Ποιητικό παραμύθι

Τα σχολειά τελειώσανε. Καιρός να ανοίξουν τα παιδιά που ξέρουν το αλφαβητάρι, αλλά κι εκείνα που δεν το 'μαθαν ακόμα (με αναγνώστη κάποιο μεγάλο - και για εκείνον θα είναι απόλαυση), ένα "μαγικό" ποιητικά και εικονογραφικά βιβλιαράκι. Καθώς θα το διαβάζουν, θα 'ναι σαν μέσα τους να τραγουδούν. Γάργαρο ποταμάκι ο έμμετρος, ομοιοκατάληκτος ποιητικός ρυθμός του, συνεπαίρνει κάθε μικρό ή μεγάλο αναγνώστη του. Η γλώσσα του, έχει όλη τη γλύκα, το φέγγος της ποίησης. Και ο διδακτικός μύθος του, όλη την ομορφιά και την αθωότητα του Καλού που νικά την αρπακτική πανουργία του Κακού. Οσο για τις εικόνες που το στολίζουν, είναι σαν να ζωντανεύουν και να κινούνται από τον "κινηματογράφο" της φαντασίας. Παραδοθείτε μικροί - μεγάλοι, λοιπόν, στο ποιητικό "Παραμύθι της μαγικής φλογέρας" της αλησμόνητης ποιήτριας των "Χίλιων σκοτωμένων κοριτσιών" Ρίτας Μπούμη - Παπά και στις υπέροχες ζωγραφιές της Σοφίας Φόρτωμα.Η έκδοση είναι προσφορά της "Σύγχρονης Εποχής" στους μικρούς αναγνώστες και μια μικρή "σπονδή", θα λέγαμε, στην ελάχιστα γνωστή παιδική λογοτεχνία της σπουδαίας ποιήτριας - αγωνίστριας.

"Ενα κόκκινο πουλί/ ξάφνου αρχίζει να λαλεί": "Μια φορά κι έναν καιρό/ σ' ένα μακρινό χωριό/ πέσαν ποντικοί, ποντίκες/ κι άδειασαν τις αποθήκες. /Δεν αφήσανε σπυρί/ στάρι, όσπριο, ψωμί, / και πεινούσαν οι χωριάτες/ και ζητιάνευαν στις στράτες",λένε οι δύο πρώτες τετράστιχες στροφές. Το δείγμα είναι για να δώσουμε στον αναγνώστη μας μια μικρή "γεύση" του μελωδικού στίχου και να τον προϊδεάσουμε για το θέμα του "παραμυθιού". Ενα παραμύθι, με όλη την αλήθεια της πραγματικότητας και την αισιοδοξία για την κατανίκηση του κακού, για το κοινό καλό. Να σας διηγηθούμε το παραμύθι, θα ήταν σαν να σας παίρνουμε, εγωιστικά, μια "λαχταριστή μπουκιά" από το στόμα. Σαν να σας στερούμε τη χάρη της μουσικής, της ποίησης, το ατομικό δικαίωμα της απόλαυσης του μύθου. Ενός μύθου για το άδικο και το δίκιο, για αδίκους και δικαίους, για την "ορφική" δύναμη του δίκιου και των αδικημένων να κατακτήσουν το δίκιο τους και να "οικοδομήσουν", όχι όπως οι "Ορνιθες" του Αριστοφάνη μια "Νεφελοκοκκυγία" στα ουράνια, αλλά στη γη μια πολιτεία δικαιοσύνης και ισότητας.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ