To ότι έχουν περάσει 61 χρόνια από τον τερματισμό του πολέμου, σημαίνει ότι όλοι σχεδόν οι επιζώντες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης είναι πάνω από 80 χρόνων. Παρ' όλα αυτά, εμείς εξακολουθούμε πάντα να αποτελούμε ένα ζωντανό κομμάτι του αγωνιζόμενου ελληνικού λαού και εξακολουθούμε να παλεύουμε, όπως παλεύαμε ασταμάτητα στη διάρκεια των 61 χρόνων, πλάι στους εργαζόμενους, πλάι στο κόμμα της Εθνικής Αντίστασης και της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, το κόμμα που ο λαός μας δίκαια το αποκαλεί «τιμημένο Κου-Κου-Ε».

Οι ασπρομάλληδες σήμερα ΕΠΟΝίτες και ΕΛΑΣίτες, στιγμή δεν έχουν σταματήσει να αγωνίζονται ενάντια σε κάθε μορφής ιμπεριαλισμό, όπως άλλοτε παλεύαμε ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό και σε κάθε δικτατορία, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι όλα αυτά τα γεννάει ο ίδιος ο καπιταλισμός, ο οποίος αλλάζει μορφή κάθε φορά ανάλογα με τις περιστάσεις. Οι οργανοπαίχτες αλλάζουν, αλλά ο σκοπός παραμένει πάντα ο ίδιος.

Και για τούτες τις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές οι αγωνιστές τις Αντίστασης, μέλη της ΠΕΑΕΑ και των άλλων Οργανώσεων που αποτελούν την Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ), έχουν ανασκουμπωθεί και αγωνίζονται μαζί με τους νεότερους με την ίδια μαχητικότητα που πολεμούσαν τους ξένους κατακτητές.

Στην Αθήνα, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη και σε όλες τις πόλεις και τις επαρχίες της Ελλάδας βοηθάνε και υποστηρίζουν τους υποψηφίους των παρατάξεων που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση κλπ. και στις περισσότερες περιοχές συμμετέχουν αντιστασιακοί σαν υποψήφιοι Δημοτικοί ή Νομαρχιακοί Σύμβουλοι.

Οι αγωνιστές της Αντίστασης διαθέτουν τεράστια εμπειρία και δεν μπορεί να τους ξεγελάσει κανένας από τους υποψήφιους σωτήρες της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας. Γνωρίζουν ότι σήμερα η Αθήνα έχει καταντήσει μια πόλη απάνθρωπη που έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι η πρωτεύουσα που διαθέτει το μικρότερο ποσοστό πράσινου για κάθε κάτοικο από όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης και ότι τα ελάχιστα αλσύλλια που είχαν απομείνει έγιναν σταθμοί του «μετρό».

Γνωρίζουν ακόμα ότι γι' αυτή την καταστροφή της άλλοτε όμορφης Αθήνας που οι ποιητές την ύμνησαν σαν «διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι» την ευθύνη την έχουν όσοι κυβέρνησαν τον τόπο μας από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα και όσοι διατέλεσαν Δήμαρχοι της Αθήνας.

Να υπενθυμίσουμε ότι το 1964, όταν στις δημοτικές εκλογές, ο υποψήφιος δήμαρχος για την Αθήνα Νίκος Κιτσίκης που υποστηριζόταν από την ΕΔΑ και το παράνομο, τότε, ΚΚΕ ήρθε πρώτος με διαφορά 10.000 ψήφων από το δεύτερο υποψήφιο Πλυτά της Δεξιάς. Ως συνήθως, όμως, λειτούργησε ο δικομματισμός και ανακηρύχτηκε δήμαρχος ο Πλυτάς με τη συμπαράσταση του Κέντρου. Ας μην ξεχνάμε και τα «Συμπλέομεν» του Γ. Παπανδρέου και τα «Συγγενή Κόμματα» του Καραμανλή που όποτε κινδύνευε ο δικομματισμός τους γινόταν «ένα σώμα και μια ψυχή»...

Παρόμοια τύχη με την Αθήνα είχαν όλες σχεδόν οι ελληνικές πόλεις και γι' αυτό τεράστια ευθύνη φέρουν και οι τελευταίες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Μήπως θα έπρεπε ο κ. Σκανδαλίδης και ο κ. Κακλαμάνης πριν διεκδικήσουν τον τίτλο του δημάρχου της Αθήνας να λογοδοτήσουν προς τον ελληνικό λαό και να του ζητήσουν συγνώμη για τα πολεοδομικά και περιβαλλοντικά εγκλήματα που διέπραξαν οι παρατάξεις τους; Επιτέλους, πρέπει ο ελληνικός λαός να καταλάβει το αισχρό παιχνίδι που παίζεται εις βάρος του από τα δύο λεγόμενα μεγάλα κόμματα που δεν είναι παρά οι δύο όψεις ενός νομίσματος και να τους μαυρίσει παντού. Οι εκλογές αυτές γίνονται σε μια εποχή που η Ελλάδα καίγεται από τις πυρκαγιές και οι Ελληνες καίγονται από την ανεργία, τη φτώχεια και την ακρίβεια. Είναι φανερό ότι όταν οι εργαζόμενοι θα παλεύουν για την επιβίωσή τους δε θα έχουν καμιά συμπαράσταση από δήμαρχο που προέρχεται από ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ, εφ' όσον αυτά τα κόμματα υπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο και τα ξένα συμφέροντα.

Αλλά ας έρθουμε στα δικά μας. Τόσο οι κυβερνήσεις των Α. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη όσο και του Κ. Καραμανλή, αντιμετώπισαν τους αγωνιστές της Αντίστασης με υπεροψία, αλαζονεία και περιφρόνηση. Οχι μόνο δεν έλυσαν κανένα από τα προβλήματά τους, αλλά δεν καταδέχτηκαν ούτε μία φορά να δεχτούν σε ακρόαση αντιπροσωπεία της ΠΕΑΕΑ ή των άλλων Οργανώσεων της ΠΟΑΟ, για να ακούσουν και να ενημερωθούν σχετικά με τα σοβαρά και επείγοντα προβλήματα που τους ταλανίζουν τόσα χρόνια.

Στις 12 Οκτώβρη 2004, ο νομάρχης Αθήνας κ. Σγουρός απαγόρευσε στην ΠΕΑΕΑ και τις άλλες Οργανώσεις της ΠΟΑΟ καθώς και στο ΚΚΕ να καταθέσουν στεφάνι στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, για να τιμήσουν την επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας. Την άλλη μέρα, κάποιες εφημερίδες έγραψαν «Απαγόρευσαν στους Απελευθερωτές της Αθήνας να καταθέσουν στεφάνια στον Αγνωστο Στρατιώτη»... Στις 12 Οκτώβρη του 2005, ο ίδιος νομάρχης μάς επέτρεψε την κατάθεση στεφανιού αλλά, όπως είπε, «για πρώτη και τελευταία φορά» με τη δικαιολογία ότι πρέπει και εμείς να συμμετέχουμε στη φιέστα που κάνουν κάθε χρόνο τη μέρα αυτή για να γιορτάσουν στην Ακρόπολη τον ερχομό στην Αθήνα του Γ. Παπανδρέου και του Σκόμπι με τον εγγλέζικο στρατό του που ήταν η αρχή μιας από τις μεγαλύτερες συμφορές που γνώρισε ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα ο λαός της Αθήνας. Με την ψήφο τους, οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης ήρθε η ώρα να πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα τους υβριστές και τους κάπηλους της Εθνικής Αντίστασης.