Πέμπτη 7 Σεπτέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Προσφορές «ελεύθερης αγοράς»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ιδού ένα δείγμα των ...προσφορών της «ελεύθερης αγοράς» προς τους νέους που ψάχνουν μεροκάματο. «Ευκαιρία» πρώτη: μεικτός μισθός 700 ευρώ το μήνα, για 12 ώρες δουλιάς τη μέρα, δύο εβδομάδες στην Αθήνα κι άλλες δύο στην επαρχία. «Ευκαιρία» δεύτερη: αμοιβή 680 ευρώ το μήνα, επίσης για 12 ώρες τη μέρα, τρεις βδομάδες στην Αθήνα επαρχία και μία στην επαρχία.

Πρόκειται για προτάσεις που αφορούν θέσεις εξωτερικού πωλητή στις επιχειρήσεις «Medi Seiltd» και «Power Health», αντίστοιχα (εμπορεύονται παραφαρμακευτικά προϊόντα), και έκαναν σε 23χρονη κοπέλα που τηλεφώνησε σε συντάκτη του «Ρ». Οι οποίες δίνουν μία μόνο «γεύση» από τη ζωή που επιφυλάσσει η κυριαρχία των μονοπωλίων στη νέα γενιά, αφού τις εργασιακές σχέσεις ομηρίας συμπληρώνει η ανυπαρξία ελεύθερου χρόνου, η ακρίβεια, η εμπορευματοποίηση της υγείας, της ψυχαγωγίας, του αθλητισμού, ακόμα και της ...τεκνοποίησης. Για να μείνουν στο τέλος μέσα στην «ελεύθερη» κοινωνία, που - μας λένε πως - ζούμε, μόνοι ελεύθεροι οι επιχειρηματίες που πλουτίζουν σε βάρος της ζωής και των δικαιωμάτων μας...

Αγρα πελατών

Το καλύτερο υπόστρωμα για κερδοφορία και άγρα πελατών προσφέρει στα ιδιωτικά νοσηλευτικά και διαγνωστικά κέντρα η απουσία οργανωμένης δημόσιας δωρεάν Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), με ευθύνη των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.

Αυτές τις μέρες και με αφορμή μια ακόμα Παγκόσμια Μέρα, αυτή τη φορά για τη Νόσο Αλτσχάιμερ που έχει οριστεί στις 21 Σεπτέμβρη, μεγάλο ιδιωτικό θεραπευτήριο κυκλοφόρησε Δελτίο Τύπου με το οποίο ενημερώνει ότι παρέχει τη δυνατότητα μιας δωρεάν εξέτασης σε ασθενείς με προβλήματα μνήμης, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στο Ιατρείο που διαθέτει.

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου δηλαδή. Και άγρα πελατών γίνεται και δημιουργείται «κοινωνικό προφίλ» για τους επιχειρηματίες της Υγείας. Πάντα βέβαια με τις ευλογίες της κυβέρνησης, είτε γαλάζιας, είτε πράσινης, που φροντίζει να καλλιεργεί το έδαφος πάνω στο οποίο γιγαντώνεται η κερδοφορία των επιχειρηματιών της Υγείας και καθαγιάζεται η άθλια εμπορευματοποίηση με «δωρεάν» εξετάσεις σε επετειακές ημερομηνίες...

Παραπλανητικά...

«Η ένδειξη της καταγωγής ή της προέλευσης ενός τροφίμου είναι υποχρεωτική μόνο όταν η αδυναμία να δοθεί αυτή η πληροφορία είναι δυνατό να οδηγήσει σε πλάνη τον καταναλωτή». Τάδε έφη, μεταξύ άλλων, η Γενική Διεύθυνση Υγείας και Προστασίας Καταναλωτή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, απαντώντας σε σχετική ερώτηση που της απηύθυνε ο ΕΦΕΤ σχετικά με την επισήμανση στις συσκευασίες γάλακτος. Ετσι, αμέσως - αμέσως, βγαίνουν οι γαλακτοβιομήχανοι από τον κόπο να ψάχνουν τρόπους να παραπλανήσουν τους καταναλωτές σχετικά με την προέλευση του γάλακτος. Απλώς, μπορούν να μη γράφουν τίποτα και με τη βούλα της ΕΕ.

Αντιλαϊκά οράματα

Διάφοροι «Αναγεννησιακοί» και μη, «Λαϊκοορθόδοξοι» και άλλοι, προβάλλουν το όραμά τους για τη Θεσσαλονίκη, ελπίζοντας πως θα βάλουν στο χέρι την ψήφο του λαού κάνοντάς τον συνένοχο στον εφιάλτη που σχεδιάζουν. Υπόσχονται «Κέντρα Εμπορίου», «Ολυμπιακούς Αγώνες το 2036», μια Θεσσαλονίκη «πόλη της καινοτομίας», «εκθεσιακό κέντρο», και άλλα πολλά. Μοιράζουν χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Ο Β. Παπαγεωργόπουλος, υποψήφιος της ΝΔ, πλειοδοτεί ανακοινώνοντας 8.000 θέσεις εργασίας που θα προκύψουν από την υλοποίηση των μεγάλων έργων. Η Χ. Αράπογλου, υποψήφια του ΠΑΣΟΚ, ανακοινώνει 3.000 θέσεις εργασίας. Και η πλειοδοσία συνεχίζεται στις πλάτες των χιλιάδων ανέργων. Ακόμη και ο Τ. Κουράκης (ΣΥΝ) υπόσχεται θέσεις εργασίας μέσα από τη λειτουργία κοινωνικών υπηρεσιών.

Η υποψήφια του ΠΑΣΟΚ υπόσχεται 20% μείωση των δημοτικών τελών και επιβολή τελών σε μεγάλους οργανισμούς, όπως ο ΟΣΕ, ο ΟΛΘ, κλπ. Θα μας τα παίρνουν δηλαδή από την άλλη τσέπη. Θα επιδιώξουν κίνητρα για την προσέλκυση κρουαζιερόπλοιων στο λιμάνι της πόλης το οποίο ιδιωτικοποιούν. Θα κάνουν τη Θεσσαλονίκη Διεθνές Κέντρο Παιδείας, Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, Κέντρο Υπηρεσιών της Υγείας, που επίσης παραδίδουν στο κεφάλαιο. Ανακοινώνουν δωρεάν διανομή φορητών υπολογιστών σε όλα τα 10χρονα παιδιά της πόλης, όταν οι οικογένειές τους ξεπαραδιάζονται για να τα στέλνουν στο σχολειό. Υπόσχονται γέφυρες πρασίνου που θα συνδέουν την πόλη με το δάσος - πάρκο Σέιχ Σου, το οποίο οικοπεδοποιεί η πολιτική τους. Στο ίδιο μοτίβο και ο Γ. Καρατζαφέρης, που την αντιλαϊκή πολιτική τη χρεώνει σε «ανίκανους» διαχειριστές και όχι στα συμφέροντα των επιχειρηματιών που αυτή υπηρετεί όπως και αυτός.

Στις 15 του Οκτώβρη πρέπει να απαντήσουμε. Και με την ψήφο μας να καθορίσουμε τις εξελίξεις. Να πούμε «όχι» στο όραμά τους για μια Θεσσαλονίκη προνομιακό πεδίο δράσης για την κερδοφορία του κεφαλαίου και συνάμα αποκρουστική για το λαό της. Πρέπει να πούμε «όχι» σε μια Θεσσαλονίκη μνημείο κλειστών εργοστασίων, μουσείο ανέργων. «Οχι» σε μια Θεσσαλονίκη απέραντο σκλαβοπάζαρο για φθηνό κι ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό, στις υπηρεσίες των μεγαλοεπιχειρηματιών. «Οχι» σε μια πόλη κέντρο των πολυεθνικών του εμπορίου που σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό των μικρών και αυτοαπασχολούμενων εμπόρων. «Οχι» σε μια Θεσσαλονίκη που το νερό της θα διαχειρίζονται οι πολυεθνικές εταιρείες που ετοιμάζονται να αγοράσουν την ΕΥΑΘ, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς θα εκμεταλλεύονται οι μεγαλοκατασκευαστικές εταιρείες και για να διασχίσεις την πόλη θα πρέπει να πληρώνεις διόδια (υποθαλάσσια αρτηρία).

Απέναντι σ' αυτό τον εφιάλτη που κρύβουν πίσω από τα ωραία λόγια έχουμε επιλογή. Σήμερα να τους γυρίσουμε την πλάτη και με την ψήφο μας να ρίξουμε τα θεμέλια για μια πόλη, ένα νομό και μια χώρα που ο εργάτης, ο αγρότης, ο μικρός και αυτοαπασχολούμενος έμπορος, η νεολαία θα καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν. Ψηφίζοντας τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια συνεργασίας που στηρίζουν το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών και άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις κάνουμε ένα μεγάλο βήμα σ' αυτή την κατεύθυνση. Αναδεικνύοντας δημοτικές αρχές που θα πρωταγωνιστούν στην πάλη για ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας, δημιουργούμε ένα ακόμη μοχλό πάλης κατά της πολιτικής του κεφαλαίου.


Αννα ΑΝΑΝΙΑΔΟΥ

Η ... τύφλωση της «Καθημερινής»

Είναι γεγονός ότι για να «χυθεί δηλητήριο» μερικές μόνο λέξεις αρκούν. Αλλά όταν αυτό είναι αντικομμουνιστικό χρειάζεται και ψεύδος. Ετσι λειτουργεί ενίοτε η «αντικειμενική ενημέρωση» του αστικού Τύπου, φτάνοντας και στην παραπληροφόρηση. Η ...έγκυρη «Καθημερινή» λοιπόν, στο χτεσινό της πρωτοσέλιδο, δημοσιεύει μεγάλη φωτογραφία του Φιντέλ Κάστρο, που αναρρώνει, καθισμένου σε μια καρέκλα στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται, με τον τίτλο: «Ο Κάστρο αναρρώνει, η Κούβα ασθενεί». Ανάμεσα σε άλλα, που αναφέρονται στην κειμενολεζάντα, ότι o Κάστρο επιχειρεί να «διασκεδάσει τις φήμες για την πορεία υγείας του» καταλήγει: «Και αυτά μεν ανθρώπινα και συμπαθή, η αρρώστια και τα γεράματα για τους ανθρώπους. Για την επανάστασή του διατυπώνονται πολλές αμφιβολίες, κατά πόσο της ταιριάζει το απολυταρχικό καθεστώς που επέβαλε στην Κούβα, όπου δε διενεργήθηκαν ποτέ εκλογές...».

Εδώ ισχύει το αν η αλήθεια δε χωράει στα μέτρα της, τότε την ...πήρε και τη σήκωσε. Γιατί δεν μπορεί η «Καθημερινή» να μην ξέρει ότι στην Κούβα γίνονται εκλογές κάθε δυόμισι χρόνια για τα ενδιάμεσα όργανα εξουσίας και κάθε πέντε χρόνια για την ανάδειξη του ανώτατου οργάνου της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας. Οτι οι υποψήφιοι για όλα τα όργανα εξουσίας προτείνονται από τον ίδιο το λαό, σε λαϊκές, δημοτικές, εργασιακές συνελεύσεις και είναι αιρετοί και ανακλητοί, ενώ λογοδοτούν στους εκλογείς τους οι οποίοι και τους ανακαλούν. Αλλά αυτή είναι μια άλλη δημοκρατία της εργατικής τάξης και του λαού, που καμιά σχέση δεν έχει με τον αστικό κοινοβουλευτισμό που υπερασπίζεται η εφημερίδα. Και επειδή δεν τη βολεύει όπως και αυτούς που υπηρετεί, γιατί δεν είναι «δημοκρατία» του κεφαλαίου, «χύνει» αντικομμουνιστική χολή.

Τα εξομολογητικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΓΙΑΤΙ είχαμε ανησυχήσει! Δεν υπάρχει καμία κόντρα ανάμεσα στο υπουργείο Παιδείας και την Εκκλησία, για το αν θα γίνεται εξομολόγηση στα σχολεία. Εβγαλε και σχετική ανακοίνωση η Ιερά Σύνοδος...

Βλέπετε, αυτό ήταν το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής εκπαίδευσης. Το αν οι μαθητές θα μπορούν να εξομολογούνται μέσα στο χώρο του σχολείου. Ολα τα άλλα τα έχουμε επιλύσει.

Με δεδομένο, πάντως, ότι για μια ακόμη φορά η σχολική χρόνια ξεκινάει με χιλιάδες κενά σε θέσεις καθηγητών και δασκάλων, ότι παραμένουν τα τεράστια προβλήματα υποδομών και το ότι όσοι αποφοιτήσουν από το λύκειο θα βρεθούν στη «χώρα της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας», μάλλον είναι αναγκαία μια εξομολόγηση.

Μόνον αυτοί οι οποίοι οφείλουν να εξομολογηθούν δεν είναι οι μαθητές. Είναι αυτοί που παίρνουν πολιτικές αποφάσεις για την Παιδεία. Και δεν πρέπει να το κάνουν κρυφά σε παπάδες, αλλά φανερά στον ελληνικό λαό.

ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ θράσος τους; Κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ δεν έχουν τον παραμικρό δισταγμό να αντιπαρατίθενται δημόσια για τους συμβασιούχους των ΟΤΑ και για τη χρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Απίστευτο...

Και των δυο οι κυβερνήσεις, επί δεκαετίες τώρα, κάνουν συνεχώς το ίδιο πράγμα: Κρατούν ομήρους συμβασιούχους για να αρπάξουν την ψήφο τους και κατευθύνουν την κρατική και κοινοτική χρηματοδότηση στους δικούς τους δήμους για εκλογικά οφέλη.

Κι όμως, ενώ πλησιάζουμε στις δημοτικές εκλογές, κατηγορούν ο ένας τον άλλο για τις πρακτικές που αμφότεροι εξάσκησαν και σε αγαστή συνεργία έχουν τελειοποιήσει.

Δεν ξέρουμε, αν έχουν την αυταπάτη ότι κάποιος τους πιστεύει. Αν την έχουν όμως, μάλλον θεωρούν ανόητους τους ψηφοφόρους δημότες. Που ξέρουν πολύ καλά και τι γίνεται και ποιος φταίει.


Γρηγοριάδης Κώστας

Γαλαντόμος ο υπουργός

Στο πλαίσιο και της φετινής Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, ο ένας μετά τον άλλον, οι υπουργοί της κυβέρνησης καταφτάνουν στη συμπρωτεύουσα, κραδαίνοντας τα ψαλίδια και τα «θα» του αλησμόνητου κινηματογραφικού Μαυρογιαλούρου, ιδιαίτερα τώρα που διανύουμε και προεκλογική περίοδο.

Προχτές, σειρά είχε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς. Σε συνέντευξη Τύπου έταξε ένα πρόγραμμα έργων. Το «πακέτο» του υπουργού περιλάμβανε συγκεκριμένα: Την υποθαλάσσια οδική αρτηρία Θεσσαλονίκης, που θα αρχίσει να κατασκευάζεται το Φλεβάρη του 2007 και με την οποία θα επιβληθούν διόδια αντίστοιχα της Αττικής Οδού στο κέντρο της πόλης. Το μετρό Θεσσαλονίκης, το οποίο κατορθώνει να ξεκινήσει μετά από 15 ολόκληρα χρόνια απραξίας. Την επέκταση του αεροδρομίου «Μακεδονία» στη θάλασσα, που, όπως έχουν καταγγείλει οι τοπικοί φορείς, θα προκαλέσει οικολογική καταστροφή. Την Εγνατία Οδό, η οποία, ενώ στοίχισε πανάκριβα στον ελληνικό λαό (6,5 δισ. ευρώ), τώρα της ετοιμάζουν εξίσου πανάκριβα διόδια. Τον αυτοκινητόδρομο Ράχες - Κλειδί, στον οποίο θα επιβληθούν διόδια αυξημένα κατά 280% από αυτά που ισχύουν σήμερα...

Πραγματικά «γαλαντόμος» ο υπουργός. Μόνο που «ξέχασε» να πει για ποιον. Γιατί αυτός δε θα είναι ο λαός που θα χρυσοπληρώσει τα έργα και για την κατασκευή και για τη χρήση, αλλά το μεγάλο κατασκευαστικό κεφάλαιο που θα θησαυρίζει για δεκαετίες...

«Γεια σου Γιώργο» - «Γεια σου Γιάννο»

Αστραψε και βρόντηξε χτες η ΓΣΕΕ, με αφορμή τις χτεσινές κυβερνητικές ανακοινώσεις, για παράδοση και της διοίκησης του ΟΤΕ σε ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Στο σχετικό δελτίο Τύπου που εξέδωσε, υπό το γενικό τίτλο «εκποίηση των ελληνικών τηλεπικοινωνιών», υπάρχουν ...βαρύτατοι χαρακτηρισμοί, όπως, π.χ., «το ξεπούλημα των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων του Δημοσίου Τομέα αποτελεί έγκλημα σε βάρος της εθνικής οικονομίας και της κοινωνίας». Μπράβο, συνδικαλισταράδες μου. Ούτε ΣΥΝασπισμός να ήσασταν...

Μοιραία βέβαια, οι σημερινές εξελίξεις, μας πάνε μερικά χρόνια πίσω. Οταν ο υπουργός Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπαντωνίου, πουλούσε κομμάτι κομμάτι τον ΟΤΕ. Με διαφανέστατες πάντα διαδικασίες... Υπήρχαν και τότε ...αντιδράσεις από τη ΓΣΕΕ και την ΟΜΕ - ΟΤΕ. Κατέβαινε στο υπουργείο Οικονομίας ο Γ. Μανιάτης (πρόεδρος της ΟΜΕ - ΟΤΕ και μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ) επικεφαλής μιας ομάδας 15-20 συνδικαλιστών για να ...διαμαρτυρηθούν πολύ δυναμικά. Εμπαινε ο Μανιάτης στο γραφείο του Παπαντωνίου και μετά από λίγο έφευγε με αμοιβαίες φιλοφρονήσεις. «Γεια σου Γιώργο» ο ένας, «γεια σου Γιάννο» ο άλλος και κάπου εκεί ολοκληρωνόταν η ...δυναμική διαμαρτυρία. Αργότερα, ο Μανιάτης έγινε πρόεδρος της «Cosmote». Τόσο καλά.

Ετσι, λοιπόν, και οι σημερινές κραυγές και οι οιμωγές της ΓΣΕΕ δε μας πείθουν, είναι υποκριτικές. Αλλωστε, η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ είναι απόρροια δικομματικής πολιτικής. Φυσικοί αυτουργοί το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Και οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα. Μακριά από τους λύκους του δικομματισμού. Γιατί αν τους δαγκώσουν κι άλλο θα είναι πλέον αργά...

Ξεχείλισε από ... ευαισθησία

«Τουρνέ» στα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας (ΚΥ) της επαρχίας, κάνοντας εγκαίνια και μοιράζοντας υποσχέσεις για βελτίωση των υποδομών και προσλήψεις προσωπικού, κάνει το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος.

Από τα νησιά, χτες, βρέθηκε στο Διδυμότειχο, όπου εγκαινίασε τη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού του Γενικού Νοσοκομείου της πόλης, χαρακτηρίζοντας τα εγκαίνια της Μονάδας «άλμα κοινωνικού πολιτισμού για την ευρύτερη περιοχή». Και ...διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση θα είναι «στην πρώτη γραμμή υποστήριξης των πραγματικών αναγκών στον τομέα της Υγείας, με ανθρωπιά και ευαισθησία».

Φαίνεται, για τον υπουργό Υγείας ευαισθησία και ανθρωπιά είναι τα δημόσια νοσοκομεία να παρέχουν υπηρεσίες επί πληρωμή και συγχρόνως να «πνίγονται» από τις δραματικές ελλείψεις προσωπικού, το λιγοστό προσωπικό να έχει φτάσει στα όριά του και οι ασθενείς να πληρώνουν αδρά στους επιχειρηματίες του χώρου την ώρα της ανάγκης για να βρουν την υγειά τους. Πρόκειται για προβλήματα που έχει επανειλημμένα παραδεχτεί και ο υπουργός Υγείας και τα οποία θα χειροτερεύσουν, αφού και η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως προηγούμενα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται στην «πρώτη γραμμή» της εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής που μετατρέπει την Υγεία σε εμπόρευμα και πεδίο δράσης των επιχειρηματιών.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δεσμευμένοι με το κεφάλαιο

Είθισται κάθε χρόνο, παραμονές της Διεθνούς Εκθεσης στη Θεσσαλονίκη, οι εταίροι του δικομματισμού να πλειοδοτούν σε υποσχέσεις, προσπαθώντας να υπερσκελίσει ο ένας τον άλλο σε φιλολαϊκότητα, διότι τάχα παρουσιάζουν τη «νέα» οικονομική πολιτική τους. Λες και αυτή αλλάζει από χρόνο σε χρόνο. Παραμύθι που προβάλλεται για να γεννά κάλπικες προσδοκίες ότι ίσως η αντιλαϊκή πολιτική, που προωθούν σταθερά και της οποίας τις συνέπειες ζουν καθημερινά οι εργαζόμενοι, μπορεί να γίνει και λίγο... φιλολαϊκή. Οι υποσχέσεις, βεβαίως, δεν κοστίζουν και η γενναιοδωρία τους είναι χωρίς αντίκρισμα. Λόγια του αέρα, το ξέρουν καλά οι εργαζόμενοι και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, αφού πολιτική που να ενισχύει την πλουτοκρατία και ταυτόχρονα να ικανοποιεί το λαό δεν μπορεί να υπάρξει.

Η υποσχεσιολογία, ούσα ταυτισμένη με τη ΔΕΘ, για το λαό σημαίνει «φάτε μάτια ψάρια...». Η ΔΕΘ θα αποτελέσει ένα ακόμα βήμα και για την κυβέρνηση της ΝΔ και για το ΠΑΣΟΚ, από το οποίο θα επαναβεβαιώσουν τους όρκους πίστης στο μεγάλο κεφάλαιο και θα ανανεώσουν τη δέσμευσή τους σε μια πολιτική που υπηρετεί στο ακέραιο τα δικά του και μόνο συμφέροντα.

Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα γεύονται χρόνια τώρα την πικρή γεύση μιας πολιτικής βαθύτατα αντεργατικής και αντιλαϊκής. Είτε με ΠΑΣΟΚ είτε με ΝΔ στην κυβέρνηση ό,τι αλλάζει είναι προς το χειρότερο για τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους. Στην κοινωνική ασφάλιση, στην υγεία - πρόνοια, στην παιδεία, στα εργασιακά, στην πορεία των εισοδημάτων τους, των ελευθεριών και δημοκρατικών δικαιωμάτων τους, στο εισόδημα των φτωχομεσαίων αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων κλπ. Είναι αυταπάτη να πιστέψουν ότι ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα ξεχάσουν στο βήμα της ΔΕΘ την ταξική τους ένταξη. Αλλωστε, πάνε στη Θεσσαλονίκη έχοντας διακηρύξει νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό, έχοντας βγάλει στο σφυρί ό,τι απέμεινε από δημόσια περιουσία, με δηλωμένη την προσήλωσή τους στην υλοποίηση αποφάσεων που διαμορφώνουν ένα ζοφερό μέλλον για το λαό και τα παιδιά του.

Ακριβώς, λοιπόν, επειδή είναι αναμενόμενο ότι οι εξαγγελίες τους εκεί θα είναι εχθρικές για το λαό και την εργατική τάξη και ευεργετικές για το μεγάλο κεφάλαιο και μόνο, χρέος του καθένα είναι να βρεθεί έξω από τη ΔΕΘ, στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ και της ΣΕΑ ΕΒΕ το ερχόμενο Σάββατο. Από θέση αγωνιστική να διατρανώσει την αντίθεσή του στην πολιτική τους, αλλά και την απόφασή του να την αντιπαλέψει. Η παρουσία όλων στην πλατεία Αριστοτέλους είναι επιβεβλημένη, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτή. Αυτή η πολιτική πρέπει να καταδικαστεί σε κάθε λαϊκή συνείδηση και η καταδίκη αυτή να εκφράζεται με κάθε τρόπο και μέσο. Πυκνώνοντας τις γραμμές του ταξικού κινήματος και τους αγώνες του, ενισχύοντας το διεκδικητικό πλαίσιο που απαντά στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Στηρίζοντας στις επερχόμενες δημοτικές - νομαρχιακές εκλογές τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια συνεργασίας. Αποφασίζοντας την ολόπλευρη στήριξη του ΚΚΕ. Συμβάλλοντας κάθε άνθρωπος του μόχθου στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα, παντού, στη συγκρότηση τελικά ενός ισχυρού λαϊκού μετώπου, που θα ανατρέψει την εξουσία τους και θα οικοδομήσει τη λαϊκή εξουσία.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ