Αυτός ο εμπαιγμός κρατάει χρόνια. Από το 1981 μέχρι τον Ιούνη του 1995, οπότε - ύστερα από μύριες όσες υπαναχωρήσεις - η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υποχρεώθηκε να φέρει στη Βουλή για κύρωση τις δυο Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας (151 και 154), που αναγνωρίζουν το δικαίωμα υπογραφής ελεύθερων συλλογικών συμβάσεων εργασίας και στο Δημόσιο. Και, κατόπιν, από τον Ιούνη του 1995 μέχρι σήμερα, αφού ακόμα η κυβέρνηση δεν εδέησε να φέρει για ψήφιση το συνοδευτικό νόμο, που θα υλοποιεί στην πράξη το δικαίωμα της ελεύθερης συλλογικής διαπραγμάτευσης στο Δημόσιο!

Δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι (!), δήλωσε χτες στο προεδρείο της ΑΔΕΔΥ ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας! Και ας υποχρεώνει η ίδια η 151 ΔΣΕ την κυβέρνηση να φέρει το νόμο το πολύ μέσα σ' ένα χρόνο! Κι ας δήλωνε πέρσι ο ίδιος υπουργός ότι το 1997 οι αυξήσεις των δημοσίων υπαλλήλων θα δοθούν με συλλογικές συμβάσεις! Κι ας απέρριπτε η κυβέρνηση το 1994 τη σχετική πρόταση νόμου του ΚΚΕ, για να φέρει - έλεγε - η ίδια το θέμα των ΔΣΕ ολοκληρωμένα, δηλαδή "πακέτο" με το συνοδευτικό νόμο!

Το πού το πάει η κυβέρνηση είναι φανερό. Δε θέλει το θεσμό των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων στο Δημόσιο. Δεν τον θέλει καν ούτε για τον ιδιωτικό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπου υποτίθεται ότι είναι κατοχυρωμένος. Και όλα αυτά προς "δόξαν" του "κοινωνικού διαλόγου", που - κατά τα άλλα - βρίσκεται στο... φόρτε του!