Ποιον να πρωτοθυμηθεί κανείς από τους πρωταγωνιστές της Ολυμπιάδας του Μονάχου. Το "δελφίνι" της πισίνας, τον θρυλικό Μαρκ Σπιτς, που κατάφερε στη διάρκεια επτά ημερών να κρεμάσει στο λαιμό του επτά χρυσά μετάλλια με αντίστοιχες παγκόσμιες επιδόσεις; Τον "ιπτάμενο" Βαλέρι Μπορζόφ από το Κίεβο που τερμάτισε την κυριαρχία των Αμερικανών στις ταχύτητες; Τον Τζον Ακι Μπούα από την Ουγκάντα, με την κορδέλα στο κεφάλι, που πηδούσε σαν ελάφι τα εμπόδια στα 400μ. εμπόδια; Τον Σοβιετικό Αλεξάντρ Μεντβέντ που για τρεις συνεχόμενες Ολυμπιάδες δεν είχε αντίπαλο στην ελευθέρα πάλη; Τον Κουβανό Τεόφιλο Στίβενσον που απέδειξε ότι η πυγμαχία ως άθλημα έχει τη δική της ομορφιά; Τον Βίκτορ Σανέεφ που για δεύτερη συνεχόμενη Ολυμπιάδα κυριάρχησε στο τριπλούν, ή μήπως τον αείμνηστο Αλεξάντερ Μπέλοφ που με το καλάθι του σε νεκρό χρόνο αφαίρεσε για πρώτη φορά το χρυσό στο μπάσκετ από τους Αμερικανούς; Θα σταθούμε σε τρεις από αυτούς.

Ο Βαλέρι Μπορζόφ έμελλε να είναι ο τελευταίος λευκός Ολυμπιονίκης στα 100μ. Ο σημερινός υπουργός Αθλητισμού της Ουκρανίας πήγε στο Μόναχο αποφασισμένος να αποδείξει ότι ο γρηγορότερος άνθρωπος στον κόσμο δε ζούσε πια στις ΗΠΑ. Από το 1960, ο Μπορζόφ είχε νικήσει έξι φορές σε κούρσες με αντιπάλους Αμερικανούς σπρίντερ. Τρεις φορές είχε αναδειχτεί πρωταθλητής Ευρώπης στον ανοιχτό στίβο, ενώ το 1970 και 1971 είχε ηττηθεί μόνο μία φορά. Ηταν τόσο σίγουρος για τη νίκη του στον τελικό των 100μ., που επέτρεψε στον εαυτό του να τερματίσει με υψωμένα τα χέρια και σε χρόνο 10.14. Ο Μπορζόφ κατάφερε να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο και στην κούρσα των 200μ. με χρόνο 20.0, και το ασημένιο στη σκυταλοδρομία των 4χ100. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στο Μόντρεαλ, έκανε πάλι 10.14 στον τελικό, αλλά ήταν αρκετό για να του χαρίσει μόνο το χάλκινο μετάλλιο, όπως και στη σκυταλοδρομία των 4χ100.

Ο Μαρκ Σπιτς γεννήθηκε στις 10 Φλεβάρη 1950 στην Καλιφόρνια. Αρχισε την κολύμβηση τυχαία σε ηλικία 9 χρόνων και χωρίς πολύ ταλέντο, όπως ομολογεί ο ίδιος. Είχε όμως τρομερή διάθεση για δουλιά. "Στις πισίνες είδα ανθρώπους με περισσότερο ταλέντο από μένα, αλλά με λιγότερη πίστη σε αυτό που κάνουν. Ο νικητής είναι ένας θρησκόληπτος. Πιστεύει στη νίκη, στο ξεπέρασμα των δυνατοτήτων του. Δε φτάνουν μόνο οι δυνατότητες. Οι δυνατότητες είναι εκ γενετής, η πίστη αποκτιέται εν ζωή", υπογράμμιζε. Ο Σπιτς κέρδισε διαδοχικά χρυσά μετάλλια: στα 100μ. ελεύθερο με 51,2, τα 200 ελεύθερο με 1.52.8, τα 100 πεταλούδα με 54.3, τα 200 πεταλούδα με 2.00.7, και τις σκυταλοδρομίες 4χ100, 4χ200 και 4χ100 μεικτή.

Ο Ακι Μπούα δημιούργησε ένα καταπληκτικό παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. εμπόδια, με χρόνο 47.82. Πρωταθλητής δεκάθλου την ίδια εποχή στην πατρίδα του, λατρεύτηκε σαν ήρωας. Ο πατέρας του είχε 8 συζύγους και ο ίδιος 42 αδέλφια, εκ των οποίων το 1972 βρίσκονταν εν ζωή τα 29. Ταυτίστηκε όμως με το καθεστώς του Ιντι Αμίν, ενός δικτάτορα που υμνούσε τον Χίτλερ, και δεν είχε ανάλογη συνέχεια. Οταν το 1979 έπεσε το καθεστώς του Αμίν, έφυγε μαζί του στην Κένυα, όπου συνελήφθη και έμεινε ένα μήνα στη φυλακή. Το 1987 επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου συνελήφθη εκ νέου με την κατηγορία ότι είχε στο σπίτι του ένα οπλοπολυβόλο. Το 1976 ταξίδευσε στο Μόντρεαλ αλλά αποχώρησε άπρακτος εξαιτίας του μποϊκοτάζ των αφρικανικών χωρών.