Η απεργία των καθηγητών πήγε πίσω τη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης στην παιδεία. Αυτή η δήλωση προέρχεται από τον υπουργό Παιδείας Γερ. Αρσένη και από μόνη της δείχνει μία από τις βασικές κατακτήσεις της απεργίας των καθηγητών. Μπόρεσε και χάλασε τη "μόστρα" της κυβέρνησης, που με τόση επιμέλεια προσπάθησε να φτιάξει ο υπουργός Παιδείας, στην ιστορική πια Σύνοδο των Πρυτάνεων στους Δελφούς, παρουσιάζοντας τη δήθεν "αναβάθμιση του Λυκείου" και την "Ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ". Μπόρεσε να βάλει ένα κάποιο φρένο στον κατήφορο που επιδιώκει να ρίξει η κυβέρνηση το δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα και να δείξει στην κοινωνία, αν όχι την πραγματική διάσταση αυτών των σχεδίων, τουλάχιστον ότι τίποτα καλύτερο δε θα επιφέρουν στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.

Βέβαια, αυτή η απεργία, για λόγους καθαρά συσχετισμού δύναμης στο ΔΣ της Ομοσπονδίας των καθηγητών, δεν εξέτασε βαθύτερα τις ρυθμίσεις αυτές και τις συνέπειες, που θα έχουν, τόσο στο δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και στην ίδια τη θέση του εκπαιδευτικού μέσα σε αυτό. Αντίθετα, το ΚΚΕ, από την πρώτη κιόλας στιγμή που εξαγγέλθηκαν οι ρυθμίσεις, κατήγγειλε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να προσαρμόσει την εκπαίδευση ακόμα περισσότερο στα συμφέροντα των πολυεθνικών, υψώνοντας πιο ψηλά τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση, μέσω των πολλαπλών εξετάσεων σε εθνικό επίπεδο σε όλες τις τάξεις του λυκείου και της καθιέρωσης διδάκτρων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αναβάθμιση, που ευαγγελίζεται ο υπουργός Παιδείας, σημαίνει πιο βαθιά υποβάθμιση, και η ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ θα σημάνει στην πράξη κλειστά ΑΕΙ για τους νέους που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα.

Η καθιέρωση του Εθνικού Απολυτήριου, με τις πανελλαδικές εξετάσεις από την Α Λυκείου, είναι προφανές ότι θα οδηγήσει στην "αναβάθμιση" του Λυκείου, αλλά τέτοια αναβάθμιση, όπως την εννοεί η ολιγαρχία: Οι λίγοι και "εκλεκτοί"- δηλαδή οι έχοντες το χρήμα - θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στις τεράστιες οικονομικές απαιτήσεις του φροντιστηρίου - που αναγκαστικά πλέον θα αναχθεί σε μονόδρομο για να αποκτήσει κανείς απολυτήριο - και θα συνεχίζουν τις σπουδές τους προς τις ανώτερες βαθμίδες. Εκεί θα γίνεται και το τελικό"κοσκίνισμα" μεταξύ "εκλεκτών" και "πλέμπας", μέσω της εισαγωγής διδάκτρων που προβλέπονται από τις ρυθμίσεις του υπουργείου. Η καθιέρωση των Ελεύθερων Κύκλων Σπουδών των ΑΕΙ και το "Ανοιχτό Πανεπιστήμιο" είναι το κερασάκι στην τούρτα της υποβάθμισης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, αφού εκεί θα προστρέξουν όσοι δε θα καταφέρουν να αποκτήσουν πανεπιστημιακό πτυχίο, για να πάρουν αμφισβητούμενα πτυχία με ακόμα περισσότερο αμφισβητούμενο αντίκρισμα.

Την αντιμεταρρύθμιση αυτή, που οι καθηγητές, ως ένα βαθμό, κατάλαβαν ότι θα επιφέρει χειροτέρευση της ήδη άσχημης θέσης τους, είναι αναγκαίο το κίνημα αυτό να την προτάξει ως ένα από τα σημαντικά στοιχεία της σύγκρουσής του με την κυβέρνηση. Γιατί τώρα πια κανείς δεν μπορεί να έχει την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει αναβαθμισμένος εκπαιδευτικός σε ένα υποβαθμισμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Η αναβάθμιση του ενός εγγυάται την αναβάθμιση του άλλου. Και γίνεται φανερό πως αυτή η σύγκρουση δεν μπορεί να έχει θετική έκβαση για το λαό, με τους καθηγητές να παλεύουν μόνοι τους.