Την ανάγκη ενίσχυσης των συνεπών δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος, της "Αγωνιστικής Συσπείρωσης" που στηρίζεται από τη ΔΗΚΕΒΕ, τονίζει η παράταξη στη διακήρυξή της για το συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ, που ολοκληρώνεται σήμερα με την εκλογή νέου ΔΣ. Η "Αγωνιστική Συσπείρωση" υπογραμμίζει ότι τα τρία χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ όλα τα προβλήματα των ΕΒΕ επιδεινώθηκαν και καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση δε θέλει και δεν προσπαθεί να λύσει τα προβλήματά τους, γιατί είναι υποταγμένη πλήρως στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. "Γι' αυτό", συνεχίζει, "προσπαθεί να μας κοροϊδεύει υποσχόμενη συνεχώς ότι με τα περίφημα προγράμματα και κονδύλια της ΕΕ θα μας δώσει και εμάς κάποιες ευκαιρίες που πρέπει να τις αρπάξουμε προκειμένου να εκσυγχρονιστούμε και να γίνουμε ανταγωνιστικοί... απέναντι στους βιομηχανικούς και εμπορικούς κολοσσούς ή... τουλάχιστον ισότιμοι συνεργάτες τους!!!". Καταγγέλλει την κυβέρνηση για την κοροϊδία του λεγόμενου κοινωνικού διαλόγου, όταν τα λαϊκά στρώματα ξεσηκώνονται διεκδικώντας την ίδια τους την επιβίωση και τους λέει "δεν έχουμε να σας δώσουμε, αλλά ελάτε να κάνουμε ένα διάλογο", καθώς και για τη συκοφάντηση που επιχειρεί, όπως έκανε με τους ΕΒΕ την άνοιξη του '95, όταν δεν μπορεί να τους κοροϊδέψει ή να τους εμποδίσει να ξεσηκωθούν. Γι' αυτό, τονίζει, όσο η κυβέρνηση εντείνει την αντιλαϊκή της πολιτική και τον ωμό αυταρχισμό, είναι ανάγκη το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ να εκφράζει την αλληλεγγύη του όλο και πιο δυνατά σε κάθε δίκαιο αγώνα του λαού.

"Το συνέδριο της Συνομοσπονδίας", αναφέρει η "Αγωνιστική Συσπείρωση", "πραγματοποιείται σε μια περίοδο όπου απ' τη μια μεριά συνεχώς επιδεινώνονται τα προβλήματα που βασανίζουν όλα τα λαϊκά στρώματα, από την άλλη όμως αναπτύσσεται όλο και πιο ελπιδοφόρα η αντίσταση του λαϊκού κινήματος". Στην εξαθλίωση στην οποία οδηγεί τους λαούς η Συνθήκη του Μάαστριχτ και τα διεθνή μονοπωλιακά κέντρα, που εξυπηρετούν με τυφλή υποτέλεια και οι ελληνικές κυβερνήσεις, στη μετατροπή των Βαλκανίων και πάλι σε πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, με την επέμβαση των ιμπεριαλιστών για το μοίρασμα των αγορών και τη ληστεία των λαών, μόνο μια δύναμη μπορεί να βάλει φρένο, όπως έχει δείξει η ιστορία: ο αγώνας των λαών, η ασίγαστη, μαζική και ενωμένη πάλη, τονίζει η παράταξη.

Σε ό,τι αφορά τους επαγγελματίες, βιοτέχνες και μικρέμπορους, η "Αγωνιστική Συσπείρωση" αναφέρει ότι αυτοί δεν ανήκουν στο "σύγχρονο επιχειρηματικό κόσμο", όπως κομψά λένε ορισμένοι ακόμα και μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, που δήθεν θα βρει διέξοδο και με την οικονομική διείσδυση στη Βαλκανική ενδοχώρα. "Είμαστε", τονίζει, "κι εμείς μαζί με εκατομμύρια άλλους εργατοϋπαλλήλους, αγρότες, συνταξιούχους, άνδρες και γυναίκες, νέους και ηλικιωμένους, οι σύγχρονοι υποτελείς των μονοπωλίων, οι σύγχρονοι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεζόμενοι από μια χούφτα πλούσιους και ισχυρούς. Ολοι μαζί θα αντισταθούμε, αντιστεκόμαστε και κάποια στιγμή θα ανατρέψουμε την πολιτική και την εξουσία τους".

Η "Αγωνιστική Συσπείρωση", καταγγέλλει τα κόμματα και τους συνδικαλιστές εκείνους και τις παρατάξεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, που τείνουν χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση να υλοποιεί την αντιλαϊκή της πολιτική, που δε χάνουν ευκαιρία να αναπαράγουν και στο χώρο των ΕΒΕ τις αυταπάτες της "ελεύθερης" αγοράς και ενός "πιο καλού" Μάαστριχτ, τις αυταπάτες του κοινωνικού διαλόγου. Εκείνους, οι οποίοι δε χάνουν ευκαιρία να λένε λόγια συμπόνιας για τα προβλήματα των ΕΒΕ, αλλά στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και στη δυναμική διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα, είτε προσπαθούν να εμποδίσουν ή να καθυστερήσουν τις αποφάσεις, αλλά και όταν παίρνονται τις υπονομεύουν ακόμη και ανοιχτά για να έρθουν μετά να πουν ότι οι αγώνες δεν είχαν επιτυχία και άρα αποτέλεσμα. Η παράταξη τονίζει ότι οι λογικές αυτές, οι πρακτικές αυτές πρέπει να ηττηθούν μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, και να ενισχυθούν οι συνεπείς δυνάμεις της "Αγωνιστικής Συσπείρωσης" ΕΒΕ. Και, συμπληρώνει, ότι αυτό δεν είναι ζήτημα παραταξιακού πατριωτισμού, είναι όρος και αναγκαία προϋπόθεση για την επιβίωση των ΕΒΕ.

"Τα προβλήματα των ΕΒΕ", κάνει καθαρό η "Αγωνιστική Συσπείρωση", "μπορούν να βρουν λύση μόνο στα πλαίσια μιας αντιμονοπωλιακής, αντιιμπεριαλιστικής πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, σε συνολική ρήξη με τη σημερινή πολιτική της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης. Αυτή η πολιτική, όμως", τονίζει, "δε θα έρθει από τον ουρανό. Θα τη φέρει ο καθημερινός αγώνας που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την αλλαγή αυτή, αλλά και προσωρινά ακόμη μπορεί να αποτρέπει τα χειρότερα. Και είναι γελασμένοι όσοι πιστεύουν ότι έχουμε φτάσει στον πάτο του κατήφορου. Πολύ πιο μαύρες μέρες μας περιμένουν εάν δεν αντισταθούμε. Ο καθημερινός αγώνας πρέπει να αναπτύσσεται, χρησιμοποιώντας όλες ανεξαίρετα τις μορφές πάλης - με την προϋπόθεση ότι θα εκφράζουν τις πραγματικές διαθέσεις της πλειοψηφίας - πάνω σε συγκεκριμένα αιτήματα με σαφές αντιμονοπωλιακό περιεχόμενο και επιδιώκοντας την αλληλεγγύη και κοινή δράση με τα άλλα λαϊκά στρώματα".

Οι προτάσεις της "Αγωνιστικής Συσπείρωσης" επιγραμματικά είναι οι εξής:

• Να διατεθούν συγκεκριμένοι πόροι για τις πραγματικές ΜΜΕ, κίνητρα και βοήθεια κυρίως μέσα από τον ΕΟΜΜΕΧ, που πρέπει να διοικείται από τους ίδιους τους ΕΒΕ, για τη μαζική συνεταιριστικοποίησή τους στην προμήθεια πρώτων υλών, την παραγωγή και τη διάθεση των προϊόντων.
• Αλλαγή της εισοδηματικής πολιτικής, στήριξη του εισοδήματος των αγροτών.
• Συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση της ασύδοτης δράσης των πολυκαταστημάτων και των σούπερ μάρκετ, μεταξύ άλλων και θεσμοθέτηση του ωραρίου λειτουργίας που προτείνει το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ.
• Προστασία της ντόπιας παραγωγής, με έλεγχο των εισαγωγών και εφαρμογή κλαδικών πολιτικών ανάπτυξής της στη βάση κυρίως της συνεταιριστικοποίησης.
• Αμεση κατάργηση των "αντικειμενικών" κριτηρίων, του 35% και του 5%. Η φορολόγηση να γίνεται στα πραγματικά εισοδήματα, όπως αυτά προκύπτουν από τα βιβλία, χτύπημα της φοροδιαφυγής, κατάργηση των φοροαπαλλαγών του μεγάλου κεφαλαίου.
• Αλλαγή του νόμου για την επαγγελματική στέγη.
• Θεσμοθέτηση ειδικού καθεστώτος χρηματοδότησης των ΕΒΕ
• Η επαγγελματική εκπαίδευση - κατάρτιση να ενταχθεί στο δημόσιο σχολείο, το οποίο πρέπει να αναβαθμιστεί και να εξασφαλιστεί ο δωρεάν χαρακτήρας του.
• Ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων των αυτοαπασχολούμενων, μόνο με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει προς τα πάνω εξίσωση των παροχών.

Το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ, υπογραμμίζεται στη διακήρυξη, γνώρισε στιγμές σημαντικής ανάτασης τα 3 χρόνια που πέρασαν, με κορυφαία στιγμή την άνοιξη του '95. Αποδείχτηκε η τεράστια δύναμη που έχουν στα χέρια τους οι ΕΒΕ, χωρίς όμως να εξαλείψουν τις μεγάλες αδυναμίες που έχει το κίνημα και που απαιτούν επίμονη και μακρόχρονη προσπάθεια για το ξεπέρασμά τους. Μερικές από αυτές είναι η υποτονικότητα στη λειτουργία των σωματείων και ομοσπονδιών, η χαμηλή μαζικότητα και πολλές φορές η πλήρης έλλειψη συνδικαλιστικής οργάνωσης για κλάδους ή περιοχές, οι αδυναμίες στην ενημέρωση της βάσης και στη ζωντανή επαφή με περιοδείες ή συσκέψεις στο χώρο δουλιάς. "Ο ρόλος του συνδικαλιστή", τονίζεται, "δεν είναι να μοιρολατρεί, να διαπιστώνει τις δυσκολίες και να βρίσκει δικαιολογίες σταυρώνοντας τα χέρια, αλλά να εντοπίζει τις αδυναμίες για να τις αντιπαλεύει, μπαίνοντας πρωτοπόρος, προσπαθώντας να βάλει σε κίνηση και άλλους". Σχετικά με αυτά τα προβλήματα, η παράταξη φέρνει για παράδειγμα την κινητοποίηση της 17ης Φλεβάρη, που, όμως, όπως τονίζει, ήταν μια θετική προσπάθεια που θα μπορούσε να έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα εάν δεν υπήρχε αδράνεια ή υπονόμευση από τις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις και η αρνητική στάση της ΕΣΕΕ και Ομοσπονδιών της, που προς το παρόν κηδεμονεύουν το κίνημα των εμπορικών συλλόγων εκφράζοντας τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Η ελπίδα, τονίζει, βρίσκεται στην ένταση των προσπαθειών των Ομοσπονδιών και των σωματείων - και των εμπόρων - που δραστηριοποιήθηκαν για την επιτυχία της κινητοποίησης, στο δυνάμωμα και τη μαζικοποίηση αυτού του κόσμου που αγωνίζεται. Γι' αυτό είναι απαραίτητη η μαζικοποίηση των σωματείων, η ίδρυση νέων εκεί όπου υπάρχει ανάγκη. Η "Αγωνιστική Συσπείρωση" καλεί τους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους να περπατήσουν το δρόμο του αγώνα, το μόνο δρόμο για την επιβίωσή τους, ενισχύοντας με την ψήφο τους το ψηφοδέλτιο της "Αγωνιστικής Συσπείρωσης" των ΕΒΕ.