Οι τρομοκρατικές πολεμικές επιθέσεις κατά των Παλαιστινίων και του Λιβάνου και το πλαίσιο υποστήριξης από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στις βάρβαρες ενέργειες του κράτους του Ισραήλ, επιβεβαιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο τις εκτιμήσεις για τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αλλά και τα όρια των ντόπιων εκπροσώπων τους, της κυβέρνησης της ΝΔ και της «αντιπολίτευσης» του ΠΑΣΟΚ.

Στην όλη ιμπεριαλιστική - νεοταξική συμπαιγνία συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση της ΝΔ με τις προτροπές περί προσπάθειας αποφυγής από την πλευρά του Ισραήλ, της «υπερβολικής και ανώφελης βίας»(!), αλλά και το ΠΑΣΟΚ με τις ίσες αποστάσεις από θύτες και θύματα! Είτε ως ελληνική κυβέρνηση είτε ως Σοσιαλιστική Διεθνής, με τις τοποθετήσεις τους ουσιαστικά αναπαράγουν τον πυρήνα της στρατηγικής των ΗΠΑ και τάσσονται υπέρ του εγκληματικού πολέμου που διεξάγει η ηγεσία του Ισραήλ. Από κοντά, κινήθηκε και ο ΣΥΝ που έσπευσε τις πρώτες μέρες να αναπαράγει την προπαγάνδα των ίσων αποστάσεων και της απελευθέρωσης των αιχμαλώτων Ισραηλινών στρατιωτών, λες και ο πόλεμος γίνεται γι' αυτό.

Με τη στάση των δύο εταίρων του δικομματισμού γίνεται ολοφάνερη η υποκριτική στάση της κυβέρνησης της ΝΔ και του προέδρου και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Προτάσσουν τα δάκρυα και τις φροντίδες για τους πρόσφυγες για να συγκαλύψουν τις γενικότερες επιλογές τους που στηρίζουν το όλο ιμπεριαλιστικό σύστημα το οποίο παράγει πολέμους και καταστροφή. Ομως, κουβέντα δε λένε για να καταδικάσουν την ηγεσία του Ισραήλ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ και οι δυνάμεις που έχουν πλέον απροσχημάτιστα δείξει τους στόχους τους για τη δημιουργία κατοχής στο Λίβανο, πολιτική διάσπαση στις αραβικές χώρες και να γονατίσουν τους λαούς.

Ετσι, η στάση της κυβέρνησης της ΝΔ είναι στάση ανοχής και υποβοήθησης της ισραηλινής επιθετικότητας. Με αφορισμούς κατά της βίας και φραστικά πυροτεχνήματα για «κατάπαυση του πυρός» προσπάθησε ο Κ. Καραμανλής να ξεπλύνει την ενοχή της κυβέρνησής του για τη στήριξη που συνεχίζει να προσφέρει στον κατακτητικό πόλεμο του Ισραήλ. Μετά τη σιωπή των πρώτων ημερών που τήρησε ο ίδιος, προσπάθησε να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου για τη στάση της κυβέρνησης, που στην πράξη ενθαρρύνει την επιθετικότητα του Ισραήλ, επιχειρώντας να δείξει ότι η κυβέρνησή του διαδραματίζει φιλειρηνικό ρόλο.

Στην πραγματικότητα, ο Κ. Καραμανλής δεν ξέφυγε από τη δήθεν «ουδέτερη στάση», αφού η θέση που εξέφρασε ενσωματώνει «το δίκιο» και τα «αιτήματα» του Ισραήλ. Ετσι, η θέση του για «άμεση κατάπαυση του πυρός» αυτοαναιρείται και μετατρέπεται σε επικοινωνιακό πυροτέχνημα, από τα όσα είπε στη συνέχεια. Συγκεκριμένα, ζήτησε την «άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των αιχμαλώτων στρατιωτών, τον άμεσο αφοπλισμό των παραστρατιωτικών οργανώσεων, την πλήρη και ταχεία αποκατάσταση της κυριαρχίας της λιβανικής κυβέρνησης, στο σύνολο του εδάφους του Λιβάνου», καθώς και την «εξασφάλιση προστασίας για τους αμάχους που επιθυμούν να εγκαταλείψουν τα πεδία της κρίσης».

Βάζοντας ακόμα μια φορά στην ίδια μοίρα θύμα και θύτη, ο Κ. Καραμανλής απέφυγε να καταδικάσει την ισραηλινή επιθετικότητα και αντ' αυτού προτίμησε τους αφορισμούς κατά της βίας. «Αυτή η βία - η κάθε βία - δε διακρίνεται σε καλή και κακή. Την καταδικάζουμε συνολικά. Απερίφραστα και κατηγορηματικά», δήλωσε με έμφαση, σε μια προσπάθεια να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού.

Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκε και το ΠΑΣΟΚ, όπου ο πρόεδρός του Γ. Παπανδρέου υπό την ιδιότητα και του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς δεν τόλμησε να καταδικάσει καθαρά τις επιθέσεις του Ισραήλ και περιορίζεται στο να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση, γιατί δεν παίρνει πρωτοβουλίες για την απελευθέρωση αιχμαλώτων. Ο δε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Ν. Αθανασάκης μίλησε για την ανάγκη ανάληψης συγκεκριμένων πρωτοβουλιών από την Ελλάδα, οι οποίες βέβαια δε θα είναι ενάντια στον πόλεμο και καταδίκης του Ισραήλ, αλλά πρωτοβουλίες τέτοιες που θα δίνουν «φωνή στην Ελλάδα» και θα ενισχύουν «τη θέση και το κύρος της».