εμπόδια στις ίδιες διοργανώσεις, στα 200μ. με τις Στέκερ, Εκερτ και Βέκελ το 1972, 1976, 1980, στα 400μ. με τις Τσερτ και Κοχ το 1972 και 1980, στα 800μ. με την Βόνταρς το 1988, αλλά και στις σκυταλοδρομίες τα 4χ100 το 1976 και 1980 και 4χ400 το 1972 και 1976. Στο ύψος η Ακερμαν έφτασε στο ψηλότερο σκαλοπάτι του βάθρου το 1976, στο μήκος η Ρόζενταλ το 1972, η Φογκτ το 1976, αλλά και η Ντρέξλερ το 1992, ενώ στις ρίψεις η Γκούμελ με την Σλούπιανεκ το 1968 και 1980 στη σφαίρα, η Σλάακ το 1976, η Γιάλ το 1980 και η Χέλμαν το 1988 στο δίσκο, αλλά και οι Φουκς 1972, 1976 με τη Φέλκε το 1988 στο ακόντιο, έδωσαν μια διαφορετική ανάπτυξη στον παγκόσμιο γυναικείο αθλητισμό.

Σημαντική η παρουσία της ΓΛΔ ήταν επίσης στην κωπηλασία με 17 μετάλλια, εκ των οποίων τα 13 χρυσά, στις καταδύσεις με 10 μετάλλια, στη γυμναστική με 21 και στο κανό με 9, εκ των οποίων τα 6 χρυσά.

ΕΤΟΣ: χρυσά ασημένια χάλκινα θέση

1968:99 75

1972: 20 23233

1976: 40 25252

1980: 47 37422

1988: 37 35302