"Οι γαλλικές εκλογές δεν πρόκειται να επηρεάσουν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης", απάντησε χτες ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου, σε σχετική ερώτηση του "Ρ".

Στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα προς την ολιγαρχία ότι η κυβέρνηση Σημίτη θα εμμείνει στο μονόδρομο της λιτότητας και του "προγράμματος σύγκλισης", αλλά και προς όλους εκείνους, που καλλιεργούν αυταπάτες για ...χαλάρωση της οικονομικής πολιτικής, προσπάθησε να επιχειρηματολογήσει με διάφορα ιδεολογήματα και ακροβασίες για τους κυβερνητικούς προσανατολισμούς και την υποταγή στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και την ΟΝΕ. Σημείωσε, μάλιστα, ότι "το οικονομικό πρόγραμμα που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εδώ και 3,5 χρόνια, εφαρμόζεται πέρα και ανεξάρτητα από οποιοδήποτε Μάαστριχτ, κεντρώο, δεξιό η αριστερό. Εμείς εφαρμόζουμε την οικονομική μας πολιτική... εδώ στην Αθήνα, ...με βάση το δικό μας πρόγραμμα". Παράλληλα, ο υπουργός πρόβαλε την άποψη ότι οι Γάλλοι ψηφοφόροι καταδίκασαν τη "δεξιά" κυβέρνηση, ενώ αντίθετα στην Ελλάδα το "αριστερό" ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει... αντίθετη και επιτυχημένη πολιτική. Οι συνεπέστατοι υπάλληλοι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, δηλαδή, ανασύρουν πάλι τις απόψεις περί "αριστερής" και "δεξιάς" διαχείρισης, για να περισώσουν μια οικονομική πολιτική που έχει επισύρει τη μήνι του ελληνικού λαού.

Σύμφωνα με τον Γ. Παπαντωνίου, "η ελληνική οικονομία δεν παρουσιάζει τα συμπτώματα εκείνα που οδήγησαν σε κοινωνικές αντιδράσεις στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες με δεξιές κυβερνήσεις, στις οποίες η πολιτική του Μάαστριχτ έχει οδηγήσει τα τελευταία 3 - 4 χρόνια σε μείωση των πραγματικών εισοδημάτων, σε αύξηση της ανεργίας και σε ύφεση". Προκλητικά ισχυρίστηκε ότι "...αντίθετα, εδώ στην Ελλάδα έχουμε άνοδο αντί μείωσης στα πραγματικά εισοδήματα, σταθερότητα στο ποσοστό ανεργίας και γοργή και εντυπωσιακή ανάκαμψη της οικονομίας". Είναι φανερό το μέγεθος της κυβερνητικής πρόκλησης, όταν όλα αυτά λέγονται από τον υπουργό της θεωρούμενης φτωχότερης χώρας της ΕΕ, με περισσότερα από 2 εκατ. άτομα να ζουν κάτω από το επίπεδο φτώχειας.

Σκιαγραφώντας, τέλος, το "αριστερό" Μάαστριχτ, ανέφερε ότι αυτό προσδιορίζεται από:

• Τον περιορισμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε νομισματικά μόνο θέματα και όχι στον έλεγχο της γενικότερης οικονομικής πολιτικής (για πρώτη φορά, αποκάλυψε ότι η ΕΚΤ θα εκπονεί τη γενικότερη οικονομική πολιτική.
• Εμφαση σε θέματα απασχόλησης.
• Ενεργότερη κοινωνική πολιτική, που θα λαμβάνει υπόψη της τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.