Στη χτεσινή μας ΑΠΟΨΗ σημειώναμε τους λόγους για τους οποίους η Παιδεία, ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης αφορούν άμεσα τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Είναι καθήκον τους να υπερασπίσουν το δικαίωμα στη μόρφωση όχι μόνο στο όνομα των παιδιών τους, αλλά και στο όνομα της προοπτικής μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μέσο προς την οποία είναι και η κατάκτηση της γνώσης.

Είναι κατά συνέπεια σπουδαίο το ότι αυτές τις μέρες στο πλάι των φοιτητών διαδηλώνουν εργάτες και υπάλληλοι, ενάντια στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς που στοχοποιούν ό,τι έχει απομείνει όρθιο από μια Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Χρειάζεται όμως πολύ περισσότερα να γίνουν. Απαιτείται η συζήτηση για την εκπαίδευση από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων να απλωθεί σε ολόκληρη την κοινωνία. Απαιτείται να διαμορφωθεί ένα κοινωνικοπολιτικό πλειοψηφικό ρεύμα, ισχυρό και ικανό να βάλει φραγμό στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, σε κάθε άλλο συναφές που θα έρθει αύριο από την κυβέρνηση της ΝΔ ή κάποια άλλη κυβέρνηση που θα υπηρετεί τα ίδια συμφέροντα. Ενα κοινωνικοπολιτικό πλειοψηφικό ρεύμα ικανό ακόμα και να παρεμποδίσει την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος μέσω της οποίας θα μπει η «ταφόπλακα» στη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.

Στη διαμόρφωση μιας τέτοιας πλειοψηφίας, που με όρους κινήματος θα ανακόπτει αρνητικές εξελίξεις, θα υποδαυλίζει διεργασίες και ζυμώσεις και θα φέρνει στην πρώτη γραμμή της πάλης ολοκληρωμένες διεκδικήσεις για την Παιδεία που να απαντούν στις λαϊκές ανάγκες, χρειάζεται να χτυπούν όλα τα σφυριά, καθενός καταρχήν που κατανοεί αυτή την αναγκαιότητα. Αλλωστε, αυτός ο στόχος δεν μπορεί να είναι και δεν είναι ξεκομμένος από το στόχο για τη διαμόρφωση μιας πλατιάς λαϊκής συμμαχίας που θα αγωνίζεται για την ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας, θα αποσπά κατακτήσεις, θα διαμορφώνει το συσχετισμό δυνάμεων υπέρ της εργατικής τάξης και του λαού.

Προσπάθεια δύσκολη, η αναγκαιότητά της όμως είναι ευθέως ανάλογη της επίθεσης που ξεδιπλώνεται όχι μόνο σε βάρος της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, αλλά εναντίον του συνόλου των δικαιωμάτων του εργαζόμενου λαού και των παιδιών του. Η υπόθεση της Παιδείας δίνει την ευκαιρία αυτή η προσπάθεια να αποκτήσει νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά, να βαθύνει, να φέρει άμεσα τα πρώτα αποτελέσματα. Κι εδώ κάθε εργαζόμενος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί και να συμβάλει στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, να γίνει μέρος αυτής της κοινωνικοπολιτικής πλειοψηφίας που θα υπερασπίσει την Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, που θα διαμορφώσει τους απαραίτητους όρους για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες, οι μέρες μιας λαϊκής εξουσίας.