ΚΙΝΣΑΣΑ. -

Τεταμένη παραμένει η πολιτική κατάσταση στη ΛΔ Κονγκό μετά την ανακοίνωση του νέου κυβερνητικού σχήματος, υπό την ηγεσία του Λόρεντ Καμπίλα. Βασική αιτία η κατά πολλούς εκούσια απουσία του Ετιέν Τσισεκέντι, δημοφιλούς πολιτικού της αντιπολίτευσης, από τη νέα κυβέρνηση και το γεγονός ότι ο ηγέτης της κυβερνώσας πλέον "Εθνικής Συμμαχίας Δημοκρατικών Δυνάμεων" εξακολουθεί να θεωρεί εαυτόν "πρόεδρο" χωρίς να έχουν γίνει εκλογές και δίχως ο ίδιος να έχει προβεί στην ανακοίνωση συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος για το στήσιμο των πρώτων - μετά από τουλάχιστον τρεις δεκαετίες - κάλπεων. Ετσι, διαφαίνεται πως η πρώτη φάση αναγέννησης του μέχρι πρότινος Ζαϊρ ξεκίνησε με ανησυχητικό οιωνό για το μέλλον: το διχασμό ανάμεσα στις δυνάμεις του Καμπίλα και στα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης.

"Για μένα ο Καμπίλα δεν είναι πρόεδρος. Είναι υποψήφιος για την προεδρία", δήλωσε τελευταία ο δημοφιλής ηγέτης του κυριότερου κόμματος της αντιπολίτευσης στη ΛΔ Κονγκό, Ετιέν Τσισεκέντι, δίνοντας έτσι το στίγμα της πολιτικής που σκέφτεται να ακολουθήσει στο μέλλον: πολιτική αντιπαράθεσης με την "Εθνική Συμμαχία Δημοκρατικών Δυνάμεων" στερώντας ταυτόχρονα από τον Λόρεντ Καμπίλα την αίσθηση "ότι η νέα κυβέρνησή του στηρίζεται σε μία νομιμοποιημένη βάση ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων".

Ο Τσισεκέντι είναι γνωστός στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό κυρίως γιατί θεωρείται πως αντιπαρατάχθηκε στη στυγνή δικτατορία του Μομπούτου Σεσεσέκο, με μία σειρά ειρηνικών διαδηλώσεων και πολυήμερων απεργιών, που συνήθως"νέκρωναν" κάθε δραστηριότητα στα μεγάλα αστικά κέντρα της Κινσάσα και άλλων πόλεων. Ο ίδιος φαίνεται να πιστεύει πως δε δικαιούται μόνο κάποιο σημαντικό μέρισμα στη νέα κυβέρνηση, αλλά κάτι περισσότερο: την προεδρία της!

Αυτή του η αξίωση στηρίζεται στη μακρόχρονη πορεία που ακολούθησε ως αρχηγός ενός από τα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης και στις ενίοτε θαρραλέες αντιπαραθέσεις του με τον σήμερα έκπτωτο δικτάτορα Μομπούτου Σεσεσέκο. Μάλιστα, στη διάρκεια των εκλογών του 1991 βγήκε νικητής, αλλά δεν κατόρθωσε να ανεβεί στον πρωθυπουργικό θώκο εξαιτίας του τότε παντοδύναμου δικτάτορα, ενώ τον περασμένο Απρίλη άδραξε μία ακόμη "ευκαιρία": ο Μομπούτου τον έχρισε "πρωθυπουργό" με στόχο τον αντιπερισπασμό της αντίδρασης του Καμπίλα, αλλά το "όνειρο" κράτησε λιγότερο από μία βδομάδα. Τώρα, προκειμένου να πετύχει αυτή τη φιλοδοξία χρόνων, δε φαίνεται να διστάζει να αντιπαρατεθεί και με τον άνθρωπο που κατάφερε να εκδιώξει τον ανεπιθύμητο Μομπούτου: τον Λόρεντ Ντεζιρέ Καμπίλα.

Η πρώτη αυτή κρίση έγινε φανερή και με την πραγματοποίηση της προχτεσινής διαδήλωσης οπαδών του Ετιέν Τσισεκέντι. Ομως, στην πραγματικότητα αντικατοπτρίζει την πρώτη σοβαρή δοκιμασία που έχουν να αντιμετωπίσουν όχι μόνον οι 13 υπουργοί που συγκροτούν τη νέα "Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας", αλλά και οι στρατιωτικές δυνάμεις του Λόρεντ Καμπίλα. Επί της δικτατορίας του Μομπούτου Σεσεσέκο οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και οι διαδηλώσεις απαγορεύονταν και όταν τελικώς εκδηλώνονταν καταστέλλονταν βιαιότατα. Πώς αλήθεια θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον οι στρατιώτες της "Εθνικής Συμμαχίας" πιθανούς διαδηλωτές; Θα "οπλιστούν" με ανεκτικότητα ή θα προσφύγουν σε γνωστά μέσα καταστολής; Πολλοί από τους στρατιώτες που συμμετείχαν στη νικηφόρα μάχη του Λόρεντ Καμπίλα κατά του δικτάτορα Μομπούτου είναι νεαροί άνδρες, που επιστρατεύτηκαν από τις ζούγκλες και τις επαρχίες της απέραντης αυτής χώρας και λέγεται πως δεν έχουν μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση ανοιχτής σύγκρουσης σε περίοδο ειρήνης. Στη διάρκεια του 7μηνου πολέμου τα κατάφεραν καλά. Στη νέα εποχή που ξημερώνει για τη ΛΔ Κονγκό θα καταφέρουν να επιστρατεύσουν την πειθαρχία;

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ