- Οι περιπέτειες των δημοσίων υπαλλήλων με τη χορήγηση του οικογενειακού επιδόματος συνεχίζονται. Η τελευταία σχετική τροπολογία, που κατατέθηκε στη Βουλή, τι ακριβώς προβλέπει;

- Το οικογενειακό επίδομα των δημοσίων υπαλλήλων έχει μπει εδώ και χρόνια στο στόχαστρο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το 1984, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το τότε μισθολόγιο - φτωχολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων (νόμος 1505), αφαίρεσε το οικογενειακό επίδομα και το επίδομα τέκνων από τον ένα σύζυγο, εφόσον και οι δυο σύζυγοι ήταν δημόσιοι υπάλληλοι ή υπάλληλοι ΔΕΚΟ. Με το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, που πρόσφατα ψήφισε η κυβέρνηση, επεκτείνεται η αφαίρεση αυτών των επιδομάτων και στην περίπτωση που ο ένας εκ των συζύγων είναι δημόσιος υπάλληλος και ο άλλος είναι εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα. Και επειδή σ' αυτή την περίπτωση ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα είναι υποχρεωμένος, με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, να πάρει τα οικογενειακά επιδόματα, αυτά αφαιρούνται υποχρεωτικά από το σύζυγο δημόσιο υπάλληλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο σύζυγος που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα να παίρνει στις περισσότερες περιπτώσεις πενιχρά οικογενειακά επιδόματα και σε κάποιες περιπτώσεις καθόλου το ένα εκ των δύο και κύρια το επίδομα τέκνων. Αυτή ακριβώς την ακρότητα, της μη χορήγησης καθόλου κάποιου από τα δύο οικογενειακά επιδόματα, έρχεται να απαλείψει η κυβέρνηση με τη νέα τροπολογία που κατέθεσε στο νομοσχέδιο για τους λογιστές - φοροτεχνικούς. Ετσι, με βάση αυτή την τροπολογία, όταν ο σύζυγος εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα δεν παίρνει το ένα εκ των δύο οικογενειακών επιδομάτων, τότε αυτό χορηγείται στο σύζυγο δημόσιο υπάλληλο.

- Ποια είναι η θέση του συνδικαλιστικού κινήματος;

Από το 1984, που έγινε η πρώτη περικοπή των οικογενειακών επιδομάτων, το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα έθεσε ως αίτημα τη χορήγηση των επιδομάτων αυτών και στους δυο συζύγους, καθώς και το διπλασιασμό τους, επειδή ακριβώς τα επιδόματα αυτά είναι κοινωνικά ενισχυτικά της οικογένειας και σε ένα βαθμό λειτουργούν ως αντίδοτο στο μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα της υπογεννητικότητας.

- Πάντως από ό,τι φαίνεται η κυβέρνηση κινείται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση...

- Το ζήτημα της αφαίρεσης των οικογενειακών επιδομάτων οδηγήθηκε και στα δικαστήρια και είναι γνωστή η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου, που δικαιώνει τους δημοσίους υπαλλήλους. Ωστόσο, η κυβέρνηση εμμένει να μην τα χορηγεί και θα παραπέμψει το ζήτημα στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, όπου, όπως είπε στην ΑΔΕΔΥ ο υπουργός Οικονομικών, "θα κάνει ό,τι μπορεί για να μη δοθούν αυτά τα επιδόματα και στους δυο συζύγους". Το ζήτημα, βέβαια, δεν είναι νομικό αλλά καθαρά πολιτικό και έχει σχέση με τη γενικότερη κυβερνητική πολιτική της υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Αυτή η αντεργατική κυβερνητική επιλογή, που εκπορεύεται κατευθείαν από την πρόσφατα αναθεωρηθείσα επί το αντεργατικότερον Συνθήκη του Μάαστριχτ, περιέχεται και στο διαβόητο "κοινωνικό διάλογο" - απάτη των συνένοχων κοινωνικών εταίρων του μετώπου κυβέρνησης - ΣΕΒ - ΕΕ και ευρω-υποταγμένων συνδικαλιστών της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ. Είναι πρόκληση για τους εργαζόμενους, τη στιγμή που ανακοινώνονται τα νέα υπερκέρδη των βιομηχάνων και τα νέα κυβερνητικά προνόμια στους εφοπλιστές, να περικόπτονται βασικά και κοινωνικά δικαιώματα που με αγώνες κατακτήθηκαν. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση δοκιμάζει την εφ' όλης της ύλης επίθεσή της στους εργαζόμενους κάνοντας αρχή από τους δημοσίους υπαλλήλους. Απέναντι σ' αυτή την κυβερνητική επίθεση είναι άμεση ανάγκη να υψωθεί το ενιαίο μέτωπο της αντίστασης και της αντεπίθεσης των εργαζομένων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Β. Ρ.