"

***

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις, που στερούν από τρίτους "επιδιαιτητές" τη δυνατότητα να προκαλούν όξυνση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων και να αξιοποιούν τις διαδικασίες διαλόγου για άλλους σκοπούς; Βασική προϋπόθεση είναι ότι ένας τέτοιος διάλογος δεν μπορεί παρά να γίνει στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, με αμοιβαίο σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των δυο χωρών.

Πριν κάτσεις να συζητήσεις τα προβλήματα - και τέτοιο είναι μόνο η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας - πρέπει να διαφυλάξεις ότι αυτή η συζήτηση θα γίνει για να λύσει, και όχι για να προκαλέσει προβλήματα. Αρα, δεν μπορεί να υπάρξει συζήτηση πριν και οι δυο χώρες ξεκαθαρίσουν ότι η μια δεν επιβουλεύεται τα σύνορα της άλλης.

***

Αυτού του τύπου ο "διάλογος" είναι μια σικέ διαδικασία, σε ένα παιχνίδι που κερδισμένοι δε θα βγουν ούτε οι Ελληνες, ούτε οι Τούρκοι. Κερδισμένοι θα βγουν οι "διαιτητές" τους. Πρόκειται για ένα αμερικανόπνευστο "διάλογο" που, με ή χωρίς το "κερασάκι" της ΕΕ, φιλοδοξεί να "λύσει" τις ελληνοτουρκικές διαφορές, προσαρμόζοντας τα σύνορα των δυο χωρών, στα σύνορα που έχουν καθορίσει οι ΝΑΤΟικοί χάρτες. Αυτοί οι ΝΑΤΟικοί χάρτες ισοδυναμούν με εγκαθίδρυση καθεστώτος περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας για την Ελλάδα στο Αιγαίο, καθώς και διχοτόμηση της Κύπρου. Παράλληλα, συνιστούν το θερμοκήπιο για την καλλιέργεια κρίσεων ανάμεσα στις δυο χώρες, οψέποτε θα το επιβάλουν τα συμφέροντα εκείνων που υποθάλπουν την όξυνση.

Αυτόν τον επικίνδυνο για τον τόπο και τν λαό "διάλογο", υπηρετεί η κυβέρνηση.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ