Σε τέσσερις βδομάδες, την Κυριακή 9 Απρίλη, διεξάγονται γενικές εκλογές στην Ουγγαρία, κάτω από συνθήκες δικομματισμού και έντονου αντικομμουνισμού. Για τις εκλογές, τα κόμματα που παίρνουν μέρος, αλλά και το Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα, μας μίλησε ο Γκιούλα Τιούρμερ, Πρόεδρος αυτού του κόμματος.

- Ποια είναι η πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση σήμερα στην Ουγγαρία;

«Η Ουγγαρία έγινε καπιταλιστική χώρα πριν από 17 χρόνια. Από το 1999 είναι μέλος του ΝΑΤΟ και από το 2004 αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι ουγγρικός λαός δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα τις πραγματικές συνέπειες αυτών των αλλαγών. Για την πλειοψηφία του λαού τίποτα ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει. Ούτε με την αρνητική έννοια του όρου, ούτε με τη θετική.

Ωστόσο, ο λαός έχει αρχίσει να χάνει τις ψευδαισθήσεις του. Η ένταξη της χώρας μας στην ΕΕ δεν έχει επιλύσει τα προβλήματά μας. Η ανεργία αυξάνεται. Από το 1990, 1.500.000 θέσεις εργασίας έχουν καταργηθεί, οι περισσότερες στη βιομηχανία, και μόνο μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί. Στην Ουγγαρία μόνο το 53% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού εργάζεται, δηλαδή 3.9 εκατομμύρια άνθρωποι από τα 10 εκατομμύρια του πληθυσμού. Το 1990 η ανεργία έφτανε τους 47.000 ανθρώπους, το 2006 υπολογίζεται πως θα φτάσει περίπου 430 χιλιάδες ανθρώπους, δηλαδή το 4.9%. Το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας σημειώθηκε το 1993 με 671 χιλιάδες άνεργους, δηλαδή το 12.1% του ενεργού πληθυσμού.

Οι κοινωνικές διαφορές μεταξύ μιας μικρής ομάδας πλουσίων και μιας τεράστιας ομάδας φτωχών ανθρώπων αυξάνονται. Η "έκταση της μερίδας του κοινωνικού πλούτου", όπως έγραφε και ο Λένιν, που λαμβάνει η εργατική τάξη μειώνεται πλήρως αυτά τα 15 χρόνια. Ο μέσος μηνιαίος μισθός στη βιομηχανία είναι 592 ευρώ, ενώ στον οικονομικό τομέα φτάνει τα 1.400 ευρώ, με μια τάση να αυξάνεται, σχεδόν 20% ετησίως. Τώρα στην Ουγγαρία το 39.4% του πληθυσμού, σχεδόν 4 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή 1,8 εκατομμύρια οικογένειες βρίσκονται στο όριο της φτώχειας.

Αυτό σημαίνει πως σταδιακά οι άνθρωποι αρχίζουν να χάνουν τις ψευδαισθήσεις τους, και αρχίζουν να ψάχνουν για εναλλακτικές λύσεις. Γι' αυτό υπάρχει και ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον προς το Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα.

Από την άλλη πλευρά, είναι φανερή η δυσαρέσκεια του λαού για τους υπάρχοντες πολιτικούς θεσμούς. Ούτε το Κοινοβούλιο εμπιστεύονται, ούτε τα μεγάλα κοινοβουλευτικά κόμματα, τα οποία δημιουργούν ένα καθεστώς διαφθοράς, νόμιμη κλοπή, μια χώρα της φτώχειας και της κοινωνικής αδικίας. Ολο και περισσότεροι άνθρωποι χάνουν το ενδιαφέρον τους για την πολιτική, και γυρίζουν την πλάτη στις πολιτικές διακηρύξεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε πως δε θα πάνε να ψηφίσουν μιας και δεν υπάρχει λόγος».

- Σε λιγότερο από ένα μήνα, πραγματοποιούνται γενικές εκλογές στην Ουγγαρία. Ποια κόμματα παίρνουν μέρος, ποιες είναι οι θέσεις τους και, φυσικά, ποιο είναι το εκλογικό πρόγραμμα του κόμματός σας;

«Τον Απρίλη πραγματοποιούνται κοινοβουλευτικές εκλογές στην Ουγγαρία. Το Γενικό Συμβούλιο έχει 386 μέλη που εκλέγονται για 4 χρόνια, 176 μέλη σε μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες, 152 με αναλογική αντιπροσώπευση σε πολυεδρικές περιφέρειες και 58 μέλη εκλέγονται άμεσα. Για να αντιπροσωπευτεί ένα κόμμα στο Κοινοβούλιο χρειάζεται να λάβει τουλάχιστον το 5% των ψήφων.

Στην ουσία υπάρχει ένα δικομματικό σύστημα στην Ουγγαρία, όπου ο λαός καλείται να διαλέξει ένα από τα δύο καπιταλιστικά κόμματα. Το 2002 το "Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα" και ο σύμμαχός του "Συμμαχία των Ελεύθερων Δημοκρατών" κέρδισαν τις εκλογές. Και οι δύο μαζί κατέχουν 198 θέσεις στο Κοινοβούλιο. Η αντιπολίτευση αποτελείται από την "Ουγγρική Λαϊκή Ενωση" (Fidesz) και το "Φόρουμ των Ούγγρων Δημοκρατών", που κατέχουν 188 θέσεις στο Κοινοβούλιο.

Το "Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα" είναι ένα δεξιό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που εφαρμόζει μια τυπική νεοφιλελεύθερη πολιτική. Εχει ξεκινήσει την ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων, ενώ πρόσφατα προχώρησε στην πώληση του διεθνούς αεροδρομίου της Βουδαπέστης σε βρετανική εταιρία.

Η "Ουγγρική Λαϊκή Ενωση" είναι ένα συντηρητικό κόμμα που προσπαθεί να κερδίσει τις εκλογές παρουσιάζοντας ένα αριστερό προσωπείο και χρησιμοποιώντας αριστερή φρασεολογία.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η "Ουγγρική Λαϊκή Ενωση" φαίνεται να κερδίζει τις εκλογές, όμως μόνο με μια μικρή πλειοψηφία. Γι' αυτό το λόγο, η εκλογική εκστρατεία είναι ιδιαίτερα επιθετική, γεμάτη παραπλανήσεις και παραβιάσεις του νόμου.

Οι νομικές, πολιτικές, οικονομικές και άλλες δυνατότητες των κομμουνιστικών δυνάμεων είναι περιορισμένες. Παρ' όλες τις δυσκολίες, αξιοποιούμε τις εκλογές για να προπαγανδίσουμε τις θέσεις του κόμματός μας για τους εργαζομένους και να πείσουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους ότι ο καπιταλισμός δεν αποτελεί εναλλακτική λύση για τη χώρα και το λαό μας. Πρέπει, επίσης, να αναφέρω ότι το 2002 το κόμμα μας είχε λάβει το 2,2% των ψήφων, αλλά τώρα ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αποτέλεσμα».

- Πρόσφατα, το κόμμα σας μετονομάστηκε σε Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα. Μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια γι' αυτό;

«Εχουμε βγάλει το συμπέρασμα ότι ο μόνος τρόπος να επιβιώσουμε σαν κόμμα είναι να προβάλλουμε μια ξεκάθαρη κομμουνιστική πολιτική, να διεξάγουμε μια συνεπή πάλη ενάντια στον καπιταλισμό. Το 2004 οργανώσαμε μια πολύ πετυχημένη καμπάνια ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων, κάτι που δέχτηκε ιδιαίτερα θετικά η πλειοψηφία του λαού. Καταφέραμε να συγκεντρώσουμε 300.000 υπογραφές. Μπορεί να μην καταφέραμε να ακυρωθεί η ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων, ωστόσο την καθυστερήσαμε λίγο.

Αλλάζοντας το όνομά μας, θα θέλαμε να εκφράσουμε και τη διεθνιστική μας δέσμευση. Ανήκουμε σ' αυτά τα αριστερά κόμματα που δεν έχουν απαρνηθεί την ταξική πάλη ενάντια στο κεφάλαιο, και που θέλουν να αντιπροσωπεύσουν τα συμφέροντα των εργατών και των εργαζομένων. Ανήκουμε στη μαρξιστική λενινιστική οικογένεια των διεθνιστικών κομμάτων.

Μερικοί από εμάς πίστευαν ότι ο λαός δε θα αποδεχόταν το κομμουνιστικό όνομα και πως θα έβλεπαν κάποια απειλή σ' αυτό το νέο όνομα. Τίποτα τέτοιο όμως δεν έγινε. Αντίθετα μάλιστα, ο λαός με μεγάλη εκτίμηση βλέπει τις βασικές θέσεις μας και λέει πως μένουμε σταθεροί σ' αυτές, αφού δεν τις έχουμε αλλάξει για 17 χρόνια. Αυτή η μεγάλη εκτίμηση αποτελεί ιδιαίτερα ηθικό κεφάλαιο για το κόμμα μας και για το μέλλον».