ΤΟ ΚΚΕ οργάνωσε μια εκδήλωση για να τιμήσει τους αγωνιστές του ΔΣΕ, με αφορμή τα 60 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού, τότε που οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης - όσοι μπόρεσαν από αυτούς - ξαναπήραν τα όπλα γιατί δεν είχαν καμία άλλη επιλογή, για να γλιτώσουν από το μαχαίρι των μοναρχοφασιστικών συμμοριών που λυμαίνονταν ασύδοτα τον τόπο

Τούτη η υπόσχεση αφορά ακόμη περισσότερο τους τόπους - σύμβολα, τους τόπους δηλαδή όπου η κοινωνική σύγκρουση - μ' όποιον τρόπο κι αν εκφραζόταν - έλαβε, ιστορικά, τα χαρακτηριστικά της μάχης αποφασιστικής σημασίας, της μάχης που η έκβασή της έκρινε, στη δοσμένη ιστορική στιγμή, και το αποτέλεσμα ολόκληρου του κοινωνικού πολέμου.

Από κοντά κι ο καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Δημητράκος ο οποίος - με εμπνευστή του τον Πρετεντέρη, απ' αφορμή όσα εκείνος έγραψε για την εκδήλωση του ΚΚΕ στο Γράμμο - πάλι από τις σελίδες του ΒΗΜΑΤΟΣ (6/7/2006, σελ. 5) ανάμεσα στα άλλα... εμβριθή εγκαλεί τους κομμουνιστές στο δρόμο του Μαρξ!!! «Το πιο εντυπωσιακό - γράφει για το ΚΚΕ - είναι ότι αυτή η κουλτούρα επικαλείται τον Μαρξ, ο οποίος έδινε σημασία στα επιχειρήματα, στη λογική και στα γεγονότα, όντας ο ίδιος επιστήμονας. Αναρωτιέμαι αν οι πολιτικοί του κληρονόμοι έχουν την παραμικρή υποψία του τι τους κληροδότησε ο εμπνευστής τους, αν έχουν ασχοληθεί καθόλου με το έργο του σοβαρά, πέρα από το να έχουν φυλλομετρήσει κάποιο τόμο, επιλεγμένο τυχαία και στα πεταχτά, από τα "Άπαντά" του!»...

Ευτυχώς κ. καθηγητά που μετά από κάθε αγωνία, στη ζωή έρχεται η λύτρωση. Χρόνια ψάχναμε αγωνιωδώς να βρούμε έναν πραγματικό μαρξιστή και να που μόλις τώρα μάθαμε πως ήταν δίπλα μας κι ακούει στο όνομα Δημητράκος! Αλλά, όπως έλεγε ο Μαρξ στις «Θέσεις για τον Φόυερμπαχ», οι φιλόσοφοι μέχρι τότε εξηγούσαν τον κόσμο, ενώ το ζήτημα είναι πώς θα τον αλλάξουμε. Εκεί μας τα χαλάτε, στο γεγονός ότι, όσο κι αν ψάχνουμε, δε βρίσκουμε να έχετε κάνει κάτι για την αλλαγή του κόσμου, που θα σας έδινε το δικαίωμα να μας κάνετε το δάσκαλο στο μαρξισμό, δεδομένου ότι, όπως κι εσείς γράφετε, «η ίδια η μαρξιστική θεωρία διδάσκει ότι στην πράξη κρίνεται μια πολιτική απόφαση». Πόσο μάλλον μια στάση ζωής!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή κι ας εξετάσουμε αν η εκδήλωση του ΚΚΕ για το ΔΣΕ μπορεί να ενταχθεί στις λεγόμενες γιορτές του μίσους.

Αυτή η ιδεολογία και πολιτική πρακτική έστελνε τους κομμουνιστές και τους συμμάχους τους στην περίοδο του Εμφυλίου και μετά απ' αυτόν στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις φυλακές και στις εξορίες. Αυτή η ιδεολογία και πολιτική πρακτική χαρακτήριζε όποιον της αντιτασσόταν ως «συνοδοιπόρο» των κομμουνιστών, με όλες τις συνέπειες που είχε ένας τέτοιος χαρακτηρισμός. Αυτή η ιδεολογία και πολιτική πρακτική υπήρξε η... ηθική δικαιολογία της απριλιανής δικτατορίας των συνταγματαρχών, με αποτέλεσμα να «πάρει η μπάλα» των διώξεων ακόμη και κορυφαίους αστούς πολιτικούς ηγέτες στη διάρκεια της εφτάχρονης δικτατορίας... Προφανώς τέτοιες εκδηλώσεις θέλει ο Ι. Πρετεντέρης, ο καθηγητής Δημητράκος, ο δημοσιογράφος Μ. Κοττάκης της ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ και όσοι άλλοι κάνουν λόγο για «γιορτές μίσους» με αφορμή την πρόσφατη εκδήλωση του ΚΚΕ στο Γράμμο για τα 60χρονα του ΔΣΕ.

Με γεια τους και χαρά τους. Μόνο που αν ψάχνουν για δικαιολογίες, ώστε να αναστήσουν τον κοινωνικό και πολιτικό ρατσισμό, ας ψάξουν αλλού. Οχι στο ΚΚΕ.

Ουδέποτε οι κομμουνιστές, όταν πάλευαν για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και την άρση των συνεπειών του Εμφυλίου πολέμου, υποστήριξαν τη λήθη. Ηταν πάντοτε υπέρ της ιστορικής μνήμης, γιατί έχουν γράψει σελίδες δόξας για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, έχουν πληρώσει βαρύ τίμημα αίματος και δεν έχουν καμία διάθεση να παραδώσουν τη διαμόρφωση της ιστορικής συνείδησης ενός ολόκληρου λαού, να συμφωνήσουν σε εκείνο που τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης προβάλλουν ως ιστορική μνήμη και ιστορική αλήθεια. Ταυτόχρονα, ουδέποτε αρνήθηκαν οι κομμουνιστές το δικαίωμα της άλλης πλευράς να τιμήσει τους δικούς της νεκρούς, αλλά αυτό δεν μπορεί να το κάνει επικαλούμενη ότι τάχα πάλεψε ενάντια σε «μιάσματα» και σε «πράκτορες ξένης δύναμης». Ουδέποτε αρνήθηκε το ΚΚΕ στην άλλη πλευρά να υποστηρίξει τις ιδέες της ιστορικά και διαχρονικά. Αλλωστε δε γνωρίζουμε να κάνει κάτι άλλο τόσα χρόνια. Δεν μπορεί όμως να το κάνει αναβιώνοντας τον πολιτικό, κοινωνικό και φυλετικό ρατσισμό, με δυο λόγια το φασισμό. Δεν μπορεί, ακόμη, να το κάνει επεκτείνοντας τις γιορτές μίσους και κατά των ξένων εργατών που ζουν και δουλεύουν στην πατρίδα μας, κατά των μαύρων, των Ασιατών, των Αλβανών κ.ο.κ. Διότι και αυτή τη διάσταση παίρνουν οι γιορτές μίσους τα τελευταία χρόνια και οργανώνονται μάλιστα από τις ίδιες φασιστικές οργανώσεις, τους «Χρυσαυγίτες» και όλα τα παρεμφερή.

Το ΚΚΕ ουδέποτε καλλιέργησε, ούτε και θα καλλιεργήσει το φυλετικό μίσος. Δεν κατηγόρησε ποτέ την αντίπαλη πλευρά για την εθνική της ταυτότητα, παρά το γεγονός ότι όλοι πλέον γνωρίζουν πως το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Δε θα μπορούσε ποτέ να κατηγορήσει για αλλοεθνείς τα παιδιά του ελληνικού λαού, τους φαντάρους δηλαδή, που πολέμησαν από τις τάξεις του αστικού στρατού. Πολύ περισσότερο που επρόκειτο, κυρίως, για επιστρατευμένα παιδιά από ΕΑΜίτικες οικογένειες, τα οποία καλούνταν να πολεμήσουν για κάτι που ποτέ δεν ονειρεύτηκαν και που ήταν αντίθετο με τα επιτεύγματα του έπους της Εθνικής Αντίστασης, με τους αγώνες των ιδίων και των πατεράδων τους...

Αν υπάρχει μίσος στην πολιτική και στην ιδεολογία του ΚΚΕ, αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ρατσισμό και προπαντός δεν είναι δική του επιλογή. Είναι το κοινωνικό - ταξικό μίσος που υπάρχει μέσα στην κοινωνία, που το γεννάει ο ίδιος ο καπιταλισμός, η ίδια η αστική τάξη σε βάρος της. Αλλά ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον εξαθλιωμένο, τον άνεργο, τον κοινωνικά απόκληρο, το δούλο που μισεί αυτούς που τον έφεραν σε τέτοια θέση και παλεύει για την κοινωνική του απελευθέρωση; Μήπως δεν ένιωθε τέτοιο μίσος η αστική τάξη ενάντια στους φεουδάρχες; Μήπως δε μισούσε κατ' αυτόν τον τρόπο η Τρίτη τάξη της Γαλλικής Επανάστασης; 'Η μήπως δεν είχαν τέτοιο μίσος οι δούλοι για στους δουλοκτήτες;

Στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 9/7/2006, στις σελίδες του ένθετου «Νέες Εποχές», που επιμελείται ο Ι. Πρετεντέρης, κεντρικό θέμα ήταν το Συνέδριο με θέμα «Μνήμες των εμφυλίων πολέμων - Τόποι και εργαλεία» που οργάνωσε το διάστημα από 7 έως 10 Ιούλη στην Κορησσό της Καστοριάς το γνωστό αμερικανόπνευστο και αμερικανοεπιδοτούμενο «Δίκτυο για τη μελέτη των Εμφυλίων». Πρόκειται για ένα «Δίκτυο» που λειτουργεί στο πλαίσιο ενός προγράμματος, του -ελεγχόμενου από τη CIA- Πανεπιστημίου του YALE. Το πρόγραμμα αυτό φέρει τον τίτλο «Διεθνές διεπιστημονικό πρόγραμμα για τη μελέτη των εμφυλίων πολέμων», διευθύνεται από τον Στάθη Καλύβα, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο εν λόγω πανεπιστήμιο, και έχει αναπτύξει αξιόλογη δράση στην Ευρώπη, κυρίως στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αλλά και στην Ελλάδα. Είναι ένα πρόγραμμα ενταγμένο στο φιλόδοξο εγχείρημα αναθεώρησης της Ιστορίας προς όφελος του κοινωνικού κατεστημένου, για να δικαιώσει και να εξαγνίσει τις πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις που ιστορικά το στήριξαν και το υπεράσπισαν - ακόμη και τους δοσίλογους του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου εφόσον αυτοί είχαν δράση κατά του επαναστατικού κινήματος και των κομμουνιστών. Να παράγει δηλαδή τους όρους ιστορικής συνείδησης υπέρ της άρχουσας τάξης και του βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού, όπως το απαιτούν οι σύγχρονες συνθήκες διεξαγωγής της ταξικής πάλης και η περιβόητη αντιτρομοκρατική πολιτική και ιδεολογία που εκπορεύεται από τις ΗΠΑ. Με τα συνέδρια και τα δημοσιεύματά του το ελληνικό τμήμα του προγράμματος, το περιβόητο «Δίκτυο για τη μελέτη των Εμφυλίων» και οι πρωτεργάτες του, ο Στ. Καλύβας, ο επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Νίκος Μαρατζίδης και ο υποψήφιος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας Γιώργος Αντωνίου, δεν κρύβουν την προσπάθειά τους να δικαιώσουν ιστορικά τα Τάγματα Ασφαλείας και τις κάθε λογής συντηρητικές οργανώσεις της περιόδου της Κατοχής και του Εμφυλίου, προβάλλοντας ως κύριο στοιχείο αξιολόγησης αυτών των οργανώσεων -οπωσδήποτε- τον αντικομμουνισμό τους, αλλά όχι και το δοσιλογισμό τους!!!

Εν κατακλείδι, όταν το ΒΗΜΑ και ο Ι. Πρετεντέρης έχουν στρατευτεί με το εξ Αμερικής εγχείρημα της προαναφερόμενης αναθεώρησης της Ιστορίας, υπάρχει κανείς που αναρωτιέται το λόγο της επίθεσης στο ΚΚΕ για την εκδήλωση που διοργάνωσε στο Γράμμο, απ' αφορμή τα 60χρονα από την ίδρυση του ΔΣΕ; Ασφαλώς μόνο όποιος θέλει να εθελοτυφλεί.